Sadece Kurgu

Değersiz

Ben bu cümleyi ne zaman bırakırım bilmiyorum. Ama ben onu ne kadar özlesem o kadar çok seviyorum, bir o kadar sevilmiyorum. Benim yaptığım çoğu hatanın cezası sevilmeyip bunu kabul etmek olmamalıydı. Evet, yalnızım. Ruhum da bedenim de yalnız benim. Kabullenmek zordur her zaman. Bugün ben pes ettim, ilk defa ben sana pes ettiğimi itiraf ettim. Ne kadar sevilmediğimi bilmek o kadar canımı yakıyor. Bazılarının yerine bile geçemedim. Üzgünüm adam ben yoruldum. Ne kadar bazen bana "kıyamam" desen de kıyıyorsun. Ben senin dediğin tek kelimeyi bile unutmuyorum, ama sorsam sen benim göz rengimi bile bilmezsin. Umursamayınca karşındaki insan kendinden şüphe ediyor doğrusu. Korkuyor muyum yoksa korkmuyor muyum inan bana hiç bilmiyorum. Sadece üç şey biliyorum ilki; seni gerçekten çok sevdiğim. ikincisi; senin hayalini kurarak olgunlaştığım. Üçüncü ve son olan ; inan bana istesen canımı bile verecek keder cesaretli oluşum. Sen bana iki güzel kelime söyleyince ben yanıp kül oluyorum, ses tonunu duyuyorum hayata olumlu bakıyorum. Senin için bunlar sadece gösteriş ve edebiyat ama bunlar gönlümden geçmese yazmam adam. Ben seninle her 20 saniye konuştuğumda onların kayıtlarını alıyorum. Çünkü onlar sadece bana özel. Sadece bana kal istiyorum ama sevilmek lazım bunun için ve bu sende yok. Artık yapacak bir şeyim de kalmıyor.  En iyisi de seni de üzmemek. En iyisi her şeyin senin istediğin gibi olması. Bunların arasında en kötü olan ise seninle konuşurken iliklerime kadar sevilmediğimi hissediyorum ya mutluluğumu aldın ve sadece değersizlik bıraktın bende. Eğer laflarım seni incittiyse ki incitmez, üzgünüm sadece çok yoruldum.