Bonk! Iemand sloeg tegen mijn deur. 'Jaha, wat is er!' Gilde ik nog half slapend terug. Weer een bonk! 'Yasmine! Word wakker, je moet naar school!' Mijn broer sloeg nog een keer hard op de deur en liep toen stampvoetend naar beneden.
Mokkend gooi ik mezelf uit mijn lekker warme bed, de kou in. Langzaam draai ik mijn hoofd om, richtig de wekker.
Shit! Ik moet naar school, het is al kwart voor 8! Godverdomme! Ik kan echt niet te laat komen op mijn eerste schooldag!
Ik fietste samen met Selena, en Mason wachtte op ons bij school. Selena en Mason waren de twee beste vrienden die ik wensen. Ze zaten jammer genoeg niet bij alle vakken allebei bij mij in de klas.
Ik schoot snel in een broek en trok een sweater aan. Ik vloog de trap af en pakte snel een banaan (I love bananasssss) van de fruitschaal. Ik at de banaan op terwijl ik weer terug naar boven rende, naar mijn badkamer.
'Shit! Nee! Ahh!' Woest probeerde ik een borstel door mijn haren te halen.
Opeens hoorde ik de bel gaan. Shit, Selena is er al! Snel greep ik een elastiekje en rende de trap af. Ik gooide de voordeur open en riep 'Bijna klaar!' Terwijl ik mijn schoenen en jas pakte en probeerde ik mijn haren in een knot te doen. Selena keek me geamuseerd aan.
'Lekker geslapen?' Vroeg ze grinikkend. Ik gromde naar haar en schoot in mijn jas. 'PAP, ik ben weg hé!' Schreeuwde ik naar boven. Mijn vader's hoofd verscheen bovenaan de trap. 'Oke schat, veel succes!' En zijn hoofd verdween weer.
'Yasmine? We moeten echt nu vertrekken hoor!' Selena stond al klaar. We stapten op onze fietsen en reden lachend en kletsend naar school.
***
'Hey Yasmine en Selena!' Mason rende naar ons toe en liep met ons mee naar de fietsenstalling.
Mason en Selena liepen pratend naar de fietsenstalling en ik liep er achteraan. Ze waren zo
Terwijl ik met mijn slot aan het worstelen was voelde ik iets nats kapotknappen op mijn hoofd.
fijn. een waterballon. leuk begin van het schooljaar. dacht ik sarcastisch.
Ik hoorde gelach vanaf het veld achter de fietsenstalling.
Ik draaide me om en zag het groepje basketbalspelers zitten, samen met de populaire meiden.
Alle mensen aan die tafel keken mijn kant op. Mason en Selena draaiden zich ook om en keken ook naar de lachende mensen. Plots viel mijn oog op een jongen, hij leek er niet helemaal bij te horen. Hij was de enige die met zijn rug naar mij toezat. Hij kwam me erg bekend voor.
Laat het niet hem zijn.
Denkbeeldig kruiste ik mijn vingers.
Ineens draaide hij zich om en keek me recht aan in mijn ogen, en ik zag een flits van herkenning.
Ik schrok me kapot.
Hij had een kapotte spijkerbroek aan met een effen wit shirt erop. Door het witte shirt zag je zijn spieren erg goed. Ook had hij een vest van het basketbalteam aan en een NY cap op. Ik moet zeggen, hij zag er zo erg goed uit. Bij die gedachte bloosde ik.
'Weet jij wie dat is?' Vroeg ik zo onopvallend mogelijk aan Mason. Ik probeerde niet mijn stem te laten trillen. Mijn hart maakte overuren.
'Die met die bruine krullen? O, hij is nieuw hier. Familie van de aanvoerder of zo. Volgens mij heet hij Camiel?'
'Nee,' verbeterde Selena hem, 'Hij heet Emiel.'
Ik wou dat ik wist waarvan ik hem kende....
-------------------------------------------------
hey guys,
i hope you like my book! (anders, jammer dan :P)
reageer aub als je fouten ziet of, gewoon, als je het een leuk boek vind =)
Xx Miloutjuuu
