Sinful Night

Kabanata 16

Kabanata 16
alam

sikreto ko ituring totoong pagkatao ng mga bata na hindi si Riel ang ama nila, tinatago ko ang totoo mula mga taong nasa paligid ko mahalaga man o hindi dahil ilan lang ang taong kaya kong pagkatiwalaan kung sino at paano ngyari na hindi si Riel ang ama ng mga bata.

ayoko kase malaman ng lahat ng ako? may anak sa isang lalakeng kasal na at nakatali na sa iba, na hindi si riel ang totoong ama nila dahil huhusgahan nila pagkababae ko ayokong mangyari na mapahiya ako at maging masama sa mata ng iba dahil alam ko sa sarili ko kung ano't sino ako.

dumating bigla sila tito, biglaan na bumalik sila may urgent daw sa kumpanya nila hindi ko alam kung ano nabigla nga ako the same time ay masaya narin dahil nakabalik sila.

nakita ko si Chesca at Azrael naguusap pero pansin ko si Azrael hindi nakangiti, hindi masayang kausap si Chesca ano paba aasahan ko?

lagi nalang syang ganyan di manlang nya nagawang mahalin si Chesca o i-appreciate na may babaeng nabulag sknya.

"so anong tinitignan natin dito?" halos mabatukan ko yung bigla-biglang nagsa-salita sa tabi ko.

i'm surprisrd. "are you scaring me, Riel?" tumawa sya saakin at binuhat pa ang bunso kong anak na kasama ko ngayon

namimiss daw nila lolo nila kaya dinala ko sila dito kaso nakita ko sila azi at chesca eh kaya di na muna ako tumuloy baka maka-istorbo kase ako sa pinaguusapan nilang dalawa.

"are you jealous?"

"of course not."

bakit naman ako nagseselos, kami ba? ano ko ba si azrael? umiling ako at tumingin kay riel masyado at lagi akong thankful sa lalakeng to na nagaw akong tulungan.

kahit sabihin ko sknyang okay na at wag na ayaw naman nya dahil tinutulungan nya talaga ako at pinabayaan nyang maging ama sya ng sarili nyang pamangkin.

ngumiti ako. "thank you." nilingon nya ako na kunot pa ang kanyang noo.

"for?" he asked, yumakap ako skniya sknila ng mga bata.

"for staying on my side."

Riel, sguro kung tayo nalang dalawa hindi masakit na may mahal na iba ang mahal natin diba? kung sana ikaw nalang una kong nakilala ikaw nalang sana azriel kase ang sakit eh, ang sakit.

di ko namalayan na napatagal ang yakap ko skniya. "kids, pasok muna kayo sa loob." tumingin si riel saakin he cupped my face for a kiss on my forehead.

"can i love you?" tinatanong nya ba ako kung pwede nya akong mahalin, asking for a permission eh?

hindi ako nakasagot dahil hindi ko rin alam ang sasabihin ko sknya ngayon, naka-tingin at ngiti siya saakin nakaramdam ako na saya sa loob ko na makita kong masaya si riel. bakit kase ang sakit-sakit?

bakit ang sakit na si Azrael pa ang nagawa kong mahalin sana ikaw nalang, kaso ano pa ba magagawa ko ngayon na hindi pwede.

hindi ko kayang pilitin na mahalin ka, riel.

"mahal na mahal ko siya, Natasha." aniya, madalas ko sya makita na nakatingin kay chesca halata ko naman na may pagma-mahal parin sknya para sa babaeng una nyang minahal.

totoo pala, first love never dies.

kase kahit na anong taon pa lumipas iisa lang ang minahal nya, masasabi kong oo ganun rin ako dahil ilang taon na naka-lipas pero mahal ko parin si azrael.

hindi namatay ang pagmamahal na nabuo para sknya dahil para sakin kung nagawa ko syang mahalin noon? mas mahal ko sya ngayon.

"back then and now, i still love her." kita mo ang sakit na dinadamdam ni azriel na yung noong babaeng mahal nya may mahal ng iba, ang ganda sguro tignan kung silang dalawa kaso hindi naging sila dahil ginamit sya ng babaeng minahal niya.

