Bölüm 1

45 3 0
                                    

Bütün gürültülerden , kötülüklerden ,huzursuzluktan ve ailemden kurtulmak istiyorum.

Gözümdeki akan yaşlara aldırmadan koştum , saatin kaç olduğunu umursamadan , acaba bana zarar gelirmi diye düşünmeden kendimi hiçe sayarak , nereye gittiğimi bilmeden koştum. 

Nereye gidecektim ki ? En yakınım, kardeşim dediğim insanda bu şehirde yoktu artık.
Ne gidecek bir yerim , ne de dert yakınacak bir kimsem vardı artık bu şehirde.

Etrafımdaki herkes yalan , döndüğüm her bir yanım duvardı .

Hangi sokağa girsem , ne yeni bir yere çıkıyor ne de uğur getiriyordu bana. Girdiğim tüm sokaklar çıkmaza çıkmıştı.

Kimseye zararım dokunmamıştı halbuki , kendi halinde bir insandım ben .
Ne istediniz benden !
Önce beni yıktılar sonra , Hira'yı götürdüler benden , beni ayakta tutan tek kişiydi o .

Ve gitti...

Yüzüme yapışan saçları elimle savurdum , telefonumu çıkardım. 
Ekrana baktığımda. Saat gece 1:45 ti .

Nerede olduğumu bilmiyordum , ama bulduğum yerin pek iyi bir yer olmadığına kalıbımı basabilirdim. 

Ve hayatımda böyle bir sokağı sadece televizyonda veya sinemada bir filmde görmüştüm . Tamam kabul ediyorum.  El bebek gül bebek büyüttüler beni . Ama hayat öyle davranmıyormuş.
Biraz zor olsada anladım bunu...

Uzunca bir sokaktaydım. Hani hayatımızda yaşadığımız bir an'a inanamayız ve safça bakakalırız ya hani , ha işte tam da o durumdaydım şuan .

Koca sokağı bir tane lamba aydınlatmaya çalışıyor ama yetersiz kalıyordu . Sağ tarafımda yıkık duvarlarla çevirili bir arazi vardı ve içinde kocaman yıkılmış beton parçaları duruyordu . Sanırım bir bina yıkılmış ve ardında bıraktığı döküntüler kalmıştı geriye , şansıma orası bir mezarlık değildi.  Ah pardon! Şanstan  sol yanımda mustakil bir ev vardı ve rüzgar da , sanki yıkılacak gibi duruyordu. Köpek sesleri yankılanmaya başlayınca ürperdim .

Telaşla etrafıma bakmaya başladım ya buraya gelirseler . Ya ne yaparım ben ! Sesler yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı. Köpeklerin gitmesine mi sevinsem yoksa bulunduğum durumamı üzüseydim .

Arkamda ayak sesleri duymamla başımı ani bir reflex ile arkaya çevirdim . Biri vardı arkamda.  Aramızda ise çok sayılmayacak kadar bir mesafe . Gözlerimi kısarak baktım ona , gece doğru düzgün göremiyordum . Ve maalesef gözümde ciddi anlamda miyop vardı.

Acaba neden lenslerimi takmamıştım ?

Adımlarımı hızlandırdım , tek elimde sırtımdaki çantamın sapından tutarken öbür elimi fark etmeden çoktan yumruk yapmıştım bile .

Hoş biri bana birşey yapacak olsa, benim yumruğum ne kadar etkili olabilir ki .

Aptal sokaktaki tek yanan sokak lambası da gitmeye başlamıştı . 

Şimdi ne yapacaktım acaba , tam bir aptaldım kabul ediyorum.
Ne diye buralara kadar gelmiştim ki , ne diye bunları yaptım .

Neyin rahatlığındaydım ben Allah aşkına!

Karşıdan lüks bir araba geliyordu.
Hadi canım , film falan çekiyoruz da benim mi haberim yoktu.

Arkadaki çocuk panikledi , birden kolunu boynuma dayadı ve cebinden çakı çıkartıp boğazıma dayadı. 

Ben daha ne olduğunu bile anlayamadan , beni tek katlı müstakil evin bahçesine çekiştirmeye başladı .
Tam bağırmaya hazırlanıyordum ki " Sesini çıkarırsan seni burada delik deşik ederim , emin ol ki bunu hiç istemezsin . " diyerek beni tehdit etti . yanından geçmeye korktuğum evin tam dibinde olduğum yetmezmiş gibi , bir de boğazıma bıçak dayanmıştı.

