DÜŞMANIMLA AŞK

Kaybolan Deli

#EDRİEN
Bugün yine sıradan bir gündü kalktık ve okula gittik. Ama bugün başladığı gibi normal gitmedi. Okula gitmeden önce ne olursa olsun o tanıdık sesleri görmemiz gerekiyordu. En azından onlatın kim olduğunu bulup burdan atılmalıydık. Okula gittiğim zaman tüm sınıf süzdüm. Ama hiçbiri tanıdık değildi. Büyük ihtimalle okulda yüksek seviyede olan bir adamdı. İçimde bir korku var ama bunu ne Else' ye ne de Seylah'a söylüyorum. Bu ses her kime aitse bana çok yakın olan biri ve anlaştığımız biri. Ve ayrıca bu adam  bizim normal hayatımızda gittiğimiz okuldan bir adam . Bizin sınıftan da olabilir. Umarım bizim sınıftan birisi değildir. Çünkü.. Sınıfa alışkınım ve bizim sınıftan olan o adamı bulursam onu öldürmek zorundayım. İlk zamanlarda bu gizli adama cidden sinirliydim ve onu gırtlaklamak istiyordum. Ama yakınımdan biri olduğunu sezince.. Tuhaf hissediyorum işte. Umarım o kişiyle o kadar da yakın değilimdir.
Birden okulun alarmı çok sesli bir şekilde öttü. Ve herkes panik içinden karıştı. İlk önce yangın olduğunu düşündüm ama daha önemli bir şey olmalıydı. Herkes çığlık çığlığa dışarı koşuyordu. Işıklar söndü. Ve.. Bana bir şeyler olmaya başladı. Normal hayatımdaki okulda olan o tuhaf his... Çevremdeki herşey durdu. Ben yavaşlamaya başladım. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu ve parlıyordu. Kapkaranlık ortamı gözlerim aydınlatıyordu. Sınıfta hiçkimse kalmamıştı. Tek başımaydım. Ve her şeyi balık gözü gibi görüyordum. Nesneler siyah ve kırmızı görünüyordu. Kendimi kaybedip yere yığıldım. Gözlerim söndü hiçbirşey göremiyordum sadece çok karanlıktı. Ve yine bir çeşme.. Damla damla kanlar akıyor.. Oh, vampir dişleri! Bana doğru geldi ve birden arkamdaki duvara yapıştım. Gücümü tamamen kaybetmiştim. Birisinin yanıma gelip çömeldiğini hissettim. 
"Sen.İyi misin?"
Bu o! Lanet olsun! Bu o adamın sesi! Gözlerimi açamıyorum ve onu göremiyorum. Fırsat ayağımın ucuna kadar geldi ama ben onu göremiyorum. Beni kucağına aldı ve koşmaya başladı. Direnemedim. Göremedim. Hiçbirşey yapamadım...
*********************************************
#ELSE
Alarm çaldığında herkesin zihnini okudum ve duyduklarım cidden korkunçtu. Herkes okulda a normaller olduğunu öğrenmişti. Ve okula sadece a nornallerin etkileneceği bir koku salmışlardı. Bu kokuyu bir a normal uzun süre koklayınca bayılıyordu ve vampirler onu herkesin içinde öldürüyordu. Herkes cidden çok korkuyordu. Ben bunu duyunca hızla Seylah'ın yanına gittim. Etrafa tuhaf tuhaf bakıyordu.
"Seylah! Çabuk gidelim!"
Bana soru işaretleriyle baktı ve yanıma geldi.
"Ne oluyor?"
"Anlatıcak zaman yok burnunu tıka çabuk Edrien'i almaya gidelim!"
İkimiz de burnumu kapatıp hiçbirşeyi koklamadan Edrien'in sınfına gittik ama onu bulamadık. Diğerlerine ayak uydurup dışarı çıktığını düşünüp dışarı çıktık.
"Ne oluyor anlatsana!"
