Cinayetçi Kız (-1)

CK - 3

Hastaneden gizlice çıkmak benim için sorun olmamıştı.Tek sorun kurşunun girdiği yerin sızlamasıydı.Bunu yapanı sikiceğim.

Karanlıkta ellerim siyah deri ceketimin ceplerinde ilerliyordum.Havayı dışarıya saldıkça çıkan gri duman karanlıkta bile belli oluyordu.

Pek modern sayılmayan 6 katlı binaya geldiğimde kapının açık olduğunu gördüm.Kesin 3. kattaki serserilerin işiydi bu.Umursamamaya çalışarak içeriye girdim.

En azından asansörü çalışıyor.Aslında bu lanet asansörden daha hızlı çıkabilirim ama şu an o durumda değilim.Homurdanarak asansörün düğmesine bastım ve açıldı.Leş gibi kokan asansöre bindim.

Neredeyse 1 dakika sonra çatı katındaydım.

Soluk sarı ışıklı koridorda ilerledim ve kapıyı açtım.Her ne kadar pis gibi görünen bir binada yaşasamda evim her zaman sıcaktır.Soğuktan nefret ederim.

Kapıyı kapatıp ışığı açtığımda bir erkek kokusu aldım.Eve birisi girmiş olmalı ve koku taze olduğuna göre yeni gitti.Ya da hala evde.

Girişteki ayakkabı dolabından tabancamı çıkardım.Silahın güvenlik kilidini kaparken salona göz attım.Salon boştu.Salona en yakın olan mutfağa ilerlerken ışığın açık olduğunu fark ettim.

Demek evde bir fare var.

Mutfağa daldığımda Evan'ın en güvenilir adamı olan Robert ile karşılaştım.Elindeki tabaktan birşeyler yiyordu.

-Selam.dedi ağzı doluyken.

Silahın güvenliğini açtım ve masaya koydum.

-Burada ne işin var? diye sordum sinirli bir sesle.

Tabağı kenara koyarken eliyle ağzını sildi.Esmer teni beyaz ışığın altında parlıyor gibiydi.Terli heralde

-Sakin ol kızım.dedi alayla.

-Neden terlisin? diye sordum

 Eliyle bu sefer alnını sildi.

-Asansör doluydu bende koşarak çıkmıştım.Tabi kolay değil 6 katı koşarak çıkmak.Kendime gelmek için birşeyler atıştırıyordum bende.

 Şiddetli derecede oflarken kahverengi sandalyeyi çetim ve oturdum.

-Benden izinsiz girme demedim mi sana?!

 Her seferinde kendi evi gibi dalıyor piç.

-Nolucak ya?Görende hırsız zannedecek.dedi ve tekrar tabağı eline alıp tıkınmaya devam etti.

 Bir gün o lokmaları boğazına dizicem ben.

 Ona dik dik bakarken yemeği kesti ve bana bakmaya başladı.

-Lokmalarımı mı sayıyorsun? dedi

 Bakışlarımı bozmadım.

-Boğazına dizdiğimde nasıl daha çok acı çektirebileceğimi düşünüyorum.diye karşılık verdim.

 Tabağı tekrar kenara koydu ve sandalyeyi çekerek karşıma oturdu.Serçe parmağım kadar uzunlukta olan saçlarını eliyle geri itti.

-Ben buraya senin için geliyorum sen ne diyorsun bana?Bu mudur senin misafir perverliğin?

-Neden geldin? dedim son sorusunu umursamayarak.

  Aslında Robert iyi çocuk.Benden 1 yaş küçük.Güvenilir birisi.

-Evan yolladı.Vurulumşsun.Geçmiş olsun ayrıca.Kıymetli canın için bekçilik yapacağım.dedi 

Sandalyeden kalkarken gözlerimi devirdim.İlk defa vuruldum diyeydi heralde Evanın bu korumacılığı.