25 Days || p.cy+b.bh

Day 25

Baekhyunee, czekaj na mnie, jadę już do Ciebie! Za niedługo będę na miejscu!»

«Jakoś nie zdaję mi się, żebym miałby gdzieś iść.

Chcesz porozmawiać?»

«Przecież rozmawiamy.

Ale porozmawiać, a nie pisać!»

«Ochh... no dobrze.

Real_pcy dzwoni

 Odbierz ✔                       Odrzuć❌

— Halo? Baekhyun?

— T-to ja...

— Wiem głupku, haha. Nie musisz się wstydzić, przecież nie gryze!

— P-przepraszam.

— Yah! Ile razy będziesz mnie jeszcze przepraszać?

— Przepraszam... jestem do tego przyzwyczajony.

— Mówiłem coś! Haha.

— P-przepraszam...

— Ochh no dobrze, więc cieszysz się, że do ciebie jadę?

— O-oczywiście, że się cieszę! Przecież nie na co dzień przyjeżdża do Ciebie twój idol prawda? I tak sądzę, że mam duże szczęście, że odczytałeś moje wiadomości i, że miałeś chęci ze mną pisać!

— To nic takiego. Szczerze mówiąc to miło mi się z Tobą pisało tylko nie lubiłem jak mi nie odpisywałeś, haha.

— Achh tak. Ashh...

— Baekhyun? W porządku? Co się stało?

— T-to nic ta-takiego... po-poprostu... Aishh..

Baekhyun pod wpływem bólu wypuścił z rąk telefon, w którym wciąż nawiązane było połączenie z Real_pcy. Kłucie w sercu, które towarzyszyło mu, już od paru dni coraz bardziej narastało, a Baekhyun nie mógł nic z tym zrobić. Złapał za bolące miejsce w okolicach serca i zacisnął pięści na białej szpitalnej koszuli, ostatkiem sił drugą ręką chwytając za pilot wzywając pielęgniarkę.

Po dłuższej chwili świat zaczął wirować, a wszystkie jego spięte mięśnie powoli się rozluźniały. Do uszu docierały jakby zagłuszone krzyki, a na twarzy poczuł ciepłe delikatne dłonie lekko klepiące jego wychudzone policzki.

Lekarze zebrani wokół młodego chłopaka próbujący go ratować, krzyczeli coś do siebie, ale on nie mógł zrozumieć żadnego słowa wypowiedzianego z ich ust.

Krzyki drażniące jego uszy cichły, a wszystko powoli zachodziło ciemnością.

I wtedy zrozumiał.

To koniec...

Jednak szorstki głos dobiegający z niedaleka dotarł do niego, aby pochwili mógł poczuć dużą ciepłą dłoń splatającą swoje palce z tą jego; małą i zimną.

— Baekhyunee...

Baekhyun ścisnął ciepłą dłoń i lekko uchylił swoje kawowe ślepia chcąc zobaczyć osobę, która odwiedziła go w jego ostatnich sekundach życia.

Czarne loki, duże zaczerwienione oczy wpatrujące się w bladą twarz Baekhyuna, również duże malinowe drżące usta i odstające uszy.

To był Chanyeol. Chanyeol, którego Baekhyun chciał zobaczyć przez swoje ostatnie trzy lata życia.

Baekhyun ostatni raz się uśmiechnął, a moment później cały obraz widziany przez jego oczy zamienił się w czerń.

KONIEC

🌸🌸🌸

Tak, więc witam wszystkich tutaj zebranych i chciałabym powiedzieć parę słów.

Tym oto sposobem dotarliśmy do końca tego fanfiction. Dziękuję wszystkim którzy to czytali i poświęci na to czas.
I nie umarli na raka/kraba (no chyba że ktoś ma już wyższy lvl, haha)

Więc podsumowując moją pracę:

Obecnie 25 Days ma: 2,04 Tyś. wyświetleń, 713 gwiazdek,  173 komentarzy.

I przede wszystkim chcę podziękować wam za wszystkie komentarze, gwiazdki i wyświetlenia.
Nie wierzę, że to fanfiction tyle osiągnęło (dla mnie to naprawdę dużo, a ostatnio nawet pojawiło się ono z numerem 152 w fanfiction!).
Nie spodziewałam się, że ktoś w ogóle będzie czytał to opowiadanie!
Dziękuję, że przetrwaliście ze mną do samego końca i poświęciliście trochę czasu na przeczytanie tych rozdziałów.

No cóż myślę że nie będę bardzo tego przedłużać (wątpię by ktoś dalej chciał słuchać mojej gadki) i się z wami pożegnam...

Tak, więc żegnam się z wami mocnymi przytulasami i dziękuję wszystkim za wszystkie miłe słowa skierowane w moją stronę, które podniosły mnie na duchu i zmotywowały mnie do dalszego pisania.

Postaram się by moje następne opowiadania były dobre!

Kocham was Misie ❤️