Bölüm 2

14 1 0
                                    

Beni durdurup "bir şey konuşmalıyız" dedi. Ne konuşacaktık acaba? "Tamam diye cevap verdiğimde farklı bir yere geçtik ve konuşmaya başladı "Mustafa ben bu okulda da bu sınıfta da en çok sana güveniyorum ve bu yüzden seninle konuşmaya karar verdim karşı sınıfta Batu diye bir çocuk var biliyorsundur bir iki kere senin yanında gördüm ve çok etkilendim onunla benim hakkımda konuşup fikrini öğrenebilir misin?" diye başladığı cümleyi bitirdiğinde gerçekten yıkılmıştım.

Şimdi ne olacaktı sevdiğim kıza en yakın arkadaşlarımdan birini mi ayarlayacaktım hem de kendi ellerimle? Yok devenin nalı. "tamam" diye cevap verdim kokusuna ölüp bittiğim kıza. Acıtmıştı canımı gerçekten. Ben onunla ilgili hayaller kurarken onun başkasını sevebilme düşüncesi yüreğimde bir yerlerin kanamasına sebep olmuştu.

Yalpalayarak eve doğru yürüdüm. Yüzümde acınası bir sırıtış vardı bunu biliyordum. Şimdi eve girecektim annem bu halimi görüp soru yağmuruna tutacaktı o yüzden eve girmemeyi tercih ettim. Anneme arkadaşlarımla takılacağıma dair kısa bir mesaj atıp gönderdim ve sahile doğru yürüdüm.

Bizim yaşlarımızda pek insan yoktu geneli büyüktü ve sevgililerdi veya  karı koca ve yanlarında çocukları. Bir çift takıldı gözüme galiba evliler adam karısının elini tutmuş çocuğunu kucağında taşıyordu kadın Merve'me ne kadarda çok benziyordu öyle.

Bir süre gelen geçeni izledikten sonra bir plan yapmıştım.Merve'ye Batu'yla konuştuğumu ve onun böyle bir şey istemediğini söyleyecektim. Aslında üzülecekti ama sevdiğim kızı kendi ellerimle başkasına ayarlayamazdım.

*************

Okula geldiğimde Merve çok mutlu görünüyordu. Ne oldu acaba diye merak ederken yanıma geldi ve bana sarıldı. İlk başta çok şaşırsam da arkadaşça olduğunu kendime hatırlatıp anın tadını çıkarmaya karar verdim ve bende ona sarıldım.

Bir süre öyle kaldıktan sonra "teşekkür ederim" diye fısıldadığında gerçekten şaşırmıştım. Ne alaka? Kendimi tutamayıp "ne için" diye sordum. "Batu'yla konuşmuşsun dün mesaj attı ve çıkmaya başladık çok teşekkür ederim kanka yaa iyi ki varsın." Diye bitirdi başlarda şok olduğum cümlesini. Ayrıldığımızda sınıftan çıkarak sevgilisinin yanına gitti.

Ne yapacaktım şimdi? Ölüp bittiğim kızı en yakınlarımdan birine teslim ederek bütün duygularımı yok mu sayacaktım? Evet, aynen de öyle yapacaktım. Ben ki bu zamana kadar hiçbir kıza bir şey hissetmeyen kişi, bundan sonrada hissetmeyecektim...

Yanlarına gidip "hayırlı olsun" dedim. Sınıfımı değiştirirdim belki; ondan uzaklaşabilmek için. Aynı anda gülümseyip teşekkür ettiler. Kantine indiğimde yemek almak için sıraya girdim fakat sonra sıra gözümde büyüdü ve sınıfa çıkmaya karar verdim.

Sınıfa çıkarken Batuların sınıfı gözüme takıldı biraz uzaklaşarak baktığımda Batu kafasını sıraya dayamış Merve de saçlarıyla oynuyordu bu görüntüyü böyle hayal etmemiştim ben. Batunun yerinde benim olmam lazımdı şimdi olacak iş miydi bu? Onları es  geçerek sınıfa girdik ve sıçrama oturdum. Bir süre sonra Merve geldi ve bana anlatmaya başladı. 

Onu dinlemeyi tercih etmedim sadece izledim sonsuzca kadar izlemek isterdim ama sonsuz diye bir şey yoktu her şeyin bir sonu vardı ve bizim sonumuz başlamadan bitmişti...

Bir süre sonra Merve "dinliyor musun?"diye sorduğunda hayır diyemedim. Aslında hiçbir cevap vermedim. Bu durumda ne diyebilirim  ki? 

Sıradan kalkarak oradan uzaklaştım evet derse girmeyecektim kimsenin umrunda olacağımı da sanmıyorum. Normalde gerçekten zeki biriyim ama birkaç yıl önce yaşadığım kayip tan dolayı kendimi toparlamış sayılmam hocalar beni kendime bırakıyorlar.

İLK'İMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin