BÖLÜM 2

3 1 0
                                    

Rüyasında ki ses rahmetli annesinin sesi idi. Seste "Oğlum, daha kaç kişiyi vuracaksın. Üstelik şu an vuracağın kişi bir polis. Poliside mi vuracaksın? Vur o zaman. Eline gine ne geçecek? Söylesene". Kaya sonra uyanır. Saat 6-7 filandı. Herkez uyandı. Gine birbirleriyle konuşuyorlardı.

Çınar: Abi sanki bir derdin var.

Kaya: Yok birşey.

Aslan: Abi ama...

Kaya: Yok birşey,

Aras: Anladık abi.

Sonra kahvaltılarını yaparlar. Kulübenin önündeki bankta biraz sohbet ederler.

Aras: Abi sen demiştin burası eski bir polisin evi. Eski bir polisin evi olduğuna göre, diğer polisler burayı nasıl bilmiyorlar?

Kaya: Çünkü bu eski polis bu evi herkezten saklamış. O kişide benim babam.

Aslan: Baban mı?

Kaya: Evet babam. Tek bana söylemiş burayı.

Çınar: Anladık abi de...

Kaya: Ne desi?

Çınar: Birşey soracam. Bu polislerden bizi illahi yakalayacam diyen, yani bize kafayı takan polis var mı?

Kaya: Var. Hem de 3 tane.

Aras: Adları ne abi.

Kaya: Ahmet amir, Tolga başkomser, Emrah komser.

Aslan: Abi, güçlüler mi?

Kaya: Bizim kadar olmasada güçlüler. Tilki kadar olmasada kurnazlar.

Aras: Tilki bizim kadar olmasada kurnaz.

Kaya: Tabi.

Karakol

Emrah komser: Amirim, başkomserim.

Ahmet amir: Ne var?

Emrah komser: Kaya ve çetesinin yerini bulduk.

Tolga başkomser: Neresi?

Emrah komser: Başkomserim, sizin evin orda varya...

Tolga başkomser: Var.

Emrah komser: Evet işte. Yani size göre o ormanın en uzak tarafında. Birazda derininde.

Ahmet amir: Boşver derini. Ekibi al gidiyoruz.

Emrah komser: Peki amirim.

Ahmet amir: Tolga sen ben emrah bir arabayla, ekip ayrı ayrı arabalara dağılsın.

Tolga başkomser: Peki. Nasıl isterseniz?

Polisler yola çıkar.

SuçlularHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin