Death Confidant

''Şimdi bana ne yapacaksın?''

Yanlış duymuştum sanırım.Yanlıştı değil mi ? Hem o burda neden olsun ki? Zaten bir şey olsa bana söylerdi. Söyler miydi? 1 yıldan beri benden sakladığı bir şey yoktu. Var mıydı? Düşüncelerimi bölen kapıdan gelen kilit sesi olmuştu. Ve içeri yine o çocuk girmişti. Ağır adımlarla yanıma geldi.Geldiği anda tokat yemem bir olmuştu.Neden bunu yapıyordu ne istiyordu benden?Acıyla yere yapıştım.O ise arkamda sırıtıyordu.Sanki gamzeleri biz burdayız dermişçesine derinleşmişti.

''Benden ne istiyorsunuz?'' diye gürledim.

''Orda olmamalıydın .'' dedi sakin ve alaycı bir ses tonuyla.

''Sadece evime giden yol....''

''Açıkla diyen olmadı'' dedi sözümü keserek.

''Şimdi bana ne yapacaksınız?'' dediğimde kocaman bir kahkaha patlattı.Ne var yani ? Bunda gülünecek ne vardı?

''Bilmem beki ölene kadar beceririm seni.'' dedi alaycı bi o kadarda ciddi bir ses tonuyla.

''Ne!?'' diye ciyakladığımda yine kahkaha attı. Yine ve yine. Sanki hiç bitmeyecek bir kahkaha atıyordu.Korkuyordum. Hemde çok korkuyordum . Kim bilir annem ve Dylan ne kadar merak etmişlerdir. Peki şimdi ben bu olanları onlara nasıl açıklayacaktım? Ya inanmazlarsa? Ya da daha kötüsü bu çocuk beni ölene kadar becerirse ? Yapmazdı değil mi ? O kadarda acımasız değildi? Tek yapabileceğim şey beklemekti. Peki neyi bekleyecektim ? Onu dahi bilmiyordum. Kıvırcık saçlı çocuk sonunda susup yanıma geldi . Yaklaştı . Yeşilleri çok derindi . Birden bire kapı açıldı. Bu Zayn'di . Beni görünce sanki dünyada kalan tek insanmışım gibi bei süzdü.

''He-Heather?''dedi Zayn.

''Z-Zayn?'' dedim.

''Biri bana ne olduğunu açıklasın hemen!'' diye gürledi kıvırcık saçlı.

''Yok bir şey Harry . Sadece sınıf arkadaşım.'' dedi sakin bir şekilde Zayn.

''Zayn bana zarar vermiceksiniz , bana bir şey yapmıcaksınız dimi?'' dedim ağlamaklı bir ses tonuyla.

''Korkma-'' 

''Aslında korksa daha iyi olur!'' diye gürledi bir anda . Aynı zaman da da Zayn'in sözünü keserek.

''Tanrım canınız cehenneme!Bırakın beni!'' diye bağırdım son gücümle. Kollarımdaki iplerden kurtulmaya çalıştım ama o anda suratıma bir tane daha tokat yedim . O kadar hızlı gelmiştiki göz yaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım . Harry ise piç bir şekilde sırırtıyordu . Saniyeler sonra ayak sesleri duyuldu . Sesler gittikçe yakınlaşıyordu . Ben ise başımı öne eğmiş ağlıyodum . Birden hızlıca kapı kapandı ben ise refleks gereği kafamı kaldırdım. Kaldırmamla onu görmem bir oldu..... Kimi ? Tahmin edin bakalım ? Abimi . Abim Scott'ı . Onun ne işi vardı burda. Bu adamlarla . Yine ne bok yiyordu?

''Adamım'' dedi Harry Scott'a dönerek .

''Para hazır mı?'' diye sordu Scott.Hadi ama ne işler dönüyo burada. 

''Hazır, şimdilik bu kadarını al yarısını iş bitince alıcaksın.'' dedi Harry.

''Ne işi'' diye bağırdım korkak ve şaşkın bir şekilde. Scottun suratında yine o alaylı gülüş oluştu. Yoksa düşündüğüm şey mi ? Harry orda ''Seni ölene kadar beceririm'' derken ciddi miydi?

''Neler oluyor?!'' dedim telaşla.Sanki kalbim yerinden çıkacakmışçasına hızlı atıyordu .

''Sen benimsin artık bebeğim.'' dedi Harry kahkaha atarak.

''Hayır istemiyorım! Bırakın beni! Bırakın!''

İkiside siklerinde değilmiş gibi kipiyi kitlediler ve gittiler.Tanrım! Bunu yaşamak zorunda mıyım ? Gözlerimi kapadım ve düşünmeye başladım. Annemi , Dylan'ı daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım . O kadar sesli ağlıyordum ki dışarıdan ''Kes sesini seni sürtük!''  lafını duyunca ağlamayı bıraktım.Yere uzandım. Göz yaşlarıma hakim olamıyordum.Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.

-ÖĞLE 04.23-

Uyandığımda bir odadaydım. Ellerim ve kollarım bağlı değildi.Saatte baktım. Tam 4 saat uyuymuştum . Vay be.Bileklerim karşı konulmaz bir şekilde acıyordu . Kalktım ve odanın kendi tuvaletine girdim . ,Aynaya baktum . Makyajım dağılmış, yanağım morarmış ve gözlerim çökmüştü . İğrençtim kısacası . Yüzümü yıkadım , makyajımı sildim . İhtiyaçlarımı giderdikten sonra tuvaletten çıkıp aşağı kata indim . Harry televizyon izliyor ve atıştırıyordu . 

''İyi uyudun mu ?''

''E-evet sayılır.'' ondan fazlasıyla korkuyordum. Orda durun sandalyeye oturdum.

''Sanki umrumdaymış gibi soruyorum.'' dedi alaylı bir tavırla.

''Şimdi bana ne yapacaksın?''  dedim korkakça. Pişkince sırattı ve....