Gizemli Filler Çöplüğü

6

Cumartesi günü geç geldiğim için birkaç günüm evde geçiyordu. Kar yağmıştı ve okul birkaç günluğune tatil edilmişti. Resmen okulu özlemiştim çünkü evde yapacak bir şey yoktu. Bende Banuyu bize cağirdim.

"Feray özlemişim seni resmen yillardir okul yok gibi hissediyorum."
"Abart Banu abart. Bende seni özledim."
"Yok be niye abartayim"
"Şaka yapıyorum ya bencede öyle disarisi Zaten çok soğuk. Tüm gün yatiyorum valla. Dedim bari Banu gelsinde iki laf yapar eğleniriz"
''Aynen ha iyi akil etmişin yap bir kahvede iki fal bakalim"
"Sanki biliyoruz ya bakmayı Banu neyse yapayim bari."
'Bakar gibi yaparız kalk yap yürü usengec seni"
"Nasılda tanıyor.. Bizim Deniz gene sevgilisinden ayrilmis. Lan biz olsak bir kere ayrilir daha barişamayiz."
"Ama şöyle bi şeyde var Feray bizim ayrilcakl bir sevgiliniz bile yok."
"Ahahaha yani Banu kizin elimizi sallasak ellisi önemli olan adam gibi seveni bulmak."
"Oda zor işte. "
"Aynen yavru''
"Ya Feray benim aklima takildi. Şimdi Dolunay diyelim sana karşı bir şeyler hissetmeye başladı. Ee nolucak?"
Duraksadim ve yutkundum.. Bunu hic düşünmemiştim ve bu düşünce içimde küçük bir hareketlenme başladı.
"Ne bileyim Banu bilmiyorum. Zaten böyle bi şeyin olması çok zor biliyorsun."
"Feray onu görünce nasil hissediyorsun?"
"Ben..şey onu gördüğüm an migdemdeki fillere birşey oluyor. Benimle ilgilenmesi hoşuma gidiyor,sanki bir roman gibi okuyorum onu. Derinleşiyo gittikçe kayboluyorum içinde kayboldukça daha çok ihtiyac duyuyorum ona. Büyüleyici bir ince detay benim için..'
"Feraaaay kizin sen abayi yakmişsin!"
"Uf deme öyle utanıyorum."
"Bu yaptigin oyuna kapilcağini biliyordum bundan sana yapma demiştim. Al işte intikam uğruna neler oldu. Belki sever oda seni.''
"Sevmez be yavrum sevmez"

Bu cümleden sonra içim gitti resmen tam bu arada Dolunay mesaj attı. Fillerini yeniden doğuran adam mesaj atmalarini seveyim senin..

Banuyla mesaj sesinden sonra gülmeye başladık. Şans mi kader mi bilinmez tek bildiğim o var olduğu sürece mutluydum. Banu akşama doğru gitti. Bizde ablamla teyzeme geçtik.
"Ya Aybuke!Atmasana kari suratima"
"Kizim kar topu savaşı yapiyoruz nere atayim başka manyak mısın?"
Hakliydi iyice kafayi yemistim. Zaten kar topu oynamaktan hasta olmuştum. Allahtan okul yoktu ve oraya kadar iyileşirdim. Annem hemen nane limon falan yapti çünkü hastaneye gitmem ben. Hap içermiyorum kokusu tutuyor falan hiç cekemem zaten babam yine baslamisti hep hasta oluyorsunuz laflarina sanki kendi olmuyor gicik resmen.
Gün geçtikçe düzeldim ve sonunda yarin sabah okul vardi kar çoktan erimişti. Ve gayet mutluydum..