Tam bir yıl..
Koca bir yıl şu küçük oda da; o koca ömürden giden bir yıl.
21.02.2016-21.02.2017
Odamın o minnak penceresinden gözüme çarpan güneş ışığıyla açtım gözlerimi.
Eklemlerimdeki ağrı günden güne daha da artıp beni hareket ettirmez hale getirirken, vücudumda gezen nikotin her hücremi teker teker öldürmeye devam ediyordu. Koca bir yıldır şu odaya kapatıldığımdan beri vücuduma giren tek şey sabahları zorla yedirilen minik bir sandviç ve günde üç paket sigara...
O yediğim sandviç bile artık beni ayakta tutamazken içtiğim sigara bu odadaki tek dayanağım , dostum , arkadaşım gibi bişey olmuştu , iyi geliyordu beynime , ruhuma , bedenime , özellikle kalbime.
Ne şanslıyım ki o biricik sahibim beni düşünüp içtiğim sigarayı her gün ben uyanmadan bu zindanıma fazlasıyla bırakıyordu. Bir yıldır rutin haline gelen yine yanı başımda duran sandviçi aldım ve bir iki lokma yiyip bıraktım. Midem artık istemiyordu hiç birşeyi. Sadece şuan tek dal sigaranın kanıma karşmasından başka bir ihtiyacım yoktu. Komidindeki pakete uzanıp bir sigara aldım ve dudaklarımın arasına sıkıştırdım tam yakacakken odaya girdi.
" Her gün odaya onu bırakırken belki bugün içmez diyorum kendi kendime " dedi o bir yıldır iğrendiğim sesiyle. Ona aldırmadan sigaramın bana iyi gelen dumanını içime çektim. Hala kapımda durup benden bir cevap beklerken sigaramın dumanını dışarı vererek baygın bir şekilde cevap verdim.
" Daha fazlasını bırakmalısın , seni amacına ulaştırmaya çalışıyorum görmüyor musun her geçen gün ölüyorum." dedim ve ona pic gülüşü yolladım. Kafasını hayret ederek gibi iki yana sallayarak derin bir nefes aldı.
" Sana acıyı o kadar rahat tattırmayı düşünmüyorum " dedi. Bu dediklerine çok içten bir kahkaha attım. Delirmişim gibi gözlerini kısıp bir şeyleri anlamak istercesine daha dikkatli baktı. Cevap vermeye hazırlanırken ikinci sigaramı yakmıştım bile.
" Rahat mı ? Günde içtiğim üç paket sigaranın ve bu rutubetli odanın ne kadar rahat olduğunu tahmin bile edemezsiniz bayım. " dedim dalga geçer gibi. Yandan bir gülüş attı.
" Şükretmeyi öğrenmelisin. Bunun daha fazlasını hak ediyorsun. Acı çekerek her gün gözümün önünde eridiğini görmek istiyorum ve artık görüyorum da tükenmek üzeresin ve bu bana keyif veriyor. " dedi.
Bu oda bana koca bir yılda çok şey yaşatmıştı. Kendime çok kez zarar vermiştim ki hala izleri duruyordu. Acıları acılarıma sanki destek çıkar gibi bir birilerini kolluyorlardı. Çok farklı bir insan hiç olmadığım kadar değişmiştim. Hiç bir şekilde kendime engel olamıyordum çoğu kez ona küfür ettiğim için beni dövmüştü bile ve şuan onlara biri daha eklenecekti ama ben bunu umursamadım. Tam kapıdan çıkacakken
" Biliyor musun , orospu çocuğunun tekisin ! " diye bağırdım aslında bağırmakta denmezdi buna sigaranın acı verdiği ciğerlerim yırtılırcasına haykırdım demek daha doğru olurdu. Sol yanağıma yediğim tokatla başımın yana savrulması bir oldu. Gözlerim çoktan kararmıştı zaten..
Oy verin ❤
Yorumlayın 🎈
