Say You Won't Let Go

Chapter II: Photograph

Enzel PoV

Nagring na ang bell at ibig sabihin nito ay recess na.

Lumabas kaming tatlo nina Drew at pumunta na sa canteen.

Drew: Sana mahal nya din ako. (Pagbubukas ng topic nito)

Ako: Mahal ka non. Tiwala lang XD

Zyll: Kung gusto may paraan . Pag ayaw puro dahilan :D

Ako: Gawa din ng paraan pag may time maagawan ka pa. Bahala ka ikaw naman magsisi balang araw.

Drew: Anong mga nakain nyo at puro hugot kayo? Malamang gagawa ako ng paraan nagaantay lang ako ng panahon. :D ( sabay ngiti na abot tenga)

Nasa may canteen na kami at bigla naming nakasalubong si Brena. Si Brena ay ka m.u ko dati. Kahit na kasing laki nya si Zyll ay masasabi ko namang may itsura din ito. Simple lang walang arte sa katawan. Masasabi kong matalino din naman ito dahil nasa first section sya.

Brena: Oy ! Enzel ! Kamusta (masayang bungad nito sa akin)

Ako: Hey! Bren . (Sabay ngiti ko naman sa kaniya)

Bigla namang sumingit si Zyll.

Zyll: Maiwan muna namin kayo ni Drew. Pakasaya kayo haha. Byeeee. XD

At umalis na nga ang dalawa at naiwan na lang kaming dalawa ni Brena.

Ako: Maupo muna tayo.( anyaya ko aa kaniya)

Bren: Kamusta bakasyon mo? (Magiliw na tanong nito)

Ako: Ayos naman masaya naman kahit papaano. Ikaw kamusta naman?

Bren: Ayos lang naman. Pero namiss kita (sabay ngiti nito)

Ako: (natahimik ako at di tumingin sa kaniya)

Bren: Ehh ako ba namimiss mo? (Pabirong tanung nito)

Ako: (Napasinghap ako at huminga ng malalim) May sasabihin ako. ( seryosong sabi ko dito)

Bren: Ano yun?

Ako: Sorry , pero sumusuko na ako.... (huminga ako ng malalim at kita ko sa mga mata nito ang pagkalungkot) Sorry kasi nahihirapan ako . Parang wala ka ng oras sa akin. Mas mabuti ng lumayo muna ako .

Brena: Sige . Sorry sa naparamdam ko sayo. Siguro tama ka naman . Kung tayo naman talaga itinadhana ay tayo talaga. Salamat sa lahat . (Sabay ngiti nito)

Ako: Salamat din sa lahat. Naging masaya ako at nakilala kita . ( ngiti ko naman dito at tumayo na ako)

Umalis na ako sa kinakaupuan namin at bumalik na sa room namin.

Naglalakad ako sa hallway ng makarating ako sa may hagdanan pataas sa 4th floor ay nakasalubong ko ang isa ko pang kaibigan na si Laura. Matangkad , maganda at chinita . Dyosaa kung tutuusin haha.

Laura: Aba kala ko absent ka? Haha

Ako: Sayang baon bes, bat di kita napansi kanina?

Laura: Kailan mo ba ako napansin? Maski nga mga effort ko di mo alam . Charr haha ( sabay tawa nito)

Ako: Edi nice -_-

Laura: Jan kana at may kukunin pa ako. Mamaya na lang tayo magusap uwian.

Ako: Sige ( sabay taas ng kaliwang kamay ko at kumaway)

Naglakad na ako papuntang room at pagkarating na pagkarating ko ay binatukan ako ng dalawang aso kong kaibigan.

Ako: ARAY!!! ( sigaw ko sa dalawang ito at sabay tinging ng masama)