# - (1) Yetimhane #

137 10 5
                                    

             Yanımda birkaç kişi konuşuyordu.Gözlerimi açıyordum.Açamadım.Çok fazla aydınlık.Ağzımda berbat bir tat var.Artık ışık gözlerimi rahatsız etmiyor.Kollarıma bağlı kablolar,göğsüme yapıştırılmış bantlar var.

                Konuşan bayanlardan biri yanıma geldi.

“Sonunda gözlerini açabildin.Nasılsın ? Nasıl hissediyorsun ?”

“Ağzımdaki tat beni öldürüyor.Ve karnım aç.”

Karnım açtı.Bir sosisli çok güzel olurdu.Ve ağzım kurumuştu.

“Tamam yiyecek birşeyler bulacağım sana.Benim adım Bernie.”

Ona beyaz Bernie demek kötü olurdu.Bembeyaz kıyafetleri vardı.

“Ben Stew.”

“Biliyorum.Ste...”

Bernie adımı söylerken ışık patlamıştı.Ve yatağın ilerisindeki adama doğru gidip.

“Kamera yok demiştim.Bayım gitmenizi rica ediyorum.”

Adam Bernie ‘nin gözlerine bakarak oradan ayrıldı.

“Üzgünüm Stew.Nerede olduğunu biliyor musun ?”

“Hayır.Çok şey hatırlamıyorum.”

“Philadelphia ,Malvern ‘ desin.Amigos De Jesus Yetimhanesinde.”

Yetimhane mi ? Ama ben neden yetimhanedeyim.Bernie tekrar sorular soruyordu.

“Stew, en son hatırladığın şey nedir ?”

“Bugs Bunny.”

Evimde izlediğimi hatırlıyorum.

“Tamam Stew.Sen burda bekle ben sana yiyecek birşeyler getireceğim.”

Bernie uzaklaşmıştı.Sorular sormasından sıkılmıştım.Annem hiç bu kadar soru sormazdı.Annem hep Clara ile ilgilenirdi.Annem sinirli olurdu.Babam işten geldikten sonra hep bizi severdi.Burası hastaneye benziyordu.Oda fazlasıyla aydınlıktı.Bernie yetimhane demişti.Hastane değil.Ama yetimhanenin ne olduğunu bilmiyordum.

Çok geçmeden Bernie elinde bir tepsi ile geldi.Birkaç tabak ve 2 bardak gözüküyordu burdan.Galiba kahvaltıydı.

“Sana bişeyler getirdim.Umarım pankek seversin.”

“Üzerinde çikolata sosu var mı ?”

“Umm.Hayır üzerinde pekmez var.”

Karnım açtı.Çikolatalı olsa daha güzel olurdu.

                Bernie tepsiyi masaya koyup üzerimdeki bantları ve küçük hortumları çıkardı.Masanın üzerindeki kumandayı alıp televizyonu açtı.Ve tekrar kumandayı masanın üzerine bıraktı.Tepsiyi alıp dizlerimin üstüne koydu.Ve yanıma oturdu.Tepsiden çatalı almıştım.Elim titriyor.Çatalı düşürmüştüm.

“Demek o kadar açız.”

“Evet.”

“Tamam.Sen uzan ben sana yediririm.

Bıçak ile pankekden bir parça kesip ağzıma tutuyordu.Ellerimi sıkamıyordum.

                Televizyonda haber başlamıştı.Elinde mikrofonla konuşan kadın ; “Küçük katil 2 ayın sonunda gözlerini açtı.Bunu bilerek mı yaptı yoksa oda bir kurban mıydı hala...”

Bernie kumandayı alıp televizyonu kapattı.

“Sanırım çizgi film saati geçmiş.”

Yüzünde tatlı bir gülümseme oluşmuştu.

                Pankeki ve portakal suyunu bitirmiştim.Karnım şişti.Ve ağzımda pekmezin güzel tadı vardı.Bernie tepsiyi masaya koymuştu.Yorganı üzerimden atıp kalkmıştım.Sallanıp düşer gibi olmuştum.Ama ayaktaydım.

“Seni diğerleriyle tanıştırmamı istermisin ?”

“Diğerleri kim ?”

“Diğer çocuklarla.Onlarda senin gibi.Bence seviceksin.”

                Bernie elimden tutup beni odadan çıkardı.Merdivenleri inmiştik.Bazı insanlar bana garip garip bakıyorlardı.Koridorlardan geçtikten sonra büyük bir odaya girdik.Odada fazlasıyla oyuncak vardı.Topda vardı.Ve oyun oynayan birsürü çocuk.Odaya girdiğimde hepsi bana bakıyorlardı.Bazı çocuklar benden ürküyordu.Onlarla ilgilenen bir kadın 

“Buradakiler anneye muhtaç şunun yaptığına bak,bacak kadar boyuyla.”

Bernie sinirlenerek

“Martha !” demişti.

Bernie ‘ye bakarak.

“Bana neden kızıyor ?”

“Diğerleri çok yaramaz.Onlara sinirlenmiştir.Bak Olivia orda yalnız.Onun yanına gidelim.”

                Olivia camdan dışarı bakıyordu.Sarı gibi saçları çok güzeldi.Yanına doğru geldiğimizi fark etti.

“Merhaba Bernie.”

“Merhaba Olivia.Seni biriyle tanıştırıcam.”

“Onun kim olduğunu biliyorum.O Stew.Bugün uyandı.”

“Evet.Umarım iyi anlaşırsınız.”

                Bernie,Martha ‘nın yanına doğru gidiyordu.Olivia mavi gözleriyle bana bakıyordu.Ve konuşmaya başladım.

“Merhaba Olivia.”

“Merhaba Stew.”

“Neden dışarıyı izliyorsun ?”

“O aptal oyuncaklarla oynamak canımı sıkıyor.”

“Top oynar mısın ?”

Mavi gözleriyle şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

“Bilmem.Daha önce oynamadım.”

“Ben sana öğretirim.”

“Tamam seninle oynarım.Bir tane top bul.”

Etrafa bakıyordum.Ve sonunda bir tane kimsenin oynamadığı bir top görmüştüm.Koşarak topun olduğu yere gittim.Topu almıştım.Arkama döndüğümde, diğerleri etrafımdaydı.Benden biraz büyük olan beni itti.Yere sırt üstü düşmüştüm.Hepsi bir ağızdan konuşuyordu.

*Pis katil.Aileni nasıl öldürürsün ?*

Ailem...Ailem.Onlar arabadaydı.Onlar ölmüşlerdi.Boğazlarından kan geliyordu.Ellerim kanlıydı.Anneme dokunmuştum.Cevap vermemişti.Kanlar üzerime bulaşmıştı.Işık görmüştüm.Onlar birdaha göremeyecektim.

                Diğerleri bana bağırırken Bernie beni başk bir odaya götürmüştü.Ailemi birdaha göremeyeceğimi düşündüğüm zaman ağlıyordum.Onlar artık yoktu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 31, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PrangaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin