[ON HOLD] ❥ "Ben je bang, Mendes? Ben je bang voor al die geruchten over mij? Over de dingen die ik doe? Over mijn verleden en de dingen die ik doe met mensen?"
"I don't care what they say about you, baby. They don't know what you've been through. T...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
-
De muziek bonkte en ik voelde het in mijn lichaam. Overal waar ik keek, zaten mensen naar me te juichen en te lachen. Cameraflitsen waren op mij gericht voordat ik weg liep.
Ik liep naar de bar toe en liet mezelf vallen op één van de barstoelen. Proberend om op adem te komen, keek ik recht voor me uit.
Op dit moment bedank ik de goede engelen dat het donker was en dat de enige lichtbronnen die op dit moment aanwezig is de neon lichtjes zijn. Want als dat niet zo is, zou iedereen nu zien hoe rood mijn wangen waarschijnlijk nu is.
Ik wist dat het een foute beslissing was om naar de dansvloer te gaan, ik had gewoon tegen de muur moeten leunen en Matthew en Cameron overtuigen om bij me te staan.
Maar nee, ik werd juist door hun overtuigd on mee te dansen.
"Wat kan ik voor je halen?" Vroeg de barman, een goede vriend van Cheryl's tweeling broer Jason, met een handdoek om zijn schouder heen geslagen.
"Gewoon water, alstublieft." Hij knikte met een rare blik voordat hij zich omdraaide en een glas pakte uit het rek. Ik viste mijn telefoon uit mijn zak en keek naar de tijd.
Half twaalf.
"Alsjeblieft." De barman plaatste het glas vol met water voor me en ik schoof mijn telefoon weer terug in mijn zak. Ik nam een slok uit mijn ijskoude water voordat ik iemand uit mijn ooghoek erbij zag zitten.
"Shawn...Mendes." Ik keek op en zag dat het Madison was. Ze had een glas in haar handen waar vast en zeker alcohol in zat en haar lippenstift was een beetje vervaagd.
"Um...h-hoi." Snel lachte ik vriendelijk voordat ik me weer draaide naar mijn glas.
"Je hoeft niet zo bang te zijn voor me, ik bijt niet." Lachte ze en plaatste haar rechterbeen over haar linkerbeen terwijl ze me aandachtig aankeek.
"Oh," Waren de enige woorden die ik uit mijn mond wist te vertellen. Ze leunde naar achter met haar rug tegen de niet zo comfortabele rugleuning en ik slikte nerveus mijn speeksel door.
"Dus," Begon ze weer. "Hoe bevalt het feestje je?" Vroeg ze en naar greep haar glas. Ze draaide kleine cirkels ermee waardoor de drank in het glas rondjes draaiden.
"Het is oké...denk ik." Ik nam nog een slok van mijn water en ze knikte. Ik zag dat ze mij scande, van top tot teen in mijn stoel en meteen voelde ik me oncomfortabel.
"Mooi zo." Ook zij nam een slok van haar drankje. "We willen niet dat iemand zich niet vermaakt op een feestje." Ze knipoogde naar me.
"Juist ja." Lachte ik op een nerveuze toon. Ik probeerde oogcontact te vermijden dus keek ik naar het water in mijn glas.
