S P R I N G
"Spring! Are you here?"
"I-is that him?"
"Spring! Answer me?!!"
"I-im he-here!"
"Spring? Why are you there?"
"Tu-tumatambay *sniff* lang."
"Ganyan na nga itsura mo, nagagawa mo pang magsabi ng ganyan."
"Ga-ganon ta-talaga. Wala kasing forever."
"Anong konek?"
"Wa-wala. Na-nawawala kasi yung pake ko."
"Iba talaga yung trip mo sa buhay 'no? Pero seryoso, anong problema mo?"
Dahil sa tinanong ni Winter, feeling ko maiiyak na naman ako.
"My pa-parents. Hi-hindi nila *sniff*--,"
"Ano ba yan? Nahihirapan akong intindihin ka. I-type mo nalang sa cellphone ko."
Ginawa ko yung sinabi niya. I typed all the words that I want to say while crying silently.
When I gave it back to him, he read it carefully.
"It's okay. Stop crying. Maybe they are just busy for them to save your future so that they didn't see your efforts or maybe they saw it and they're proud of you. They are just not vocal about that," Winter said and he hugged me tight.
"But, they didn't care for me. They said t-to me *sniff* na ka-kailangan ko raw pakasalan yung anak ng business partner nila. I can't do that Winter. I don't even know that guy a-and I-i'm *sniff* still in lo-love with Geron."
"Maybe they did that for your future. And lahat ng magulang ay ginagawa ang mga bagay na alam nilang makabubuti sa anak nila. It's okay. You can cry, kahit hanggang kelan mo gusto," and that's my cue to cry hard.
I feel safe whenever I'm with him.
Kahit ilang araw palang kami magkakilala, pakiramdam ko safe na safe ako kapag kasama ko siya.
I cried in his arms, and he just let me.
Kailan ba matatapos ang mga paghihirap ko?
**********
Hahaha...hindi ko kayang magdrama ng seyoso. Huahuahuahua.

BINABASA MO ANG
When Spring Experienced A Sprain [ON-HOLD]
FanfictionNaniniwala ba kayong makakameet ka talaga ng mga tao in an unexpected way? Pwes maniwala kayo.