Falling Apart (Shawn Mendes F.Fiction)

Κεφάλαιο 37

POV Shawn

"Έπρεπε να το κάνεις αυτό δηλαδή; Η κοπέλα εδώ και ένα χρόνο σε έχει τρελάνει στα τηλέφωνο. Μπορούς να μη είσαι τόσο σκληρός μαζί της" Με ρώτησε ο Cameron και απλώς κοίταξα έξω από το παράθυρο.

"Μόνο η Camila υπάρχει για εμένα. Οπότε η Tiffany έπρεπε να φύγει από εδώ. Δεν γινόταν, δεν προχωρούσε. Και τωρα που μπορούσα να της εξηγήσω όλα αυτά που είπα και σε σένα, να είμαστε μαζί, να μπορώ ξανά να την κάνω χαρούμενη"

"Δεν της άξιζε αυτό, ήταν καλή και ευγενική και αστεία. Ήταν όμορφη και τώρα το πρόσωπο της έχει παραμορφωθεί και πάντα τα μάτια της έχουν ένα πονεμένο βλέμμα. Γιατί απλά δεν της το έλεγα από την αρχή, αν της τα είχα πει τότε θα ήταν όλα διαφορετικά"

"Ξέρεις πως δεν γινόταν αυτό" Είπε ο Matt ο οποίος στεκόταν δίπλα αδιάφορος.

"SHAWN SHAWN"

"Τι είναι Harry" Είπα και έριξα ένα δάκρυ στο πρεβάζι του παραθύρου μου.

"Σκάσε λίγο μαλάκα και άκουμε. Η Camila" Μόλις άκουσα το όνομα της πετάχτηκα σαν ελατήριο. Έπιασα τον γιακά της μπλούζας του με βία και τον κοίταξα στα μάτια.

"ΤΙ Η CAMILA"

"Ερχεται"

-------------------------

POV Camila

Το πόδι μου πατάει στο έδαφος της Αμερικής και όλη η οικογένεια με ακολούθησε στο μέρος που παραλαμβάνουμε τις βαλίτσες μου.

"Μαμά;" Είπα την στιγμή που περιμέναμε τις βαλίτσες μας.

"Τι είναι καρδούλα μου;" Είπε και κοίταξε περίεργα στο βάθος.

"Φοβάμαι"

"Τι φοβάσαι"Απάντησε χωρίς να μου ρίξει καμια ματιά αλλά το αγνόησα.

"Φοβάμαι μήπως δεν θέλει να με ξανάδει μετά από αυτό. Φοβάμαι μήπως με μισεί και δεν θέλει να μου μιλήσει"

"Εγώ πάλι νομίζω ότι καίγετε να σε δει"

"Από που;"

"Κάποιος σε ψάχνει" Είπε και μου έδειξε πίσω με τα μάτια της. Γύρισα τον σώμα μου και είδα τον Shawn πολύ μακριά από εμένα να με κοιτάζει, το χέρι μου μεταφέρθηκε στο στόμα μου. Κάποια δάκρυα έσταξαν και έπεσαν στο χέρι μου.

"Shawn" Είπα και άρχισα να τρέχω κλαίγοντας όμως σταμάτησα στα μισά της διαδρομής, η ανάσα μου είχε κοπεί. Έβαλα τα χέρια μου στα μάτια μου όμως δεν μπορούσα αφού τα δάκρυα έτρεχαν ανεξέλενκτα. Έτρεψε και με αγκάλιασε με δύναμη. Όταν ένιωσα τα μπράτσα του να τυλίγονται γύρω μου, τα δάχτυλα του ανάμεσα στις τούφες των μαλλιών μου νιώθω επιτέλους αυτό το πανέμορφο συναίσθημα. Το κενό συμπλήρώνεται σιγά σιγά.