About Time

Chapter 2- The New Life

SABRINA'S POV

I stayed at London for three years..

Ewan ko ba kung bakit ganun katagal akong namalagi dun. Siguro dahil marami akong gustong patunayan sa sarili ko ng mga panahon na yun..

Pero, may napatunayan naman ba ako?

Sa loob ng halos limang taon na tinakasan ko yung galit at lahat ng masasakit na nangyari noon, may napatunayan ba ako sa sarili ko?

For me? Meron..

Ngayon, alam ko na sa sarili ko na marami pa akong pwedeng gawin.. Marami bang bagay na naghihintay sakin..

I have so much ahead of me..

Siguro naging mahina lang ako dati.. Naging mahina na humarap at tanggapin yung sakit..

I've been fixing myself, tied it all together, bring back all the pieces of me for a long period of time..

It took time.. It took time for me to heal.

Now, I am here! I'm standing in my own two feet. Ready to face everything that I left behind..

Yung dahilan kung bakit ako umalis ng pilipinas dati at nagpunta ng London? Malalaman nyo rin yun.

---

BRIAN'S POV

Naging masaya ang hang out with all our friends.. Ganyan naman kami palagi.. Super kukulit kapag magkakasama.. Para kaming bumabalik sa pagka-bata namin.. Hahaha.

It's 1:00am in the morning na pala. Well, obvious naman na nag-enjoy kaming lahat. Bihira na rin kasi kaming lumabas ng kumpleto eh.

Glad we still have time for this. 

Nagsimula na rin naman kaming makaramdam ng pagod lahat..

Pagod..

Gutom..

Sinumpong na naman ng katakawan sila Chris at William kaya ang ending kumain muna kami bago nag-decide na umuwi na..

"H-hon? Uwi na tayo?" sabi sakin ni Sabrina. Pagod na to panigurado. Kilala ko to, hindi ito mag-aayang umuwi kung hindi sya nakakaramdam ng sakit ng paa or sakit ng katawan..

"Pagod ka na ba?" tanong ko.

She look so pale these past few days.. Ewan ko kung bakit ganun yung aura nya eh..

Or praning lang ako? Madalas kasing walang gana kumain si Sab, wala sa mood umalis, laging matamlay..

"Super pagod na po, hon.."

I knew it! Diba?

Sumandal naman sya sa balikat ko habang hinihintay namin si ate Liz na bumalik.. Nag-cr kasi sila ni Lianne kaya di pa kami makaalis..

"Ayan na pala sila eh.. Let's go.." sabi ni Chris. Uwing-uwi na rin tong kolokoy na to ehh. Halata sa mata nyang gusto na nyang matulog xD

"Come on, Sab needs rest na.." sabi ko sakanila. alam naman naming lahat na bawal kay Sab ang mapagod. Mahirap na..

--

We went on our own cars na and drive home.. Walang dalang car si Sabrina kasi sinundo ko sya sakanila kanina.. So technically, I'll drive her home..

She's sleeping na.. Habang nagda-drive ako hindi maiwasang hindi lumingon at tignan sya..

Sabrina.. she's totally mesmerizing..

Hindi ko alam kung bakit hindi ko napansin to dati pa..

But I don't care kasi I have her now..

Mahal na mahal ko si Sabrina..