1,753 Kilometers Away

Chapter 2

ALEXIS POV

"Hanggang dun na lang ang nalaman ko. Gusto sana kitang samahan sa Guidance office pero pinabalik na kami sa kanya-kanyang klase kaya iniwan muna kita mag isa doon, hindi rin kasi makakapuntang Guidance office si Kevin dahil pinunta muna sya sa School clinic dahil sa mga natamo nya galing sayo." Tuloy tuloy na kwento ni Aubrey habang diretsong nakatingin sakin.

Hindi ko magawang makapagsalita sa mga kinwento sakin ni Aubrey. Ni hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong reaksyon.

Naguguluhan na ako.

Bakit wala akong maalala?

at...

"'Yung weirdo kong panaginip na para bang totoong totoo na nasa katawan daw ako ng ibang tao..." Sambit ko habang inaalala ang mga nangyari sa panaginip ko. "...parang may mali sa mga nangyayari."

"Anong panaginip? kita mo 'to kanina pa ako nagkukwento hindi naman pala nakikinig. Hindi parang dahil may mali talaga sa mga kinikilos mo kahapon 'no." Konektado ba 'yung weirdong panaginip ko sa mga sinabi sakin ni Aubrey?

Feel na feel ko pa naman yung panaginip ko.

May nakakapalitan ba ako ng katawan? pero imposible naman yata 'yun dahil hindi naman 'yun makatotohanan.

"Aray ko naman, Aubrey. Bat ba nananakit ka dyan." Natigil ako sa pag-iisip nung hampasin ako ng malakas ni Aubrey sa balikat. Ang sakit ah. Hinimas himas ko pa ito dahil may kalakasan ang pagkakahampas nya.

"ANG GANDA GANDA KO TAPOS IISNOBIN MO LANG MGA SINASABI KO?!" Bulyaw nya sakin.

"NAKIKINIG AKO." Sigaw ko rin sa kanya.

Zandro's POV



I lay down on my bed, looking at the ceiling for a bit.

How the hell does that happen? How the hell did I spent my day by someone else's body?

I think, I think too much! But, you can't blame me because life isn't like that. Its so unrealistic. I am still hoping that its just a nightmare.

"You're out of your character yesterday, pare! Nasend ko na 'yung video na nakuhanan ko kahapon. You should've watch it." A sputtering sound made my senses back as I sat up and look around.