Ben herşeyi sakladım,senden,bizden. Aslında senin için birşey değişmiyor, düşündüm de ben sana herşeyimi anlatmışım. Kalemden dökülen her harf benim canımı yakarken belki de seni mutlu ediyor bilemem. Karanlık insanlardan korkmuyorum da ne biliyim işte onları çözmeye çalışırken kendim de karanlık oluyorum. Kapalı kutu olan insanlar daha çok şey yaşamışlardır diyorlar ki bence doğru değil. Ben herkese herşeyi anlatmam ama çok konuşkanım. Sorsan benim deli raporu almam lazımmış. İnsanlardan nefret ediyorum hatta kendim insan olduğum için kendimden de nefret ediyorum. Çocukken herşey daha güzeldi annem her büyümek ister misin diye sorduğunda ben böyle kalmak istiyorum büyüyünce sorumluluklar artıyor diyordum. Hala aynı fikirdeyim. 18 yaşındayım annem ile babam ayrı olmamasına rağmen ben babamı tanıyamıyorum, huylarını bilmiyorum neye kızar neye kızmaz ayırt edemiyorum. Bizim için dünyaları verecek bir adamı tanımamak üzücü bir durum. Konu nerden nereye geldi ben de farkında değilim. Velhasıl Kelam insanlardan uzak durun, zarar vermeyin, ve üzecekseniz hiç yakınlaşmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Kurgu
Teen Fictionİnsanların ne dediği umurumuzda olmadan sevdik. Belki de hep bu yüzden kaybettik. Yüzüne söyleyemedik o yüzden buraya yazıyoruz.
