The Most Painful Goodbye [ Watty's2019]

Him

Kumatok ako sa pinto ng kanyang apartment ng tatlong beses bago niya binuksan iyon.

"Hey!" she kiss me on the cheek. I half smiled.

"Kaye, pwede ba kitang makausap?" She look at me and then nod. Pumasok kami sa loob ng apartment niya and I sat on the couch, opposite to her.

Nakangiti lang siya habang nakatingin sa akin, para ayoko na yatang sabihin pa sa kanya. I'm afraid na baka pag sinabi ko, maglaho ang ngiti nya, at hindi ko na iyon muling makikita pa.

"What is it jace?" Tanong niya.

"I'm----" I stop mid-sentence.

Kumunot ang noo niya " c'mmon, spill it"

Hindi parin naglalaho ang magandang ngiti sa labi niya.

"I'm breaking up with you. I'm sorry" agad-agad akong tumayo at lumabas ng apartment nya leaving her speechless.

When I got in the elevator, doon ko lang naramdaman ang sakit. Then and there, I cried. I realize na hindi ko pala kaya.

Did I do the wrong thing?

Hindi naman siguro mali 'yon. Kasi para rin naman sa kanya 'yon.

Umalis na ako sa apartment niya at dumiretso sa Ospital ni Tita.

Diri-diretso akong pumasok sa loob ng opisina niya. Nagulat pa nga siya pero agad namang napalitan ng pagtataka.

"Ang aga mo ata? Tsaka wala ka namang schedule sakin ngayon"

Umupo ako sa bakanting upuan sa harapan niya.

"Ano bang pwede nating gawin, para gumaling ako?"

"Does your nose keep on bleeding anytime?"

Tumango ako. I'm aware na sintomas iyon ng Myeloma cancer, And I'm also aware na habang tumatagal ay lalo itong lumalala.

"Chemotherapy is the only way jace. Matagal na naming sinabi yan sa'yo pero ayaw mo. That's the only thing that could help you" pangungumbinsi niya.

Bakit nga ba ayokong magpa chemo noon pa?

I'm afraid that's why.

Takot na kapag pumikit ako, di na ako magigising ulit.

Na baka di ko na siya makita.

And I'm not ready for that.

"Gagaling ba ako pag pumayag akong magpachemo?"

Tiningnan niya muna ako sa mata bago magsalita.

"There's only 50% chance na gagaling ka pa, but the rest, I don't know. Pero pangako, gagawin namin ang lahat."

Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko.

Buo na ang desisyon ko.

Kung magigising pa ako, then much better.

Pero kung hindi

Mabuti parin kasi hindi na ako magtitiis pa, pero paano siya? Si kaye? Would she be able to live without me?

Of course she would.

She's a strong woman.

Kaya naman kahit mawala ako, mapapanatag parin ako.

"I want a Chemotherapy"

Then, as if on cue, she smiled.