Verliefd op prins charming

Hoofdstuk 6

Ik kijk Mike recht aan in zijn ogen. Hij schut zijn hoofd en lacht 'je moet opletten waar je loopt Weirdo'.

Ik zie Sjuul achter Mike verwart zijn telefoon pakken en maakt wat foto's. 'Zit Sjuul foto's te maken?' Verluisterd Mike in mijn oor. Ik knik en bijt op mijn lip.

'SJUUL' brult Mike. Ik krijg bijna een hartverzakking van de schrik. Sjuul trekt wit weg als hij een brullende Mike op zich af ziet komen.

'LAAT ZIEN. IK WIL WETEN OF IK ER GOED OP STA' brulde Mike. Ik weet niet precies hoe ik me hierbij moet voelen. En aan Sjuul zijn gezicht te zien hij ook niet.

Als Mike onze gezichten ziet begint hij heel hard te lachen. Ik en Sjuul kijken elkaar niet begrijpend aan. Mike gebaard dat ik naar hun moet komen en ik gehoorzaam. Langzaam slenter ik naar de andere kant van de klas.

'AWWWW WAT CJUTE' roept Robnna in mijn oor. Ondertussen was de klas compleet en waren de foto's die Sjuul van ons nam nog net geen wereldnieuws.

Onze mentor kwam blij de klas binnen. 'WAAR ZIJN ONZE TORTELDUIFJES?!?' vulde het klaslokaal. Niet begrijpend hoe zij het kon weten keek ik Mike aan. Als antwoord kreeg ik de schouders die als betekenis hadden dat hij het niet wist.

Mijn hart brak toen Mike zich ermee ging bemoeien. 'Dat was niets. Suus viel en ik hielp haar recht. Daarna vroeg ik of alles okay was. Dus er is niets gebeurt tussen ons.' Zoals ik al zei mijn hart brak. Waarschijnlijk kon je het in China horen zo hard brak het. Meteen waren alle ogen op mij gericht. Ik keek Mike smeekend aan maar hij draaide zijn hoofd weg.

Robnna kwam naar me toe en trok me in een knuffel. 'Kom we gaan even een rondje lopen' zei ze tegen me en keek naar mijn mentor en de klas. Volgens mij keek ze ook heel boos naar Mike.

'Betekende het echt niets?' Vroeg Robine een beetje teleurgesteld leek wel. Ik keek haar vragend aan. 'Wat Mike zei. Dat je viel en hij hielp je. Zat daar niets achter?' Ik moest mijn best doen om geen tranen te laten vallen. 'Robnna, je zag die foto's toch? Hoe ik naar hem keek zo keek hij ook naar mij.' Ik opende mijn app en gaf mijn telefoon aan mijn reddertje. 'Hier lees zelf maar'.

Een paar seconde later keek ze me met open mond en grote ogen aan. 'O.M.G' werd er keihard in mijn oren gegild. Ik knikte zachtjes.

Mike: het spijt me.

Ik sluit mijn ogen. Het spijt hem. Wat? Dat hij me liet zitten voor de hele klas?

Ik: pauze gaat niet door. Misschien kan je hem gebruiken om na te denken over je gedrag.

Nu klonk ik waarschijnlijk net als zijn moeder maar dat maakte me niet uit. Het was waar. Ik was gekwetst ookal wilde ik het niet.

In de tweede pauze werd ik opeens opgetilt en meegenomen. 'Laat me los jij... jij... Mike?? OMG LAAT ME LOS VERDOMME. LAAT ME LOOOOSSSS!' Riep ik. 'HELP IK WORD ONTVOERD. ALLE EENHOORNS.' Ik schrik en plaats mijn hand voor mijn mond. Hopelijk heeft niemand dat gehoord. 'Alle eenhoorns? Hoorde ik dat goed?'

Op dit moment kon ik wel door de grond zakken. Wat moeilijk was aangezien ik nogsteed werd opgetilt door Mike. Volgens mij stond mijn gezicht in de fik zo rood was ik.

'Een grote friet en 3 frikandellen.' Hoorde ik Mike zeggen. We waren dus in de friettent. 'Maar mijn geld ligt in de klas nu.' Zeg ik en kijk Mike boos aan. 'Maar Weirdo ik zou betalen. Ik zei toch IK neem geld mee?' Hij kijkt me even strak aan en kijkt dan weer weg. Ik kijk de man achter de toonbank smekend aan om hulp maar de man wilde zich er niet mee bemoeien. Wat volkomen logisch is want er is zojuist een jongen met een meisje over zijn schouder zijn frietzaak binnen gelopen.

Eindelijk werd ik neergezet op de grond. Ik wilde het op een rennen zetten maar Mike hield me vast waardoor ik viel en Mike meetrok. Ik kreunde want Mike lag boven op me. Met een ruk werd ik omgedraaid waardoor ik op Mike lag. Hij keek me uitdagend aan en ik werd weer verliefd.

Mike stond op en ging zitten. Zijn hand had mijn arm vast zodat ik niet weer kon gaan vluchten. Hij trok mij op zijn schoot en sloeg zijn armen strak om mijn middel. 'Zo kan je niet weer ontsnappen' zei hij en pakte een patatje.

Sorry voor weer een wat korter hoofdstuk. Ik moet naar training dus kan niet verder schrijven