Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 67; Last chapter before epilouge.
Agad na dinala si Taeyong sa ospital matapos niyang sumalo ng bala. Eunjae can't believe what happened. He saved her life. Kagaya noong ginawa niya dati noong niligtas niya si Taeyong. Napaiyak siya sa naalala niya. He doesn't need to this. Kung yun na din naman ang oras niya then she'll accept it. Taeyong doesn't need to be involved in this situation.
Hinawakan niya ang kamay niya habang dinadala siya papunta sa emergency room.
"Please, Taeyong. Kapit ka lang, okay? Andito lang ako. Andito lang kami." Giit niya habang pinagmamasdaan ang duguan na si Taeyong. She then let go of his hand noong ipinasok na siya sa emergency room.
"Everything's gonna be fine, insan." Niyakap siya ni Doyoung kaya naman agad siyang napahikbi ng sobra. Sana nga maging okay na ang lahat.
Lahat ng magbabarkada at si Eunjae ay naghintay sa labas ng emergency room. Half an hour passed. May lumabas na doktor mula sa emergency room at lumapit sa kanila.
"You all must be Mr. Lee's acquaintances," Panimula ng doktor.
"Don't worry. He's stable now. Mabuti at pagkatapos niyang matamaan sa abdomen ay nadala niyo siya rito kaagad dahil kung baka halos maubusan siya ng dugo. He should stay here for a few days saka siya i-discharge." Everyone sighed in relief. They thanked the doctor as he went ahead.
×
Taeyong slowly opened his eyes. Bumungad sa kanya ang puting kisame. It clicked in his mind na nasa ospital siya ngayon. Hanggang sa naalala niya kung anong nangyari.
Muntikan nang mabaril si Eunjae. So he saved her life. Pumasok naman sa kanyang isip ang nangyari noon, na niligtas din ni Eunjae ang buhay niya. He smiled despite of the thought. Hanggang ngayon ay sobra siyang nagpapasalamat. He owe her his life. Maybe ito yung paraan para makapagpasalamat siya..
And to show that he can protect her from danger.
He was bothered when he felt some weight on the side of the hospital bed. There he found Eunjae sleeping peacefully. Mas napangiti siya lalo to seeing his girl. Inayos niya ang buhok na nakatabon sa mukha ni Eunjae, making him see her beautiful face more.
Eunjae became bothered as Taeyong fixed her hair. Nagising siya at bumangon saka nakita si Taeyong na gising. Sumimangot siya kaya naman napaka-kunot ng noo si Taeyong.
"Bakitka nakasi― ARAY!" Bago pa siya makatapos sa sasabihin niya ay hinampas siya nang hinampas ni Eunjae sa balikat. Pagkatapos ay tumigil siya at nakatingin kay Taeyong, this time with teary-eyes.