Seylah'ı duyunca biraz sakin olmam gerektiğini düşündüm. Sonra da bunu düşünmenin gereksiz olduğunu panik yapmakta haklı olduğumu. Ve hızla Seylah'ı tutup köşeye çektim ve her şeyi anlattım. Sakince beni dinledi. Sonra birsüre durup düşündü. Jetonun geç düşeceğini bildiğim için kulaklarımı kapattım.
"NE YANİ ŞİMDİ ONUN KAFASINI MI KESECEKLER?!"
'Evet seni gerizekalı'
"Yok ya ne alakası var. Ama onu bulmalıyız. Sen koku duyduğun zaman burnunu tıka ve şu taraftan git, bends burdan gideceğim ortada buluşuruz. Bir şey gördüğünde mesaj atarsın."
"Tamam, gereşerez (görüşürüz)"
İkimizde yola koyulduk ve Edrien'i aramaya başladık. Umarım bu salak dışarı çıkmıştır ve bizi arıyordur.
--------------------------------------------------------------------
Uzun uğraş sonucunda Seylah'la buluştuk. İkimiz de Edrien'i bulamadık. Sonra öğretmenler tüm öğrencileri okulun önünde toplayarak korkacak birşey olmadığını a normallerden hiçbir iz olmadığını bize söyledi. Ve hepimizi yurda geri gönderdi. Edrien kaçmış da olabilirdi. Ama bu koku a normalleri batıktan bir koku. Hareket edemez ki. İkimizde yurda gittik ve tonlarca mesaj atıp aradık. Ama ulaşılamıyordu. A normallerle de görüşemiyorduk. Elimiz kolumuz bağlı birşekilde oturduk.
Ertesi gün bizi koridorda topladılar ve toplantı odasına götürdüler. İkimiz için en büyüklerin yerini ayarlamışlardı. Değerimizi biliyorlar. Ama Edrien'in yeri boştu. O yüzden biraz tedirgindik ne diyeceğimizi bilemiyorduk. Herkes geldikten sonra konuşmalara başlanacaktı ki herkes bize döndü. Binlerce kişi bize bakıyordu ve biz bir boklar yemiştik. Tedirgince etrafa bakmaya başladık.
"Mrs. Nightmare neredeler?"
"Kendisi duşta efendim." Dedi Seylah.
En büyük güldü ve
"Şaka mı yapıyorsunuz?"
"O bu konuda cidden sinirlidir. Onu duştan çıkartamadık ama duştan çıkınca gelecektir."
En büyük kocaman bir kahkaha patlattı. Sanki birşey biliyordu. Aklını okudum ama aklında sadece okulun temizliği hakkında şeyler geçiyordu. Lanet adam.
"Sizleri buraya okulun temizliği için çağırdım. Bla bla bla"
Of sıkıcı şeyler. Seylah'a doğru döndüm. Otururken gözleri açık bir şekilde uyuyor gibi görünüyordu. Bende aynı taktiği uyguladım. Yaklaşık 2 saat bu konu hakkında konuştular ve herkesi dağıttılar. Biz de bittiğinden emin olunca ayağa kalktık ve arkamızı dönüp-
"İce killer,Bzy!"
Odaklanıp adamın aklından neler geçirdiğine odaklandım.
'Edrien...'
"Edrien 2 saattir duşta mı?" Dedi sırıtarak.
"O gelmeyi unutmuştur efendim" dedi Seylah.
"Hmm, peki."
Bu lanet adam birşeyler biliyordu. Ama sürekli konuşup durduğu için aklını okuyamıyordum. Bende cebimden çıkardığım dinleyiciyi adama yapıştırmalıydım ki neler olduğunu öğrenebilelim. Arkamı döneyim derken bilerek kayıp adamın üstüne düştüm. Ve dinleyiciyi ayak bileğine yapıştırdım.
"Özür dilerim"
diyerek ayağa kalktım ve hızla dışarı çıktık. Odaya gittiğimizde laptopu açtım ve Seylah'la birlikte dinlemeye başladık.
"Ah, bu yeni kızlarda birşey var ama hayırlısı."
"Aslında bende onlarda bir şey olduğu konusunda hemfikirim."
Bu o! Tanıdık ses! Hızla Seylah'a döndüm sessizce
'Tanıdık'
dedim. İkimizde daha meraklı bir şekilde dinlemey başladık.
"Bu arada Black'i gördünüz mü?"
Seylah hızla bana dönerek
'Tanıdık'
Dedi. Bu adam bize tanıdık gelen çocuklarla konuşuyordu.
"Dün o kokuyu yayımladığımız anda ortadan kayboldu,GK"(cikey)
"Haklısın, LOG (lag) yoksa, odamı a normaldi?! Ahahahhaa(gülüyor)"
"Gülmüyoruz GK, komik değildi. -_-"
"Her neyse. Black'i bulun yarına kadar. Yarın tüm vampirler dışarı salınacak biliyorsunuz. Sizin de gitmeniz gerekiyor."
"Evet efendim"
"Siz onu boşverin, o iş bende"
"Görüşürüz,gençler"
---------------------------------------------
Ayakkabı sesleri geliyordu. Bu çocuklar dışarı çıkıyor olmalılardı. Bizde onların kim olduğunu görebilmek için hızla toplantı salonuna doğru koşmaya başladık. Ayak seslerimiz tüm koridorda yankılanıyordu. Seylah bir sehpaya takıldı ve çığlık atarak yere düştü. İnleyerek yerde kıvranıyordu. Ben bir süre durup ona acıyan bakışlarla bakmaya başladım.
"Sen git onları bulmamız lazım! En azından sen kim olduğunu bul!"
"Tamam"
Diyerek gızla koşmaya devam ettim. Bu seferde bir çocuğa çarpıp koridorda yuvarlanmaya başladım. İnleye inleye yuvarlanırken kapıya çarpıp durdum. Koridorda kahkaha sesleri yankılanırken hiçbir şey olmamış gibi kafamı kaldırdım ve çarptığım kapının üstündeki yazıya baktım. Toplantı odasının önüne gelmiştim. Ama hiçbir tanıdık ses duymuyor veya tanıdık birini görmüyordum. Kapı açıldı ve içeriden o lanet adam çıktı.
"Neden kapıya vuruyorsun!!"
Aldırmayıp hızla ayağa kalktım ve etrafa bakmaya başladım. Hiçkimse tanıdık değildi.
"Vurmadı efendim, yuvarlanarak çarptı hahahaha"
Diyerek herkes tekrardan kahkaha atmaya başladı. O sırada Seylah şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Ne olduğunu anlayınca bana bakarak anıra anıra güldü.ben o lant adama dönüp
"Özür dilerim, birdaha olmaz"
Diyerek Seylah'ı kolundan tuttum ve odaya götürdüm. Olanları anlatınca tekrar gülmeye başladı.
"Ci-cidden yıvarlandın mı? jajhajjaj!"
"En azından senin gibi bir sehpaya çarpıp yere yığılmadım.SENİN GİBİ."
Dediğim anda yüzü birden ifadesizleşti.
"O komik değildi! Ama bu komik! Ahjahaja!"
Diyerek tekrardan gülmeye başladı. Onun susmasını bekledim. Yaklaşıığk 1 saat. O gülmeyi kestikten sonra
"Ciddi olman gerek! Edrien kayıp! Ve onu yarına kadar bulmamız gerek çünkü yarın evimize geri dönücez ve okulumuza gidicez."
"Ne?"
"Yarın tüm vampirleri bırakacaklarını söylediler. Bizi de bırakacaklar ve bizim topladığımız istihbaharatları iltmemiz için harika bir fırsat bu! Ama oraya Edrien olmadan gidemeyiz!"
"O zaman dışarı çıkıp onu arayalım!"
"Tamam. Sen bahçeye ve okula bak. Bende buradaki tüm odaları gezip Edri'yi bulacağım tamam mı? Ama kimseye çaktırmayacaksın."
"Tamamdır. Hadi gidelim"
Diyerek odadan çıktık ve Edrien'i aramaya başladık. Belki de o bir ipucu bulmuştur. Onu bulmamız gerek!

Y/N: 2NE1 GOODBYE DİNLEYİİİİĞĞN!!! MULTİDE. Ayrıca vote verip yorum da yapın bölüm nasıl olmuş?