Daar staat ze.
Verwonderd in extase laat ze zich verbazen door melodieen die langs haar lijken te dringen.
Ze zoekt naar het soort warmte dat koud is. Dat fijn is voor even, om alles te vergeten, maar niets is minder waar.
Ze is zo iemand die opvalt tussen alle mensen en als je haar aankijkt vraag je je gelijk af waar ze aan zou denken.
Een uitstraling in haar ogen van ongeremd-, en ook een beetje vergetenheid, maar niemand die het lijkt te weten.
YOU ARE READING
Just some thoughts
PoetryJe kent het wel, om de vijf minuten draai je je weer om. Het is nacht, maar jij bent wakker. Op straat is het stil, maar in je hoofd is het druk. Vol met gedachten, en je kan ze niet uitzetten.
