HOW TO BECOME A #BITCH👠🔫[Book1] #CBT #BWS17 #GBAAwards2017

~1~ Fuck you all✌✌

- "Φέρε το κινητό μου γαμω!!!!"

Δ- "ΟΧΙΙΙ😛😛!!"

Φ- "Ρε Δέσποινα φέρε το κωλοκινητό τη τύχη μου μέσα!!"

Δ- "Τι έχουμε πει??Τι θα κάνεις για να σου το δώσω??"

Φ- "Δεν το πιστεύω αυτό που ζω..."

Δ- "Πες το!!"

Φ- "Σας παρακαλώ ω μεγάλη Δέσποινα, βασίλισσα των μονόκερων και αφέντρα αυτού του σπιτιού δώστε μου το κινητό μου...και θα γίνω η υπηρέτης σας για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα"

Τι κάνω Χριστέ μου για να πάρω ένα κινητό που στο κάτω κάτω μου ανήκει κιόλας...

Δ- "Χμμμ😒 καλά πάρε το κινητό σου έτσι κι αλλιώς άχρηστο μου είναι😝" είπε και πριν το πετάξει με φορά στο πατωμα!!
"Α!!Φέρε μου και ένα μπολ δημητριακά με σοκολάτα στο δωμάτιο μου!!" είπε χαλαρά λες και δεν είχε συμβεί τίποτα...

Φ- "Είσαι τρελή παιδάκι μου??!!Γιατί πεταξες το κινητό μου στο πατωμα?!...και που υποτίθεται ότι θα βρω δημητριακά τωρα??"

Δ- "Πρώτον μιλά μου καλύτερα εμένα. Ξεχνάς ότι η εγώ είμαι η βασίλισσα και όχι εσύ και δεύτερον δεν με νοιάζει!!Να πας στο σούπερ μάρκετ να πάρεις..."

Και ναι...μόλις γνωρίσατε την 9χρονη αδερφή μου την Δέσποινα...που από ότι όλοι μπορείτε να δείτε μου κάνει τη ζωή δύσκολη...ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ. ΚΆΘΕ ΏΡΑ. ΚΆΘΕ ΛΕΠΤΌ που περνάει...
Ξέρετε...είναι από εκείνα τα μικρότερα σπαστικα αδέρφια που κάθε μέρα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να σε εκνευρισουν όσο μπορούν περισσότερο...από εκείνα που ότι και να κάνεις αρχίζουν να ουρλιάζουν σαν υστερικά : ΜΑΜΑΑΑΑ!!!!....τη συνέχεια την ξέρετε...
Και κάπως έτσι βρέθηκα να περπατάω προς το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς...ήμουν τόσο απορροφημενη στη μουσική που άκουγα που ούτε καν κατάλαβα το πως προσπέρασα το σούπερ μάρκετ και ξαφνικά βρέθηκα πεσμένη στο πεζοδρόμιο με έναν τύπο να με κοιτάει γελωντας😒😒

-"Σιγά ρε κοπελιά😂😂Θα μας σκοτώσεις καμία ωρα😂."

Φ- "Που ακριβώς είναι το αστείο??" ρώτησα εκνευρισμενη.

-"Πουθενά Φαιδρακι απλά πρέπει να δεις τη φάτσα σου😂."

Φ- "Από που ξέρεις το όνομα μου??" ρώτησα με περιέργεια.
"ΚΑΙ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΒΟΗΘΆ ΜΕ ΝΑ ΣΗΚΏΘΩ!!!"

-"Δεν μπορείς μόνη σου??" με ρώτησε κοιτώντας με απαξιωτικα...

Φ- "Καλά άστο δε χρειάζομαι τη βοήθεια σου..." είπα αλλά όπως πήγα να σηκωθω δεν ξέρω πως στο διάολο γλιστρισα και βρέθηκα ξανά στο πεζοδρόμιο με τη μούρη μου προς τα κάτω αυτή τη φορά....