1,753 Kilometers Away

Chapter 10

A/N: Pakibasa na lang po ulit ng Prologue ko kasi iniba ko lahat ^^ Salamat.

Enjoy reading~

CASSIDY'S POV

Heto ako ngayon at nakapamewang sa tapat ng pinto ng kwarto ni Cassandra habang sya nakahiga lang at tila ba pagod na pagod.

1, 2, 3, 4 , 5, 6, ... 20?

“You sure enjoyed a lot using my atm card.” I said in disbelief. 20 shopping bags and Im pretty sure that those were all expensive. Hindi naman nya planong ubusin 'yung laman ng atm card ko 'no?

“Excuse me po, maam.” Napatingin ako sa likod ko nung magsalita ang isa sa mga maid namin, pero mas nakuha ng atensyon ko 'yung mga bitbit nya.

“What the fuck? may laman pa ba 'yung atm card ko?” Nanlulumo kong tanong kay cassandra habang titig na titig ako sa maid namin na inaayos 'yung mga inakyat nyang another shopping bags. I knew it, dapat nung una pa lang binawi ko na 'yung sinabi kong ipapahiram ko sa kanya 'yung atm card ko eh! Okay lang sana na gastahin nya lang ng gastahin pera ko kung nagtatrabaho na ako ng sa ganun malaki na talaga pera ko eh, kaso kasi 50,000 pesos lang ang pera na binibigay sa akin monthly nila mom!

Damn, she's giving me a real headache!

“Im just simply taking advantage of your generosity...” She answered. “... and in fact, its all your fault.” She added. Ayan, sya pa ngayon ang may ganang magalit sa akin.

Bigla ko tuloy naalala 'yung mga pinlano ko na nalaman nya dahil sa katangahan ko.

FLASHBACK:

Kanina pa ako pasimpleng sumusunod kay Zandro, Thank God dahil hindi nya napapansin na kanina ko pa sya sinusundan. Pumasok sya sa cafeteria and so umupo na lang muna ako sa malapit na bench and wait for him to comes out.

If you're wondering kung bakit ko sya sinusundan is pinaplano ko silang magka-ayos ng kakambal ko. Its been a month since they broke up. As of now I wanna be a fairy god mother to my sister... and Zandro as well even if its just for once.

I guess you won't believe that but I love Cassandra, I just don't know how to show it properly.

In times of my pains, failures, sad and disappointments in life she's always there for me and help me to get through it since we were little but I can't do the same to her.

Alam ko na may pagka-gaga ang kakambal ko dahil tinapos nya lang sa loob ng isang araw 'yung pinagsamahan nila na umabot ng 2 years pero hindi ko sya masisisi dahil kung ako ang nasa sitwasyon nyang 'yun ay tingin ko gagawin ko rin 'yung ginawa nya.

Kamakailan ko nga lang nalaman ang totoong rason kung bakit sya nakipaghiwalay kay Zandro eh.

But now? Now that everything goes well and everything is fine, wala naman na sigurong masama kung maging sila na ulit diba?

Alam ko naman kasi na mahal pa rin nya si Zandro... at alam ko rin na mahal pa rin ni Zandro ang kakambal ko at mas lalong alam ko na gusto nilang magkabalikan pero ang problema hindi na nagpapansinan 'yung dalawa pag nagkikita at tingin ko natatakot na 'yung dalawa na wala na silang babalikan dahil parehas silang nagpe-pretend na okay na na wala na sila kahit naman hindi pa.

I think I should do my part here and I think this is the right time to do what I think is right because it kills me inside whenever I've seen her in sad, pain and having a hard time since she broke up with him.

Kung hindi nila magawang pag-usapan ang mga nangyari sa kanila at ang dapat na maibalik eh ako na lang ang gagawa ng daan para makapag-usap ulit sila.