THE TEAM SURVIVORS (Zombie Apocalypse)

Chapter 5 : Flashback Memories

@Car

Yael's POV

Habang nag dadrive ako. Panay sulyap ako sa dalawa. Sa ka hulihan ay nahuli nya na akong sinulyapan siya.

"Kanina kapa sumusulyap sulyap ah!" Taray nyang sabi

"Huh? S-sinusul-yapan b-ba kita?"

"Bat na uutal ka?" Hay nako po

"Hindi k-kaya!"

"Liar. Tsk ! "

"Okay fine. Gusto ko lang malaman kung ano pangalan mo? Yun lang."

"well Mr. Im sorry . secre---"

"Tss! Tayo tayo na nga lang nabubuhay sa mundo. Nagawa mo pang mag secret ." ngumuso ako

"Really? May panguso nguso ka pa dyang nalalaman." -miss unknown

"Syempre miss unknown, ayaw mung magpakilala eh!"

"Miss unknown?". Tanong nya

"Oo. Unknown tawag ko sayo. Ayaw mo kasing sabihin kung ano pangalan mo."

"Tss. Fine."

Napatingin ako sa kanya at Napa ngiti. Sa wakas.

"Joke" anak ng!

Ngumiti ako nalang ako ng pilit.

"Ako nalang una magpapakilala.--- Im Yael Lingo. 18 y/o."

"Im not asking Mr!"

"Im just introducing myself Miss."

"Tss. I dont care."

Nakakairita na talaga. Pero syempre kailangan kong mag timpi. Babae eh. Alangan naman suntukin ko. Hhaha

"San kaba galing Miss?"

"San ba mga kasama mo?"

"Pano ka nakapunta sa gunstore?"

"Pano mo nagawang mag surviv---"

"Pwede ba Mr o Yael. Itikom mo yang bibig mo. At tigilan. Mo. Ko. Sa. Kakatanong. Mo.!"

Diin nyang magkakasabi . at nakakatakot na yung mata nya. Iniwas ko nalang ang tingin ko. At nagpatuloy sa pagdadrive.

"Im Yang Manzano. 17 years old. Nawalay ako sa mga kasamahan ko at Kapatid ko . yung lang Matutulog nako."

Napatingin ako sa kanya. Sasabihin din naman pala eh. Yang pala pangalan nito. Nakita ko yung mukha nya,  Ang lungkot ng mga mata nya. Pumikit na siya at natulog. Hayss.

Lumalalim na ang gabi. 8 na rin. Buong araw yata kaming bumyahe eh! Kailangan namin ng matutulugan. Or maybe dito nalang sa sasakyan kong Van.

Huminto ako sa gilid ng Daan kung saan puro maaliwalas ang lugar. Puro palayan ang aking nakikita sa kanan at kaliwa ng daan.

Tinignan ko silang dalawa. Mahimbing na silang natutulog. Huminga ako ng malalim at pumikit.

Kailan ba matatapos to?

*Aaaarrrrggghh*

Napadilat ako ng Nakarinig ko ang mga ungol. Mula sa likuran. Shit!! Nagmamadali akong isara ang kurtina sa bawat bintana ng salamin. Buti nalang may kurtina kaya di kami makikita sa loob. Ang dami nila! Shit! Binilisan ko ang pagsara at umupo na.

Naramdaman Kong malapit na sila. Biglang umalog yung sasakyan. Para silang horde na nag parade sa daan.

Naalog ang sasakyan kung saan doon si Miss nakapwesto. Napadilat siya at bigla kung hinawakan kamay niya. At tumango.