Keman yaylarının kedi bağırsağından yapıldığına dair yaygın bir inanış olmasına rağmen gerçekte koyun bağırsağından yapılmaktadır.
Bu efsane, Ortaçağda İtalyan keman ustalarının enstrümanlarında en iyi tellerin koyun bağırsağından yapıldığını keşfetmesiyle başladı. İcatlarını korumak için bu yayların kedi bağırsağından yapıldığını söylediler. Çünkü kedi öldürmenin korkunç bir uğursuzluk getirdiğine inanılırdı.
Koyun bağırsağının keşfedilmesi ise efsaneye göre, Pescara yakınlarındaki Salle köyünde yaşayan eyerci Erasmo'nun kuruyan koyun bağırsağı arasından esen rüzgarın sesini duyması ve bu bağırsakların keman için iyi bir tel olacağını düşünmesiyle ortaya çıkmıştır.
Bağırsağın hayvandan henüz ılıkken çıkarılması, yağ ve pislikten arındırılıp soğuk suya batırılması gerekir. En iyi kısımlar şeritler halinde kesilir ve istenen kalınlıkta bir yay elde edilene kadar kıvırıp çekiştirilir.
1750'ye kadar tüm kemanlarda koyun bağırsağından yapılan yaylar kullanıldı. Keman meraklılarının çoğu bağırsaktan yapılan telin en yumuşak sesi verdiğini düşünüyorsa da, günümüzde yay yapımında bağırsak, naylon ve çelik karışımı kullanılmaktadır.
Kemana özgü ses tınısını vermede, tel kadar kemanın gövdesinden tutun da eşiğin, yayın, akort vidalarının ve virtüözün kabiliyetinin de rolü büyüktür. Yani iyi keman teli mutlaka iyi keman sesi verir diye bir kaide yoktur.
Keman yaylı çalgılar ailesinin en küçük üyesidir. XV. yüzyılın başından beri sesi ve yapısı ile kendisini kabul ettirmiş, günümüze kadar etkinliğini korumuştur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLİNMEYEN/UNKNOWN 2
De Todoİlginç Bilgilerin Paylaşıldığı Dünyaya Hoşgeldiniz! Bilinmeyen serisinin ikinci bölümüdür. Birincisini de okumanızı tavsiye ederiz.'')
