AMBER⭐

Cevapsız soru.

Arkadaşım merhaba Lütfen burayı okumadan geçme çünkü sana ihtiyacım var yeni bölümü yazabilmem için desteğin gerekiyor yardım etmek güzeldir sende yeni başlamış bir hikayeye oy vererek ve yorum yaparak katkıda bulun ki yazarcığınızda mutlu olsun lütfen yeni bölüm yazmam için bana yardımcı olun yorumlarınız benim için çok değerli teşekkür ediyorum vee bölüme geçiyorum 😊😘

Bazen öyle şeyler olur ki hayal dahi edemeyeceğimiz cinsten, sonra bir anda herşey değişir. Peki ya bizim hala hayal edemediğimiz fakat ileride karşımıza çıkacak olan neler var ?

Bu kadar değişiklik bünyeme fazlası ile ağır gelmişti, ki bu sefer olan şey beni oldukça zorlayacaktı bacaklarım uzun elbisemin altında tir tir titriyordu kendimi sakinleştirmeye çalışsam dahi işe yaramıyordu gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım yapabilirdim.

"Elis hala oyalanıyor musun ?" O sırada beni ısrarla daha da panik yapan Beyhan hanıma baktım bana hiç yardımcı olmuyordu

"Tamam gidiyorum!" Yavaş adımlarla Çağrı beyin odasına doğru ilerledim içimden ise binlerce kez dua ediyordum bir yanlışlık yapmamak için

Kapıya hafifçe vurup içeriden izin verilmesini bekledim.

"Gelebilirsiniz!" Bu Çağrı bey di onayı duyunca kapıyı açıp başım önde bir şekilde içeriye girdim kalbim yerinden çıkabilirdi o an.

"Efendim bir arzunuz varmı ?" Bana öğretildiği şekilde davranmaya özen gösteriyordum.

"Misafirlerimiz için hazırladığınız ikramları sunabilirsiniz " kafam ile onay verip odadan çıktım yapabilmiştim ufak bir bölümüde olsa.

Mutfağa koşar adım gidip hizmetçilere Çağrı beyin emrini söyledim hızla hazırlıklar yapıldı ve ikramları odaya taşımak için yola koyulduk gelenler başka bir krallığın yöneticileriydi bu önemli davet benimde kendimi görebilmem için ilk şansım dı.

Kapı açıldığında elimizdekileri masaya bırakıp servis yapmaya başladık bu sırada oldukça dikkatli olmaya çalışıyordum zira bu porselen el işçiliği tabaklardan birini bile kırarsam sonum olabilirdi
Bir taraftan da Birce Hanım'ın yüzüme öldürürcesine baktığını hissedebiliyordum geldiğimden beri bana nefretle bakıyor fakat ağzındaki baklaları bir türlü dökemiyordu.

"Dur!" Ani bir hareketle elimi son anda durduran Birce hanım dı.

"...Ben ondan istemiyorum" elimde ki tabağı çekip

"Peki efendim" dedim bu kadın benden ne istiyor anlamıyorum

Yemeğin sonuna kadar bekleyip tekrar yemek isteyenlere servis yaptık bu bekleyiş yemeklerin bitmesiyle son buldu nihayet konuklar sofradan kalkıp şehvetli koltuk takımının bulunduğu alana geçtiler ve özel meselelerden bahsettiler.

Mutfağa doğru ilerlerken kolumu birinin kavramasıyla arkamı döndüm

"Sen! adın Elis mi her neyse odama gel hemen" bu Birce hanımdı açmadığı ağzını sonunda açacaktı herhalde. Arkasından takip ederek odasına vardım kapıyı kapattim ve diyeceklerini merak ederek onu izlemeye başladım ilk önce yeterince işlemeli ve taşlı olan koltuğuna yerleşti ve kolunu koltuğun üst kısmına koydu yüzünde alaycı bir gülümseme vardı.

"Söylesene hanımefendi için neden seni seçtiler ?" Kaşlarını çatmış bir vaziyette bakıyordu

"Ben bilmiyorum efendim" dedim sessizce
"Yalan söylemeyi kes neden senin gibi bir paçavrayı hanımefendiye layık görmüşler anlayamadım ama senin bir şeyler bildiğin aşikar " şaşkınlıkla ona bakıyordum bilmediğim birşey için yargılanmak beni oldukça üzmüştü.