Bad Reputation ❥ SM

5 | Uitzicht

[Chapter five]
[uitzicht]
[Shawn's POV]

=

"Kom mee, ik wil je iets laten zien."

Dat waren de woorden die mij hier bracht, boven aan een berg aan het eind van Pickering met een prachtige uitzicht over de hele stad.

Het was adembenemend hoe de stad lichtjes gaf waardoor het op een vredige stad leek. Een onschuldige, comfortabele stad waar iedereen bevriend met elkaar is.

"Het is prachtig, of niet?" Vroeg Jadelyn mij van achteren. Met mijn ogen nog steeds op het uitzicht en mijn mond langzaam open knikte ik.

"Heel erg," Ik bewonderde hoe de huizen en straten in elkaar zitten. Hoe de lantaarnpalen de duisternis weghielden en hoe er muziek klonk van verschillende straten.

De zon was al gaan dalen en de sterren namen de stralen over. Het twinkelde in de hoge hemel met een donker thema.

"Ik kom hier bijna altijd," Sprak Jadelyn die haar tas van haar schouders afhaalde en het op de grond liet vallen.

"Om eventjes mijn gedachtes rond te laten dwalen." Ze zakte haarzelf neer en zat op het gras in kleermaker-positie. Ik keek neer naar haar toe en ze glimlachte.

"Zit," Ze klopte op het lege plekje naast haar, voor mijn voeten en ik knikte. Ik zat neer naast haar en liet mijn benen voor me uit liggen.

"Hoe heb je deze plek gevonden?" Vroeg ik en ze speelde met haar vingers terwijl haar ogen op de stad bleven.

"Ik denk dat ik te vaak ben weg gerend dat ik dit op een gegeven moment als verstop plek gebruik." Lachte ze, maar ik fronste mijn wenkbrauwen tegen elkaar.

"Voor wat ren je weg?" Ik wist niet wat er in mijn domme kop bezielde. Het floepte er gewoon uit, gewoon...floep.

"Nieuwsgierig, lui oog?" Ze keek me aan met een opgerezen wenkbrauw en ik voelde mezelf mentaal al slaan tegen mijn voorhoofd.

Ik opende mijn mond, maar niks kwam eruit. Geen ene zin, geen ene woord of geen ene geluidje kwam van toepassing.

Ze draaide haar hoofd weer terug naar het uitzicht voor ons. Ze staarde zo een tijdje naar voren terwijl er een stilte tussen ons viel.

"Problemen," Zei Jadelyn. Ik schoot mijn hoofd haar richting op en keek haar verward aan.

"W-wat?" Stotterde ik.

"Je vroeg me voor wat ik wegrende," Sprak ze en plukte een paar grassprieten uit de grond. "Voor mijn problemen." Ze vertelde het alsof het haar niets uitmaakte.

Alsof het maar de normaalste zaak van de hele weide wereld is.

Maar ik weet vast en zeker, dat diep van binnen het haar hele moed kostte om mij dit simpel kleine antwoord te vertellen.

"Zoals?" Ze zuchtte en ik keek haar aan in het donker. De tijd is nu niet duidelijk, want het enige waar ik nu op let is zij.

"Mijn fouten," Ze greep naar iets in haar zakken wat later het pakje sigaretten was.

Ze gooide de Marlboro Sigaretten pakje op het gras, tussen onze benen, en onze ogen vielen erop. "Net zoals dat," Ze wees ernaar voor een seconde voordat ze haar arm liet vallen. "Ik heb nog nooit gerookt."

"Maar toch zie ik je ermee lopen, in je tas of in je handen." Ik pakte het pakje op en opende het waar alle sigaretten er nog in zaten.

"Ik dacht misschien voor het geval...wanneer het echt niet mee valt." Haar handen raakte de mijne aan wanneer ze het pakje probeerde te pakken. Haar vingers gleden over de mijne heen wanneer ze de sigaretten in haar handen kregen.