Chesca never love him, she used him.

"same, back then i still love him." hindi nya alam, alam kong di nya alam na naging kami ni azrael taon na bago kami magka-kilala nung highschool.

hindi ko nasabi sknya dahil nga bata pa kami ng araw na 'yon at di pa kami magkakilala ni Riel.

tumingin sya sakin. "fine, ex ko kapatid mo." nag-poker face ako, paano ko ba ikukwento kababalaghan ng nakaraan namin ng kuya niya?

15 ako ng maging kami ni azrael, pareho kaming 15 at sa batang edad do you even think of us making out? fucking hell memory.

kinwento ko lahat kay Azriel paano naging kami ni Azrael at kung ilang taon kami, obvious naman din sa mukha niya na hindi sya makapaniwala sa batang edad ay naging kami ni azi.

ayoko na ikwento the way that we had make out on school and the time we are almost caught.

nakakahiya naman, pati ba naman 'yon dapat ikwento ko? kailangan ba full detail?

"she didn't mention a time we almost caught." nanlaki mata ko ng bigla nalang sumulpot si Azrael nakikinig ba sya ng usapan ng may usapan?

tinignan ko siya. "caught in what?" tumawa lang si Azrael, hindi sya nakaka-tuwa ah.

ngumiwi siya. "make out, brother." what the fuck sge ibulgar mo talaga bahala ka azrael basta putangina wag mo ipaalala gaano ako katangang maaga ko sinuko sarili ko sayo noon, well actually almost.

pumasok ako sa loob at nakita ko saya ng mga bata sa lolo nilang kasama nila, hinayaan ko dalawa sa loob para puntahan ang mga bata dito sa loob.

"Natasha, Hija. can i talk to you for a minute?" tito asked me, tumango ako'y hinayaan na muna na maglaro ang dalawa para makapagusap kaming dalawa ni tito.

naupo ako. "it doesn't look like that riel is their father.." lumunok akong tumingin kay tito sa sinabi nyang hindi mukhang si riel ang ama ng anak ko?

what does it means?

"i know, their father is not riley. it's riego." yumuko ako, i know lying isn't the solution for this but i have no choice to keep it as secret.

i want to cry.

"Tito, p..pasensya na po." nakayuko lang ako pero inangat ni tito ang ulo ko't ngumiti saakin.

those smiles has a meaning. "alam ko hija, alam kong mahal mo pa si riego." aniya at niyakap ako.

tito, kasalanan to ng anak niyo pinahi-hirapan nya ako sana di kami naghiwalay noon sana kami parin mahal na mahal ko si Azrael, bakit kase ang tanga kong hanggang ngayon mahal ko parin siya.

umiling ako. "dapat kayong dalawa." aniya, tumingin ako sknya at pinunasan ang luha ko anong ibig sabihin ni tito?

"hija, sinuportahan kita sa ampunan noon palang kilalang-kilala na kita." wait. siya ba 'yon? ang taong hinahanap ko noon pa?

is that him?

"i...ikaw 'yon, tito?"

"yes, hija."

it was all him, kaya ba malapit sya saakin dahil sya yung taong tumutulong saakin noon? alam kaya nya nasaan ang mga magulang ko at magawa ko kaya silang makilala.

"alam nyo ba nasaan sila mommy at daddy?" halos maiyak-iyak ako, kahit na narinig ko ng pumasok sa loob yung mag-kapatid ay wala akong pakielam.

hinawakan ni tito kamay ko. "sorry, ayaw nila pasabi para sa kaligtasan mo hija isang araw babalik din sila. malapit na 'yun, natasha." kaligtasan? di ko yun kailangan ang gusto ko makilala sila mommy.

"i don't need safety, tito."

tumingin siya saakin. "yes yo do need it, you need to live for them." bakit ba mas mahalaga kaligtasan ko kung ang tanging gusto ko naman ay ang makilala sila? ang mga magulang ko.

sila ang kailangan ko, hindi ang kahit na anong kaligtasan na 'yan. bakit? maki-kilala ko ba sila agad sa kaligtadan na 'yan? magpapakita ba sila? hindi, sila ang kailangan ko hindi kaligtasan!