Napamulat ang mga mata ko at bumungad sa 'kin ang kulay puting kisame. Sa sobrang liwanag ay halos mapapikit ulit ako. I must be at the hospital.
"Insan.. gising na. Birthday ko pa naman ngayon hoy! Ililibre pa kita! Asan na regalo ko??! Saka itutpad mo pa pangarap mo diba? Tapos mag-iistalk ka pa kay Taeyong hyung.. huwag mo kong iwan insan!" Narinig kong sambit ni Doyoung at humikbi-hikbi.
"Kingina mo! Hindi pa ako mamamatay, punyeta ka! Sapakin kita diyan eh!" Tangina naman ng lalaking 'to. Paano ko ba naging pinsan 'tong ugok na 'to. Jusko naman kala mo naman kukunin na ako ng nasa itaas eh.
"Ayy gising ka na pala.. practice lang 'yun, ano ka ba. Hehe." Sagot naman ng walanghiya. Leche kasi. Makapag-react.
"Anong practice?! Pektusan kita eh! Si Taeyong pala?"
"Hehe. Don't worry about him for now, ang importante ligtas ka. Pero okay na din naman siya. Sabi nga pala ng doctor hindi naman daw ganoon kalalim yung tama sa 'yo, pero kailangan mo pa rin magpahinga ng ilang araw. Saka madi-discharge ka na din mamaya." Paliwanag niya. Tinanguan ko lang siya bilang sagot.
"Yung hospital bills? Saka si Jaehyun asan?"
"Nabayaran na ang bills. Saka si Jaehyun pumasok sa school."
"Eh ikaw? Hindi ka pa ba papasok?"
"Mamayang lunch 'pag nadischarge ka na. Okay lang ba kung ikaw lang muna mag-isa sa bahay?" Tinanguan ko lang ulit siya.
Pagkatapos kong madischarge, umuwi kami sa bahay. Umalis na din si Doyoung at pumasok sa school. I also decided to chat Jaehyun, lunch naman ngayon.
[ Eunjae: Jae? ]
[ Jaehyun: hi eunjae!
:) ][ Eunjae: hello. ]
[ Jaehyun: okay
ka na? :) ][ Eunjae: yup. I just
need some rest. ][ Jaehyun: good to
hear. Get well :) ][ Eunjae: thanks, Jae. ]
[ Jaehyun: no prob.
Buti lang natawagan mo
ko before ka nawalan ng
malay. Dahil kung hindi
siguro hindi na kita
makikita :(( ][ Eunjae: putangina? ]
[ Jaehyun: ayy hehe ]
[ Eunjae: what could
I ever do to thank you?
You saved my life. Pati si
Taeyong. ][ Jaehyun: gusto ko
gumaling ka na :)
Kaya pahinga ka muna,
okay? See you pag
pumasok ka na! :) ][ Eunjae: okay, Jae.
Thanks for being there
always. ][ Jaehyun: i will
always be here. :) ]Pagkatapos ay pumasok ako sa kuwarto. Hindi pa naman ako nagugutom. So I took a short nap. Pagkagising ko, bumaba ako at kumain ng ramyeon. Ito lang kaya kong lutuin eh, hehe. Naupo ako sa sofa. Hanggang sa nagvibrate ang phone ko.
I got a chat message from my dummy account.
From Taeyong?
[ Taeyong: asan ka? ]
[ Magan Da: sa bahay
ko. Baket? ][ Taeyong: okay ka
lang? Natamaan
ka ng bala, right? ][ Magan Da: oo.
Ok lang ako.][ Taeyong: ok. Papunta na
ako sa bahay niyo. ]Huh? No way.
[ Magan Da: haha
ulol. Hindi mo nga
ako kilala eh! :P bahay
ko pa kaya? ]*knock knock knock*
[ Taeyong: open the
door, Choi Eunjae. ]"SHIT." Hindi puwede! Pero paano?! Sino nagsabi? Kailan niya pa nalaman?!
×
#HappyDoyoungDay~ happy birthday sa bunny na ito~♡ mahar kita Dodoy huehue
BINABASA MO ANG
stalker • ty
Fanfiction"magan da added you as a friend." fanfic | epistolary | nct series #1 2017 | smrookist