Ne yapacağımı bilmiyordum , doğrularımla yanlışlarım birbirine karışmıştı adeta . Başıma büyük bir bela aldığımı hissederken , bir yandan da kendime sövüyordum .

Arabanın sesi kesilmişti ,sadece bahçedeki böcek sesleri ve hafif esen rüzgar
sesi vardı . Adamın kolu hala boynumdaydı . İçinde bulunduğum durum nedeniyle ürperdim. Adam boynumu o kadar sıkıyordu ki , arada gözlerim kararıyor gibi oluyor du . Ama korkumdan ses çıkaramıyordum .

Yanlışlarımın , doğrularımdan çok olması canım fazlasıyla sıkarken , bu bardağı taşıran son damlaydı benim için .

Gözlerimden bir damla yaş aktığını hissettim , aptal herif fark etmiş olacak ki " Sakın ses çıkarma" diyerek beni ikinci kez uyardı.

Kolunu daha çok sıkmaya başlayınca , neredeyse nefessiz kalmıştım.

Adamın telefonu​ çaldı , telefonu açtı ve konuşmaya başlayınca , zor da olsa konuşmalarına dikkat kesildim .

Telefon konuşması bitince anladığım kadarıyla , bir depodan olsa gerek , birşeyler yürütmüşler. Ve sonrasında başlarına büyük bir bela almışlar. Şu anda da bu yüzden kaçıyorlar .

Allah kahretsin! Bu manyak herif yakalandığı an beni de alacaklardı . Karanlıkta adamın yüzünü seçemiyordum ama sesinden anladığım kadarıyla genç biriydi .

Adamın kolunun birden çekilmesiyle yere yığılıyordum ki birinin beni tutması ile yere yapışmaktan kurtuldum .

Etrafta ki sesler uğultu halinde gelmeye başlamıştı​ , gözlerimin karardı ve kendimi yabancı kollara bıraktım.


Gözlerimi açmaya çalışıyordum ama bir türlü başaramıyordum . Sanki gözkapaklarımda tonlarca yük varmışcasına inatla açılmıyorlardı. En son olanları hatırladım ve rüya olmasını diledim . Kendimi zorlayıp gözlerimi açmayı başardığımda kendimi hiç bilmediğim bir evde buldum . Oda beyaz ve fildişi renklerinde tam zevkime göre döşenmişti . Tıpkı dergilerde görüp hayranlıkla baktığım odalardandı ama konumuz bu değildi tabiki . 

Ben nerede ve kimin evindeydim ? Ve beni buraya kim getirmişti ? Korkmaya başlamıştım ve ellerim titriyordu kalbim yerinden çıkacaktı sanki.Neredeydim ben ?Kapıya yöneldim ve açmaya çalıştım ama kilitliydi , camdan dışarı baktığımda yol kenarında duran lüks araçlardan takım elbiseli adamların indiğini gördüm .

 Ben dikkatli bir şekilde adamlara bakarken içlerinden bir tanesinin de bana baktığını fark ettim ve hemen geri çekildim . Allah aşkına haberim olmadan çekilen bir filmin içinde miydim ya da bir rüya olabilir miydi içinde bulunduğum durum ? Her ikiside şu an kabulumdü aslında . 

Aşşağıdan gelen seslerle yerimden sıçradım , kırılma seslerinin ardından iki el silah sesi eklenmişti hemen cama baktım az önce gelen adamlar koşarak geri arabalarına dönüyorlardı .

En arkalarından ise iki kişi gitti. Bir tanesinin ise kolu kan içindeydi beyaz gömleğinin sol kolu gömleğin beyazlığına inat kıpkırmızıydı . Onlarda arabaya bindikten sonra hızlıca uzaklaştılar . 

Allahım nereye düşmüştüm ben böyle,lüks araçlar,takım elbiseli adamlar,silah sesleri..

Aslında şu an bunlardan çok kendimi düşünmeliydim,sonuçta bu adamlar beni bir odaya kilitlemişlerdi ve benim bir şekilde buradan kaçmam gerekiyordu ama nasıl ?


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 16, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gecenin IşığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin