0.3

214 21 0
                                    

Bugün de aynı saatte geldim durağa ama bugün farklı birşey olacaktı.


Bende seninle birlikte binecektim o otobüse nereye gittiğini öğrenmek için.


Büyük ihtimal okuluna gidiyorsundur zaten.

Olsun bende kaydımı aldırırım o zaman o okula seni daha fazla görebilmek için.


Otobüs geldi bindin, ardından da ben.


Üzerindeki formanın aynısı olan bir çok kız ve erkek vardı.


Hiçbirinin yanına oturmadın.

Ayakta bekledin.

Buna pek anlam veremesemde neyse dedim yalnız kalmak istiyordur.


Okuluna geldiğimizi sen inmek için kapıya yaklaştığında anladım.


Senin ardından da ben indim.

Okulun bahçesinden girdiğimiz an tüm gözler üzerindeydi ya da benim üzerimde.


Çok yakınından gidiyordum.

Belki de bu yüzdendi.

Direk arkanı dönüp benimle göz göze geldin.

Sanırım gözler senin üstünde değildi.

Buna alışık olmadığın çok belliydi çünkü.

"Beni mi takip ediyorsun?"

Cevap vermemi bekledin.

Ne diyebilirdim ki?

Cevap vermeyince bir cümle daha döküldü o muhteşem dudaklarından.


"Eğer öyle birşey yapıyorsan veya arkadaş olmaya çalışıyorsan yanıma yaklaşma bile."

Neden yanına yaklaşmamı istemedin anlamış değildim.

Sen yanımdan uzaklaşırken konuşabildim sonunda tabi konuşmak denebilirse.


Sesim fısıltı gibi çıkmıştı senin bana bağırarak dediklerin karşısında.


"Sadece müdürün odasını soracaktım."

Bu bir bahaneydi.

Tabi ki seni takip ediyordum fakat nasıl söyleyebilirdim ki bunu sana.


Ve sen arkana bile bakmadan gittin.


Yanımdan geçen bir kıza sordum müdürün odasını.


Kız mıydı yoksa boya küpümüydü belli değildi.

Heyecanla cevapladı sorumu.

Kaydımı yaptırmak için gittim müdürün odasına.

İşlerimi tamamlayıp müdürün odasından çıkarken seni gördüm tam karşımda.


Yüzünde her an ağlayacak gibi bir ifade vardı.

Senin üzülmen beni de üzüyordu.

Ne olduğunu sormak istedim ama yapamazdım.


Cesaretim yoktu sana yaklaşmak için seninle konuşmak için


Seninle yanyana gelip gözlerine bakmak için.

Number The Stars » Jungkook ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin