My HEART

my heart- part four

By kitteenn

S•A•G•A•D•A

Isa 'yan sa mga lugar kung saan dinarayo ng mga taong mahilig sa adventures.

Dahil ginustong kong makarating sa lugar na 'yan, walang pagdadalawang-isip na niyaya mo akong magpunta sa d'yan.

Nagbyahe ng limang oras mula manila hanggang baguio.

Habang nasa bus ako papunta sa'yo. Ang daming naglalaro sa isipan ko.

Tama bang makipagkita ako?

Tama bang pagbigyan kong ang sarili ko na makasama ka?

Ilan lang 'yan sa mga tanong ko sa sarili ko.

Nasabi ko pa sa sarili ko.

Ito na siguro ang huli nating pagkikita.

Kase bibitawan na kita.

Isusuko at ipapaubaya na kita sa kanya.

Habang na bus, nakatingin lang ako sa may bintana. Kahit na nagstop over ang bus hindi ko magawang bumaba at kumain. Nanatili lang ako nakaupo at nakatanaw sa mga taong nasa labas.

Inaalaala ang mga nakaraan, mula sa una tayong magkita hanggang sa araw na tinalikuran kita.

Gabi na ng makarating akong ng Baguio, akala ko hindi ko na maabutan ang huling byahe ng van hanggang sa lugar kung saan tayo magkikita.

Laking pasasalamat ko na nakasakay ako ng van.

Mabait parin ang may kapal, kase pinagbigyan niya akong makarating sa'yo.

Tatlong oras akong bumyahe.

Ang daan, hindi pa ganong ka-safe, bangin ang nasa kabilang gilid. Kunting pagkakamali lang ng driver maaari kaming malaglag.

Nakakapagod rin ang walong oras na nakaupo! Sa totoo lang.

Pero pag-naiisip ko na ikaw ang makikita ko pagkababa ko.

Lahat ng pagod ko sa byahe ay baliwala.

"I will take all the risk to be with you, for the last time."

Sagada trip is one of my most Favorite place.

Bukod sa sobrang ganda at adventure ang place. Ikaw ang nakasama ko lugar na 'yon

Iyon ang unang travel natin together, unang date sa malayong lugar.

And i faced one of my fears.

I do a lot of things that i can't imagine na kaya kong gawin.

I know it's because of you, kaya nakaya ko, kaya nagawa ko.

Ang planong tatlong araw lang, naging isang linggo dahil kinabukasan pagkagaling natin ng sagada, nagkasakit ako kase pareho tayong naligo sa ulan habang pauwi.

Hindi ka pumayag na umuwi akong may sakit.

Nang magkasama tayo, parang hindi na natin gustong pakawalan ang isa't- isa.

Kahit walang salitang "I love you" sa'ting dalawa. 

Pinaramdam mo sa'kin na ako parin ang mahal mo.

And one thing I realized.

I CAN'T LET YOU GO

Hindi pala kita kayang isuko o ipaubaya sa kanya.

Hindi ko kayang makita na masaya ka sa iba. Gusto ko ako ang dahilan kong bakit masaya.

One week being with you.

Walang nagbago.

Parang hindi tayo ng hiwalay.

We do kiss and hugs.

And more than that...

I know that's stupid.

Nalumagpas tayo sa bagay na 'yon

Kase wala namang "tayo"

Pero what I'm going to do? When I'm with you I lost myself.

When you near, all I want is to hug and kiss you and feel you warm.

Ganon ka parin.

You still sweet.

Sobrang asikaso mo.

Pinagluluto mo ako.

Pinaglaba mo pa ako.

"I feel like a Queen, when I'm with you"

Hiniling ko na sana, ito na ang simula ng maganda nating wakas.

Habang magkasama tayo. Sa akin ang buo mong atensyon.

Pinakilalang girlfriend sa mga kaibigan at kakilalang nagtatanong sa'yo.

Masaya ako kase ganon mo ako pinakilala, pero sa kabila n'on,

I felt guilty kase alam ko may isang taong walang kamalay -malay sa nangyayare.

Days come to fast...

We need to say goodbye for a while.

Before I leave, I asked you.

"What's our status now?"

You answered.

"Please give me two months."