Em
"What's up?"
Nanatili akong nakatitig kay Aimie matapos niyang mag tanong.
She snapped her fingers and wave her hand in front of me. "Yuhooo? Em?"
I blink my eyes twice. "A-ah y-yeah?"
"I said what's up?" Nakangiti pa rin siya habang nag tatanong.
What's up? Ang kapal ng mukha mong mag tanong at ngumiti ng ganyan na as if wala kang ginawang kasalanan sa bestfriend ko!
"Ahm. I'm fine. I guess."
She nods, "Hmmm. I see." Bigla naman siyang napatingin kay Drix. "Oh! You're Drix right?" Tanong niya dito habang tinuturo pa si Drix.
"Yeah." Nakangiting sagot naman ni Drix sa kanya.
"Wow! Kayo parin pala neto, Em? Ang galing." Namamanghang sabi naman ni Aimie.
Hindi kami! Hindi!!!
I just gave Aimie a fake smile. "Kelan ka pa bumalik?"
Damn! Ang plastic ko!
"Hmmm. 5 days ago na din."
Five days ago? Fudge! Kaya ba hindi nag paparamdam sakin si MJ ay dahil dito kay Aimie? Dahil nag kikita na ulit sila? Dahil nililigawan niya na ulit 'to? Noooo!!!
"Ah, Em okay ka lang ba?"
I shook my head.
Praning na naman ako. Imposibleng gawin yun ni MJ.
"Yeah. Hehe. So, what brings you back here in Philippines?"
Her smile becomes wider "Because of this place"
"This restaurant?" She nods "Seriously? You came back all the way from Korea, for this restaurant? Why? Eh ang dami namang korean restaurants dun na pwede mong kainan at puntahan."
"Yeah, madami nga. Shempre Korea nga yun, kaya Korean restaurant halos lahat ng kainan." Sabi niya sabay tawa
"Huh? I don't get it." Nag tataka parin ako.
Tumigil naman si Aimie sa pag tawa "Well, sabi mo nga madaming Korean restaurants na dun, diba? That's why I decided na, dito nalang ipatayo ang restaurant kong ito."
Wait, what!? She owns this place!? *o*
"Y-you mean... i-iyo 'to?" Pag lilinaw ko pa.
"Yes." She's still answering with her smile "Alam mo namang dream ko ito diba? Ang magkaroon ng sariling Korean restaurant dito sa pinas."
Tinupad niya pala talaga yung mga pangarap niya... nakakaproud.
Matagal ko nang kilala 'tong si Aimie, kasi school mate namin siya ni MJ nung high school.
Naging matalik kaming mag kaibigan simula nung pinahiram niya ako dati ng pang P.E nung natagusan ako noong third year high school.
Hanggang sa naging close na din sila ni MJ ng dahil sa akin.
At di nag tagal, tinamaan na nga sa kanya ang best friend ko.
Hindi naman ako nagalit ng malaman ko yun.
Okay lang naman sa akin, na siya ang gusto ng taong mahal ko. Kahit ang sakit sakit!
Ang hindi lang talaga okay sa akin, ay nung sinaktan, pinaasa at iniwan niya na ang Best friend ko para tuparin ang mga pangarap niya... mga pangarap niyang, nakamit niya na ngayon.

BINABASA MO ANG
US
قصص عامة"You, Me, US?" Is it really possible? #US (C) All rights reserved By: RaimieleneRD