ATAMA: The Life (Tantei High Fan Fiction)

Chapter 35: Rin

AKEMI'S P.O.V.

Nagising kaming lahat ng maaga dahil nakarating samin ang balitang ipinapatawag daw kami ni Ms. Reina sa plaza.

At ngayon nandito na kami sa plaza.

Kaso wala pa siya.

Ang sabi niya 8:00 ng umaga pero mag 9:00 na, wala pa rin siya.

Nakapag-order na rin kami ng spaghetti with drinks.

"Nii-san Ken, sigurado ka bang tama ang natanggap mong balita na ipinapatawag nga tayo dito?" Pagtatakang tanong ni Riye.

"Oo, sigurado ako don. May nagbigay sakin ng sulat. Isang babaeng kumatok sa dorm namin. At may pirma naman ito ni Ms. Reina." Pagpapaliwanag niya.

Di na lng kami nagsalita.

Ilang minuto pa ang lumipas ng biglang...

"Good Morning Atama… Masyado ba akong late? Di naman di ba?"

Hayys. Buti naman at dumating na siya.

Naupo siya sa pagitan ni Ken at ni Akane.

Sa totoo lang, late na late na siya.

"Well, may nais lang akong klaruhin sa inyo kasi alam ko namang may gumugulo pa sa mga isipan niyo sa naging results, tama?"

Nagkatinginan kaming lahat.

"So Okay. I'll start. Kung nagtataka kayo kung bakit nalaman kong kaya nang bumuhay ni Riye habang siya'y di niya alam...."

Naramdaman ko ang kaba ng bawat isa.

"Its because she's dead." Lahat kami'y nabigla sa kaniyang sinabi.

"Pa-patay na ako?" Tanong ni Riye.

"Ahm. No! Hindi yun yung gusto kong sabihin. I mean habang nasa training kayo, habang inoobserbahan kita Riye sa iyong ginagawa, napatay mo na ang sarili mo Riye ng ilang beses but you survive. Cause you healed yourself. So you're alive."

Napahinga kami ng malalim ng marinig namin iyon.

Really? Ms. Reina is a good observant after all.

"You're alive. Okay?" Pagpapagaan ni Reiji kay Riye na nangingilid na ang mga luha sa mata nito.

"Mukhang nasanay na kayo na wala si Hiro, ah?" Biglang sabi ni Ms. Reina.

Panandaliang tumigil ang tibok ng puso ko.

Naalala ko nanaman siya.

"Actually, hindi pa rin ako sanay. Sadyang nakalimutan ko lang siya for some reason..." I said.

"Is it because of..." hindi na naituloy ni Ms. Reina ang sasabihan niya ng biglang dumating si Darwin.

"Good morning Ms. Reina and Atama. Can I sit?" He said.

"Darwin." Sabi ni Ms. Reina. Mukhang yun ang nais niyang sabihin kanina.

Is it really because of him?

"Yah sure." Sagot ni Akane.

Sa harap ko siya umupo.

Medyo di ako makatitig sa kaniya.

Until now, I can feel the awkwardness between us.

"So should we eat?" Ken said.

~*~

Matapos naming kumain umalis na rin naman kaagad si Ms. Reina.

At kami na lang ang natira dito.