1.BöLüM

549 19 6
                                    

....
         
"Herkes hazır mı?"

"Hazırız"

   Şu an operasyonun tam ortasındaydık. Silah sevkiyatı yapılıyordu ve bizde suç üstü yakalamak için hazır bekliyorduk. Herkes yerlerinde işaretimi bekliyordu. Ama Yağız emir vermeme sinirlenicek ki sert sert bakıyordu. 1 aydır bizimle ama Meral kadar bize alışamamıştı. Bize karşı sert ve mesafeliydi. Abim ve Ayşegül gidince düzenimiz az da olsa değişmişti. Emir verme yetkisi bana verilmişti ve bu Yagız'ın hiç hoşuna gitmemişti. Ayşegül de gidince Ekipte tek kız Meral kalmıştı. Ama ekip her  zaman aynıydı. Kenan yerinde rahatsızca hareket ederek.

"Hala neyi bekliyoruz. Adamlar kuzu kuzu bizi bekliyor işte"Kenan'ın sabırsız hali... her zaman ki Kenan diyerek iç geçirdim.

"Beklicez Kenan. Şimdi sessiz ol"diye uyarmıştım.

"İlker bunu demicektin. Malum Balta'nın sessiz olamama gibi bir durumu var"Carlos her zaman ki gibi Balta'yla ugraşırken.

"Carlos üzerinden geçerim hissetmezsin bile. Akıllı ol. Sinirlenirsem yakarım canını"Balta oldukça sertti. Carlos Balta'nın bu çıkışından korkmuşa benziyordu.

"Koca oğlan tamam sakin..."dedikten sonra. Sevkiyatın başladığını fark ettik.

"Bence şimdi tam zamanı"Meral'in sözünü karşı başımı sağlayınca. Yağız gözlerini devirerek.

"Operasyonu yönetecek daha bilgili biri yok muydu sanki"Bu lafı gözümün içine bakarak söylemişti.

"Sana cevap vermicem. Emirlerimi dinlemek ve yapmak mecburiyetindesin"son cümlemi vurgulayarak. "BAŞLIYORUZ. Herkes dikkatli olsun"Yagız'ın konuşmasına fırsat vermeyerek operasyona başladık.

Adamlar bizi fark edince ateş açmaya başladılar. Bizde anında karşılık verince çatışma çıktı. İçerde fazla kimse olmadığı için operasyon uzun sürmemişti. Silah sesi kesildiğinde herkes etrafa dağıldı. Meral silahlara bakmaya gittiginde eline bir silah aldı.

"Bu silahlar Oyuncak..."deyince şok olmuştum. Koşarak silahlara bakmaya gidince diğerleri de gelmişti. Elime bir silah aldığım da içinden şu fışkırıyordu. Bunlar su tabancası... Ama bu nasıl olur.

"Bunlar da ne böyle. Şaka mı?"Kenan sözü agzımdan almıştı.

"O zaman bu adamlar ne peki"Meral yerdeki adamları göstererek. Balta etrafa bakarak.

"Burnuma kötü kokular geliyor aga"Hala ne olduğunu anlamadan birden kapılar kapandı ve içeri gaz bombası atıldı.

"Tuzak bu... Herkes dikkatli olsun"Herkes etrafa dağılırken gaz bombası yüzünden hareketlerimiz kısıtlanıyordu. Yağız sinirlenerek. 

"Allah kahretsin. Nasıl anlamadık"bu soruyu bende kendime soruyordum. Carlos ve Balta kapıyı yumrukluyordu. Kenan ise başka bir çıkış yolu arıyordu.

"Ne yapıcaz şimdi. Kapana sıkıştık"Ne yapıcaz düşün İlker düşün. Kahretsin bu duman işleri zorlaştırıyordu.

"Kapıyı açmamız gerek. Yoksa burdan çıkamayız"Carlos ve Balta daha sert vurmaya başladı ama onlarda zorlanıyordu. Nefes almakta zorluk çekiyorduk. Burdan biran önce çıkmamız gerekiyordu.

"Ben dayanamıcam..."Meral başını tutmuştu. Tam bayılmak üzereyken. Yağız koşarak Meral'i tuttu.

"Meral dayan. Kurtulcaz burdan dayan"O sırada içeri iki tane daha gaz bombası attılar. Artık kimsenin gücü kalmamıştı. Herkes yere düştü ve gerisini karanlık...

*****

     Gözlerimi açtığımda ellerimin bağlı olduğunu fark ettim. Hepimiz sırayla sandalyelere baglıydık. Neresiydi burası... Kim bizi buraya getirdi. Aklımda soru işareti varken. Diğerleri hala baygındı. Burası depo gibi bir yerdi içerisi baya genişti. Herkes uyanmaya başlayınca onlarda benim gibi ilk etrafı incelediler. Meral yerinden kıpırdayarak.

Umut VE Yaşam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin