My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 20

De weken vlogen voorbij en de band tussen Daan en Isa werd steeds hechter. Ze konden niet meer zonder elkaar. Toch hadden ze alletwee een groot geheim voor elkaar. Isa werd nog steeds gepest en Daan werd nog steeds mishandeld door zijn moeder. Tot die ene dag wanneer alles veranderde......

Daan P.O.V

Het is zaterdag ochtend en ik sta op. Ik loop naar het raam toe en ik kijk naar buiten. Het regent en de sneeuw die was gevallen is een en al drap. Ik kijk even op de klok en zie dat het al half 10 is, wow ik heb best lang geslapen voor mijn doen. Ik loop even naar de spiegel en bekijk mezelf. Mijn lichaam zit onder de blauwe plekken en je ziet nog een kleinbeetje de littekens van de brandwonden op mijn benen. De afgelopen tijd is er zoveel verandert. In Nederland was ik altijd best wel populair en ik had veel vrienden, waarvan ik trouwens ook niks meer van gehoord had wat me eigenlijk best wel pijn deed. Maar wat ik vooral miste uit de tijd dat ik nog in Nederland woonde was dat mijn ouders nog gelukkig waren met elkaar en dat mijn moeder zorgzaam was in plaats van die alcoholist die ze nu is. Ik haat haar, maar diep vanbinnen weet ik dat ik haar niet kán haten want het is en blijft mijn moeder. Zonder haar was ik hier nooit geweest en had ik Isa ook nooit gekend. Mijn lieve Isa, tja ik hou gewoon zo veel van haar. Zij, en mijn zus natuurlijk, zorgen ervoor dat ik me niet depressief voel want zij maken me altijd weer aan het lachen. Ik loop weg bij de spiegel en kleed me aan. Ik trek een vest en een spijkerbroek aan. Ik loop naar beneden toe en ik schrik als ik Manon huilend aantref in de keuken met een brief haar hand. Ik loop naar haar toe. 'Wat is er?' Vraag ik. Ik zie dat ze een beetje schrikt, ze kijkt me aan en geeft me de brief. Ik begin snel te lezen:

Lieve Manon en Daan,

Toen ik gisteravond in bed lag, nuchter, ben ik gaan nadenken. Ik herinnerden me opeens veel dingen die ik jullie heb aangedaan. Ik ben echt de slechtste moeder op de wereld en het spijt me zo! Ik heb besloten om weg te gaan want aan mij hebben jullie niks. Ga me alsjeblieft niet zoeken want jullie zullen me toch niet vinden. Nogmaals sorry voor alles wat ik jullie heb aangedaan. Ik zal altijd van jullie blijven houden.

-xxx- mama

Ik schrik me echt helemaal dood. Heeft mama ons nou achtergelaten?! Ik voel zelf ook tranen in mijn ogen komen en ik kijk naar Manon. Precies op het moment dat onze blikken kruizen breekt ze. Manon barst in tranen uit. De laatste tijd heeft ze zich groot gehouden als ik verdrietig was, maar ik denk dat ik me nu juist groot moet houden. Ik loop naar haar toe en trek haar in een knuffel. 'Het komt wel goed' fluister ik alhoewel ik dat wel betwijfel.

Als ze uitgehuild is gaan we op de bank zitten. 'Wat gaan we nu doen?' Vraag ik. 'Ik ga in ieder geval de politie bellen en wat we daarna doen weet ik nog niet' zegt Manon. 'Manon' vraag ik na een tijdje. 'Ja?' Zegt Manon. 'Wil je me 1 ding beloven??' Vraag ik. 'Wil je beloven dat we hier niet weggaan, want ik kan niet zonder Isa' zeg ik. Ze knikt. Daarna loopt ze weg om de politie te bellen.

'S avonds:

Isa P.O.V

Het is avond en de jongens zitten op de bank. Ik heb net een besluit genomen: ik ga de jongens vertellen dat ik verkering heb met Daan. Ik loop naar de kamer toe. 'Jongens?' Vraag ik. Ze draaien allemaal hun hoofd naar mij toe. 'Ja wat is er?' Vraag Niall. 'I-ik moet jullie wat vertellen' zeg ik. 'Wat dan?' Vraagt Liam. 'I-ik heb een V-vriend-dje' zeg ik. 'Je hebt wat?!' Zegt Harry. 'E-en vriendje' zeg ik, nu iets zelfverzekerde. De jongens kijken me met grote ogen aan. 'Sinds wanneer?' Vraagt Niall alsof ik net iets verschrikkelijks heb gezegd. 'Sinds 2 maanden' zeg ik. 'Wat?!' zegt Harry. Hij staat op en komt voor me staan. Wow waarom is hij zo boos ineens?. 'Ik heb een vriendje en hij heet Daan en hij is heel erg aardig' zeg ik. 'En waarom heb je ons dat nooit verteld?' Zegt Harry en hij kijkt me nog steeds boos aan. 'Waarom zou ik dat doen, het is mijn leven!' Zeg ik nu ook boos. Voor dat ik het weet gaat Harry's hand opeens omhoog en na een paar seconden voel ik een brandende plek op mijn wang. Heeft Harry me nu net geslagen!? Ik krijg tranen in mijn ogen en ik ren naar boven toe. Waarom deed Harry dat? Ik heb hem toch nooit wat misdaan? Ik ren naar mijn kamer en doe hem op slot. Ik hoor Niall op mijn deur kloppen. 'Isa doe open alsjeblief, Isa!' Roept hij. Beneden hoor ik ook geschreeuw van stemmen. Ik moet weg hier. Ik pak een grote sporttas en doe er zoveel mogelijk spullen in, ik pak het lijstje met een foto van mijn moeder en ik doe hem in de tas. Shit hoe moet ik hier weg. Ik klim uit mijn raam en ik klim over het dak heen naar een plat stuk. Ik sta op het platte stuk, ik kijk naar beneden en ik zie dat ik via de vuilnisbak op de grond kan komen. Ik doe dat en ik begin te rennen. Gadver het regent ook nog eens heel hard. Ik glij een paar keer bijna uit door de sneeuw drap. Wat moet ik doen? En nog belangrijker waar moet ik heen?......

----------------------------------------------------------

Heyy schattiess

Ten eerste:

*Schraapt haar keel*

Happy B-day to Harry,

Happy B-day to Harry,

Happy B-day,

Happy B-day,

Happy B-day to Harry

Omg mensen hij is alweer 20, wat worden ze snel groot.... *pinkt traantje weg*

Ten tweede:

Omg people ik heb gewoon meer als 4,000 reads (?!) ik hou zoveel van jullie.

Ten derde:

MIDNIGHT MEMORIES AAAHHHH ik vind de video echt super mega geweldig!! Wat vinden jullie ervan??

En ten vierde:

Hoe vonden jullie dit hoofdstuk?? Vinden jullie hem spannend genoeg??

Love ya all

Xxx

Ps: sorry voor de lange a/n