Sinful Night

Kabanata 30

Kabanata 30

he's dying

"it's been a month Asha, na-aksidente si kuya at simula non bigla syang nagbago, maayos naman ng makalabas sya ng ospital pero nagbago ang ugali nya, napansin ko lahat yun then one day, we receive a call that he rushed to the hospital and the doctor says that his brain were affected with the accident, he's in come and he is dying natasha he needs you right now."

i put my hands on my waist, this can't be really happening.

hinawakan ni riel ang kamay ko. "please, umuwi ka na kailangan na kailangan ka nya ngayon." paano ba ako babalik ngayon 'don at anong ihaharap ko matapos kong umalis ng walang paalam at pagiwas ko sknya? hindi ko alam, baka nga maski parents nilang dalawa galit na galit saakin ngayon.

"i'm going home.."

"we, ate. we are going back home."

tinignan ko si Nathan sa sinabi nya, sabay lingon ko sa parents ko tumango sila at ngumiti saakin, isang malaking akap naman ang agad kong binigay sknila they knew how much i love azrael and i can't just be happy here while his is dying there.

i can't let him see to die.

"thank you.." dad kissed me on forehead, mom gave me a smile. "anything for you, sweetie." i hugged them tight.

it's passed night, nagpakuha agad ng ticket sila Dad for us nakauwi naman din kami agad sa pilipinas pero di ko agad na puntahan si Azrael dahil anong oras na ng makadating kami sa pilipinas.

i feel nervous now we'll going to visit him, i don't know what to do.

"Natasha?" nakita agad ako ng parents nila Riel, pilit akong ngumiti. "riel you didn't tell us that you wife is back?" pati ako napalingon kay riel.

bumuntong hininga si riel. "she's not my wife, mom." kumunot ang noo ko sa sinasabi ni riel ngayon sa parents nya.

"we are annuled."

wait, annulment paper ba yung pinirmahan ko last time?

hindi ko alam if bakit i want to be thankful pero di ko kaya magpasalamat kung naki-kita ko naman na di maayos si Azrael.

naglakad ako papasok sa loob. "Chesca.." mahina kong tawag sknya umiiyak sya, niyakap nya ako ng mahigpit, naalala ko sya may sabi na papuntahin ako dito bakit? bakit parang nagbago?

she hold my hand. "he needs you."

gusto kong magalit sa sarili ko na hindi sana to ngyari kay Azrael sana di ko sya pinagtabuyan noon sana kaming dalawa parin hanggang ngayon, sana hindi sya comatose ngayon.

it's all my fault.

"i should forgive you, this should not happened." naiyak nalang ako, oo umiiyak ako ngayon dahil makialta ang taong mahal ko ng ganito? di ko kaya.

umiling si chesca. "kasalanan ko 'to, nagaway kami ng araw na maaksidente sya. umamin kase ako na di ako buntis, Asha kahit kailan walang ngyari saaming dalawa, dahil ikaw.. ikaw ang mahal niya." aniya, tumingin ako sknya.

yunuko siya. "Grade School palang alam ko na, alam kong may relasyon kayo noon. naging sobrang selfish ako dahil sa mga salita ni papa saakin nagkamali ako dahil kahit itanggi ko kahit gamitin ko si riley, si riley ang totoong mahal ko noon pa 'man sadyang naniwala lang ako sa mga sinabi ni papa nabulag ako sa mga ginagawa ni papa." aniya't umiyak.

she's still my friend, niyakap ko sya ng mahigpit kahit na alam kong nagaway kami di naman magbabago alam kong mahal nya si riley ayaw nya lang talaga aminin sa sarili nya pero masaya ako ngayon.

"bago sya ma-coma, nagfiled na ako ng annulment, Natasha kayong dalawa ang totoong nagmamahalan. Ikaw ang kailangan nya sa buhay niya, hindi ako." ngumiti sya saakin at niyakap ako.

lumapit ako kay Azi at hinawakan ko agad ang kanyang kamay, sana gumising na sya dahil gusto sya makita ng mga anak naming dalawa sana gumising na sya kailangan nyang gumaling.

"the doctor said that the here has a 50% of chance that when he woke up, he won't remember anything.. he will have a amnesia."

halos bumagsak ako sa sinabi ni tita, hindi pwedeng hindi maalala ni Azrael na may anak sya lahat handa kong gawin maalala nya lang kami, mahal na mahal ko talaga si Azrael.

chesca tap my back. "we are here to help you." ngumiti ako, am i still lucky that i have a kind of friends like them? i am still lucky.

ngumiti ako sknila.

"t..thank you.."

lumipas ang oras kinailangan na muna na umuwi nila Mom and Dad kaya naman sinabi ko na ako magbabantay kay Azrael kaya ko naman, i can handle myself.

wala naman din ngyayaring kahit na ano at isa pa mukhang maayos naman ang kalagayan ni Azrael, lumabas na muna ako at nagpunta sa Canteen to buy foods sa kwarto nalang rin ako kakain dahil baka pagbalik nila Chesca kumain sila.

nagexcuse sila nagpasama kase si Chesca sa condo nya kukuha daw sya ng damit at sasamahan akong mag bantay.

napansin kong aligaga ang mga doctor, nagta-takbuhan ito papunta sa isang kwarto.

wait, kwarto ni Azrael?

naoatakbo ako't binaba ang hawak ko dahil 'don. "a..anong ngyayari? Doc.." tanomg ko, walang pumansin saakin pero timawag ko ang nurse di ako mapakali.

sabi ng nurse na nagreact ang katawan ni Azrael, huminto rin ang tibok ng puso nito kaya mas kinabahan akong makita na ang ginagawa ng doctor sknya, naiyak nalang ako.

"1..2..3, Clear."

napapikit akong nagdasal habang nasa nakikita kong ginagawa nila na sana wag sumuko si Azrael dahil bumalik ako para sknya kailangan ko sya, kailangan namin ang isa't isa ngayon.

"1..2..3, Clear!"

naramdaman kong dumating si Riel kasama nya ang pamilya nya ngayon, i texted him na may ngyaring masama buti ay nakarating agad sila.

i prayed until i heart that his heart were starting to beat again, lumingon ako sa hospital bed nakita kong bumubukas na ang mga mata ni Azrael.

"Ms. Natasha, he's awake.." ani ng doktor saakin ngumiti akong lumapit kay azrael at agad na hinawakan ang kanyang kamay pero binawi nya ito bigla.

kunot noo suyang nakatingin saakin, anong ngayayari skniy? "w..who are you?" tanong nya saakin.

lumingon ako kila Riel, this is wrong.