Kırmızıyı severdi hep, en çok onu, çok özledim. Ne kadar sözlerime inanmasa da ben onu kalbimde hep tutacağıma söz veriyorum. Bitmedi, bitmeyecek benim için. Adam sen çok farklısın dedikçe, farklı falan değilim deyip uzaklaştı benden. Korkuyorum hemde çok korkuyorum. Olur da yeniden bulmuşken onu yine giderse diye izin vermek istemiyorum. Bak bir söz var; Eğer olur da bir gün ölürsem, ve seni göremezsem seni sevdiğimi sakın unutma. Ne kadar uzak olursak olalım hep benim yanımdaydı ve iyi ki vardı. Ben karanlığım dedi, ben karanlığın en dibindeyim, seni kendi çabalarımla oradan kurtarmaya çalışırken daha da dibe indirdim. Ne kadar mutlu ettiysem o kadar üzdüm ben onu ama vazgeçmemişti asla bir nebze kendi ellerimle boğdum. İşte en kötüsü de bu değil mi? Kaybettiğini bilmek daha çok acı veriyor sana. Ben en başta onun için kırmızının her tonu iken şimdi toz pembeyim. Koskoca bir boşluk var içimde la. İnsanların kıymetlerini gidince anlarsın derdi annem inanmazdım ama haklıymış. Bitti ve ben girdim karanlığa.
-MEDYA; Battaniyeli Adam - Bolca Kırmızı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Kurgu
Teen Fictionİnsanların ne dediği umurumuzda olmadan sevdik. Belki de hep bu yüzden kaybettik. Yüzüne söyleyemedik o yüzden buraya yazıyoruz.
