ATAMA: The Life (Tantei High Fan Fiction)

Chapter 21: BestFriend

AKEMI'S P.O.V.

Tapos na ang klase namin.

Nagpapansinan na rin naman kami ni Hiro.

Pero di ganon. Pag kailangan lang.

At dahil may kitaan kami ni Darwin ngayon kaya nandito ako sa hill.

Hinihintay ko siya.

Tutal maaga pa naman eh.

Alas tres pa lang ng hapon.

Ilang minuto pa'y nagpakita na siya.

"Akemi..." tawag niya ng makita ako.

"Tara maupo ka." Pagyayaya ko sa kaniya.

"Kamusta?" Tanong niya sakin.

Anong klaseng tanong yun? Parang ang tagal naman naming di nagkita!

Naiilang din ba siya?

"Eto, okay lang." Pero siyempre yan ang sinabi ko.

"Nga pala, bat mo ko gustong makita?" Pagtatanong niyang muli.

"Ahm. Kasi. May ikukwento lang ako sayo. Wala kasi akong masabihan ng nararamdaman ko sa kanila eh." Pagtatapat ko.

"Eh bat di mo sabihin kina Akane?" Tanong niya.

"Baka kasi sabihin lang din nila sa mga lalaki!" Sabi ko naman.

Magkatabi kami pero di kami tumitingin sa isat isa.

Ang mga mata namin ay nakatingin pareho sa kawalan.

"Ah. Ano na yung iseshare mo sakin?" Sabi niya.

"Kasi.... di ko maintindihan. Darwin, bakit ganito? Ang gulo. Sige, aaminin ko. Gusto ko na ta asi Hiro?" Sabi ko na may halong pag-aalinlangan.

Hinintay kong magsalita siya, ngunit wala akong narinig.

Kaya nagpatuloy na lang uli ako sa pagsasalita.

"Di ko alam. Pero, naiinis ako sa kaniya. Kasi sinabi niyang walang ibig sabihin yung paghalik niya sakin. Sabi niya, di niya ako gusto. Kaya naiinis ako. Na di ko alam kung bat ba ko naiinis na sa tingin di naman dapat! Arrgh! Ewan! Ayoko ng ganto! Di ko alam Darwin.... tulungan mo ako.... Nasasaktan ba ako?" Biglang pumatak ang luha ko.

SPECIAL P.O.V.

DARWIN'S P.O.V.

"Di ko alam Darwin.... tulungan mo ako.... Nasasaktan ba ako?"

Matapos niyang sabihin iyon, napatingin ako sa kanya at biglang pumatak ang luha niya.

"Mas nakakainis ka Rainie." Sabi ko sa kaniya at binigyan siya ng pilit na ngiti.

"Bakit naman?" Tanong niya habang umiiyak pa rin.

"Tss. Wag na. Wag mo ng alamin." Sabi ko.

Pero ang totoo niyan, naiinis ako sa kaniya kasi sakin pa niya sinabi ang lahat ng ito.

Nasasaktan ako dahil nalaman kong may gusto siya kay Hiro. At nasasaktan akong makita siyang nagkakaganyan.

"Rainie... Nandito naman ako para tulungan kang makalimot." Sabi ko sa kanya.

"Thank you, Darwin. Kaibigan talaga kita."

'Kaibigan talaga kita'

'Kaibigan talaga kita'

'Kaibigan talaga kita'

Nagpaulit ulit ang katagang iyon sa isip ko.

Ang sakit Rainie!

Pero, ayos lang.

Kaya ko namang tiisin ang lahat para sayo.

Ilang saglit pa ay parang may narinig akong kaluskos.

"Narinig mo yun?" Tanong ko sa kaniya.

"Ang alin?" Tanong niya habang nagpupunas ng luha.

"Wala. Baka guniguni ko lang yun." Sabi ko na lang.

"Sige alis na ko Darwin. Maiwan na kita. Salamat ha!" Sabi niya at biglang tumayo.

Akmang maglalakad na sana siya ng hawakan ko ang braso niya.

"Bakit?" Tanong niya.

"Ah.. Wala. Gusto ko lang sabihin na di mo na kailangang magpasalamat. Di ba sabi ko tutulungan kita no matter what." Sabi ko at binitawan ko na ang braso niya.

Ngumiti siya bago siya lumayo.

Hayyy...

Mahal kita.

SPECIAL P.O.V.

HIRO'S P.O.V.

Hinihingal akong bumalik sa dorm at dali daling dumiretso sa kusina para kumuha ng isang basong tubig.

Arrrgh!

Damn Akane!

Napaupo ako sa sobrang pagod.

Galing lang naman ako sa hill at nasaksihan ko lang naman sina Akemi at Darwin na magkasama.

I don't know but I really feel mad right now.

Arrfh!

Im fucking crazy!

Actually di ko ren nabasa yung mga nasa isip nila kanina.

But I tried. Pero.... ayaw talaga eh!

I think its because wala ako sa focus kanina.

Shit!

Pero kumukulo talaga anv dugo ko kay Darwin.

Umalis ako kaagad ng biglang lumingon si Darwin sa gawi ko.

Narinig niya ata ang paggalaw ko kanina.

Damn!

Si Akane ang may kasalanan nito eh!

SPECIAL P.O.V.

AKANE'S P.O.V.

Hanggang ngayon wala pa ren si Akemi dito.

Kanina pa atat na atat si Riyeng makita si Akemi.

Well nag-aalala ren naman ako eh.

Asan na kaya yun....

Kinakabahan na ko sa mga ikinikilos ng bruhang yun... ganti kasi yun....

Pagbalik niya kahapon sa dorm nakin galing sa Agency kasi nga sinet up namin sila ni Hiro, ayun... Kilos ewan siya!

Para bang wala ng bukas!

Di naman sakin sinabi ni Hiro ang nangyari!

Kawawa si Akemi! Halos di nga kumain eh!

At simula non, di pa kami pinapansin ni Akemi maliban lang nung kumain kami at nagtext si Darwin. Yun lang! Oo yun lang!

Tapos pati kanina. After ng class bigla na lang umalis!

Kaya kinakabahan na kami!

Baka nadedepressed siya or what!

Naku Akemi!

Kaya ayun, pinasundan ko siya kay Hiro!

Asan na kaya yun!

Baka kasi may gawing masama sa sarili niya! Nako! Wag naman sana!

Naku den Akane! Ang OA mo masyado!

***

End of Chapter 21.

Whooo! Gabi na ko nakapag ud! Sorna!

Well this chapter is dedicated to @seoulicious and @AgentLazuli thanks sa inyo! Nakakakilig kayo! Chareng😘 Sorry! Di matag ng matino!

Keep on voting guys!

Btw, chaka ng title nito! 😂😂😂

-MintGail