Wattpad Secret Files

13

Noong first sem napapansin ko na yung kakaibang tinginan mo. Maraming beses na kitang nahuling nakatitig sakin minsan nga kahit di ko nakikita alam kong nasakin yung mga mata mo. Hindi tayo close magkasama nga tayo sa iisanv classroom pero di tayo nagpapansinan. Ayaw kong magisip ng kung ano ano kaya pinabayaan ko na lang yung medyo weird mong kilos.

Noong second sem hindi na kita ulit nakita. Nalipat kana kasi sa ibang campus ganun din ako. Nagkasama tayong muli sa isang event. Party to be exact. Huli na kayong dumating kasama ng isa mo pang kaibigan, dapat nakabukod kayo ng table kasi special guest kayo ng gabing yon pero kahit puno na yung table na inuupuan namin nakisiksik parin kayo. Yung kasama mo katabi yung isa naming kasama sa lamesa tapos tayo, magkatabi. Doon ka nakapuwesto sa right side ko. Noong unang dalawang oras sa party, casual lang tayong lahat na naguusap. May halong biruan pa nga eh. Nginingitian mo na ko hindi tulad ng dati na palagi kang nakasimurangkol. Nagulat pa ko kasi akala ko hindi mo na ko papansinin. Dumating na yung part kung saan kakanin na yung mga guest tinawag yung table natin tapos pumila tayo. Pinauna mo ko pero nagmatigas ako bali ako tuloy yung huli sa pila. Nakaupo na kayo sa lamesa pero nakatayo parin ako sa may line para kumuha ng foods. Dala ko na yung pagkain. Pagdating ko sa table natin nagumpisa na kayong kumain at dahil may mga plato sa lamesa nagkakasikuhan na kayo sa pagkain sa sobrang sikip. Naisipan kong lumipat na lang sa katabing table nagpaalam pa ko ang sabi ko 'hindi na pala kasya. Lilipat na lang ako sa kabila' tsaka mo lang ako napansin. Nagmamadali ka pang umusod para makaupo ako, ayaw mo pa nga akong palipatin ang sagot mo 'hindi dito ka na lang, kasya pa tayo' kaya umupo na lang ako sa tabi mo. Mabalis akonv natapos sa pagkain kasi may isang dish akong hindi kinain, hindi ko alam kung ano yung tawag sa ulam na yon basta may mga gulag siya. Hindi pa naman ako kumakain ng gulay kaya tinabi ko na lang siya doon sa may plato. Bigla mong napansin yung gulay na natira tinanong mo pa ko kung bakit di ko kinain. Sabi ko hindi kasi ako mahilig sa veggies. Kagit hindi koa naman tinatanong sinabi mo na mahilig ka sa mais at repolyo yun lang yung gulay na kinakain mo. Laking gulat ko nung bigla mong kinuha yung plato ko, tsaka ka na lang nagpaalam na hihingin mo yung gulay nung sinasalin ni na siya sa plato mo. Grabe lang talaga. Like. BAKIT? Ni hindi nga tayo naguusap eh, nakita mo ng ginalaw galaw ko yung gulag pero kinain mo parin siya. Ganun man yung sitwasyon ayaw kong bigyan ng malisya pero nung binibigay sayo ng kasama ko yun mg gulay niya at tumanggi ka. Nagha-hyperventilate na ko sa kinauupuan ko. Doon na nagumpisa yung mga weird mong kilos. Makatapos ng dinner may grupo na nagperform. Bandang likod kasi yung puwesto natin kaya pumunta kami sa harap to have a better view. Hindi ko na lang pinansin yung ginawa mo habang kumakain tayo. Ang buong akala ko hindi kayo tumayo para panuorin yung mga nagpe-perform yun pala nanuod din kayo. Yung mga kasama ko nasa pinakaharap, ako, ikaw at yung kasama mo yung naiwan sa bandang gitna kasi nakakatamad makipagsiksikan doon sa mga tao. Busy ako sa panunuod hindi ko namalayan na sobrang lapit mo na pala sakin. Doon ka pa nakatayo sa likod ko. Baka naiisip ko lang yon na halos magkadikit na tayo so para makapanigurado, tumingin ako sa right side para i check at bam. Hindi pa ko masyadong nakakatagilid, tumama na agad yung balikat ko sa dibdib mo. Ganun tayong kadikit. Mas napagtanto ko yung mahigit kalahating dangkal na distance nung naramdaman ko yung hininga mo sa likod ko. I was wearing a backless dress that night. For the second time, nagulat ako. Hindi ko alam kung paano ako lalayo ng hindi mo nahahalata pero feeling ko alam mo na alam kong nasa likod ko lang ikaw. Besides, I dont want to make things awkward so mala ninja akong umusod. Para di masyadong halata tumabi ako sayo pero hindi ganoong kalapit. Hanggang sa natapos na yung performance nagsibalik tayo sa puwesto hindi na ko mapakali. Pagupo mo mas lalo mong nilapit yung upuan mo sakin, nagkakatama na nga yung mga tuhod natin sa sobrang lapit. Pinaka weirdest part pa is yung nilabas mo yung phone mo. Nakipag video call ka sa iyong mga friends altho pinaghi mo lahat ng nasa table doon sa kausap mo, halos sakin nakatutok yung cellphone mo sa 10 minutes niyong magkausap. Tapat ka ng tapat ng cam sa mukha ko. Ako naman tong si takip mukha kasi nakakahiya pero pilit mo kong pinagha-hi kaya napailitan na lang ako. Buong gabi, hindi na ko napalagay sa upuan. Kung ano-anong mga bagay yung pumapasok sa isip ko. Tapos nung nagpaalam kayong uuwi na, dahil close niyo lahat nubg kasama sa table maliban sakin nagyakapan pa kayo. Isa-isa silang nakihug sayo, ako na lang yung natitira at to be honest nagtago ako kasi ayaw kong yakapin ka. Kunwari akong nakatingin doon sa mga flowers, hindi ko man nakikita pero ramdam ko yung tirig mo sakin. Paglsulyap ko tama nga ang aking hinala. Nahuli na naman kitang nakatingin sakin gaya nung first sem. I couldnt be more thankful na nalipat ka ng ibang campus cause I couldnt bare you staring at me like that, in a inappropriate way. I dont want to jump into conclusions but I just cant help it. My mind went back to the first semester, I was such a lazy student passing nothing in your subject yet I got an 89. I know that kind of looks you were giving me, it was the kind thats asking for something in return. I must say, thankyou for that grade tho professor. And just so you know that im not the type of student who gets into a relationship with her professor.

-veggie hater

Keep on votig guys. 10 votes for next chapter. Adios