Chapter 3

123 15 2
                                    


ZANDRO'S POV

                                               

I tried to sleep for almost an hour but, I can't!

That bizarre occurence about me seeing myself in someone's body yesterday is still bugging my mind.

Why can't I fuckin' stop thinking about it?” I said in an irritated tone.

Reality or Nightmare? It was a nightmare for sure, because if it really happened then why the hell am I still in my body right now.

But hey, not that I still want to be in someone's body anymore, I love being a man, I really do.

The moment I woke up this morning, it already answer my question that it was just a long and tiring nightmare. It just became complicated when I've seen the video and when my friends keep on talking about it.

Tss. Whatever. It answer my doubts and questions, lol.

Now, I can sleep in peace.

ALEXIS POV


Ilang position na ginawa ko pero hindi pa rin talaga ako makatulog.

Dapat kasi hindi ko na masyadong iniintindi 'yung panaginip ko at 'yung mga kinwento sakin ni Aubrey... pati ni mama eh.

“Hindi mo kami pinapansin kahapon, nagsasalita ka mag isa, sinasaktan mo sarili mo, Hindi ka rin kumakain kahapon... at buong magdamag ka lang nakakulong sa kwarto mo...” Hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin sa isip ko ang mga sinabi sakin ni mama kanina.

Magkakatugma rin 'yung mga kinwento sakin ni Aubrey at 'yung mga sinabi ni mama.

Hayy buhay.” Sabi ko na lang at nagpakawala ng malalim na paghinga. Lalo lang tuloy akong naguluhan sa mga nangyayari.

Dumating na nga sa point na malapit na akong maniwala na hindi panaginip 'yung napunta ako sa katawan ng ibang tao eh kundi totoong napunta talaga ko sa katawan ng ibang tao. At 'yung isang tanong na bumabagabag sa isip ko ngayon...

'Napunta rin kaya sya sa katawan ko?'

Pero sino kaya sya? Zandro? naramdaman mo rin kaya 'yung mga weirdong nangyari kahapon?

Napailing na lang ako sa pinag-iiisip ko.

Syempre hindi totoo 'yun dahil nandito pa rin naman ako sa sarili kong katawan. So, bakit pa ako maniniwala diba?!

Pumikit na lang ulit ako at nagbabakasakaling makatulog na ako.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Bat ang lambot ng higaan at unan ko ngayon? pero ang saraaaaaaaap nakaka-relax talaga. Ang lamig lamig pa.

Nilasap lasap ko pa 'yung sofa ko at gumulong gulong dahil sobrang lambot ng sofa ko ngayoo......

AHHHHHHH ARAY KO!” Sa sobrang gulat ko ay napatili ako.

1,753 Kilometers AwayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon