Αφού πέρασαν 7 βασανιστικες ωρες βιολογιας χημειας αρχαιων κι αλλων ηλιθιων μαθηματων εμεναν μονο 5 δευτερα για την ελευθερια μου
5,4,3,2,1 καιι ντρινννν. Και ναι αλλη μια βαρετη μερα τελειωσε. Επιτελους σαββατοκυριακο. Θα περασω ολη την υπολοιπη μερα αγκαλια με το λαπτοπ και τον κωστα αα και φυσικα φαγητοο.
Πηγα μεχρι ττο Γ΄2 που ειναι η ταξη του κωστα και των κοριτσιων για να φυγουμε παρεα ( εγω ειχα την τυχη να ειμαι στο Γ'3 μαζι με ολα τα φυτα και τους ξενερψτους και οταν λεω ολα εννοω οοολα). Μολις εφτασα στην πορτα αρχισαν να κατευθυνονται και τα παιδια προς εμενα. Μα τι σωστο timing!
-Γεια σας παιδια παμε?, τους ειπα
- Ναι μωρο μου φυγαμε. Αντε παναγιωτη βιασου, του φωναξε ο κωστας μου
- Παιδια ε εγω πρεπει να φυγω μονη μου.., ειπε διστακτικα η Βικυ και τα μαγουλα της ειχαν παρει φωτια
- Ωπα Βικουλα τι εγινε μηπως κατι μας κρυβεις, την ρωτησε η Ελιζα και η Βικυ εσκυψε αμεσως το κεφαλι της
-Αντε λεγε μωρη θα μας σκασεις, ειπα εγω και η αγωνια και ο ενθουσιασμος δεν κρυβοταν απο τα προσωπα μας
-Εεε να εμ εγω..βασικα κοιταξτε. Αχχ λοιπον εχει εδω και δυο μερες που μιλαω με το Πετρο απο το Γ'1 και να..εμ μου ειπε σημερα αν θελω να με γυρισει σπιτι γιατι μενουμε κοντα ε και εγω δεχτηκα
Τοτε μετα απο μια μεγαλη παυση αρχιζαμε να τσιριζουμε εγω και η Ελιζα και ο καημενος ο κωστας μας κοιτουσε σαν να ημασταν χαζες( οχι οτι δεν ειμαστε..) Ε και μετα αρχισε η ανακριση
-Καλα ρε γιατι δεν μας το ειπες, της ειπε η Ελιζα
-Ρε κοριτσια θα σας το ελεγα δεν ειναι αυτο απλα νταξει δεν ξερω τι παιζει και δεν ηθελα να χαρουμαι και οι τρεις αδικα..
-Ναι ομως εσενα σου αρεσει, πεταχτηκε ο κωστας με πονηρο βλεμμα και με προλαβε γιατι αυτη την ερωτηση θα εκανα κι εγω μολις. Καλα αυτο το παιδι μεσα στο μυαλο μου ειναι.Πανω που ξεκιναει να μιλησει η Βικυ ερχεται ο Παναγιωτης και η αλλη την γλυτωνει..προωρινα τουλαχιστον!
-Τι εγινε παιδια τι εχουμε εδω; ρωταει ο Πανος
-Τιποτα Πανο μου απλα τα οι φιλοι μας ειναι βλαμμενοι λεει η Βικυ και καλα θυγμενη..Της αρεσει οσο κι αν μην το παραδεχεται.
-Απλα παραδεξου οτι σου αρεσει εστω και λιγο, της λεω
-Αχ απλα σκαστε.Δεν ξερω..δηλαδη δεν νομιζω να μου αρεσει, οχι ουτε καν λεει και τραβλιζει
-Ωπα Βικουλα τι εγινε τι παιζεται, της λεει πονηρα ο Πανος
-Τιποτα, θα σου πω αλλη στιγμη, του λεει εκεινη. Λοιπον πρεπει να φυγω θα με περιμενει και δεν θελω να ειμαι αγενης.Γειας σαςςς μας λεει και φευγει
-Σου αρεσειιι, την φωναζουμε εγω και η Ελιζε και αρχιζουμε να γελαμε.Δεν απανταει η βΙκυ αολα γυρναει και μας μουτζωνει.
-Αντε παιδια παμε κι εμεις πειναω σαν λυκος, τους λεω και ξεκιναμε και οι τεσσερις για τα σπιτια μας.Με το που φτανουμε σπιτι κανω μμια μεγαλη αγκαλια τον κωστα του δινω και ενα γλυκο φιλι και τον αποχαιρετω.
-Τα λεμε το βραδυ μωρο μου θα ερθω να σε παρω κατι τις δεκα μου λεει
-Οκ μωρο μου θα σε περιμενω.Φιλιαα
Μπαινω μεσα και πεταω την τσαντα μου.Προχοραω λιγο πιο μεσα και βλεπω και τους δυο γονεις μου να με περιμενουν καθισμενοι στο τραπεζι.
-Γεια σαςς γυρισα και πειναω τρομερα
-Σε λιγο Αννα μου, θελουμε να σου πουμε κατι μου λεει με σοβαρο βλεμμα ο μπαμπας μου.Ωχ δεν τα βλεπω καλα τα πραγματα..
Αυτο ηταν και το δευτερο ελπιζω να σας αρεσε.Μην ξεχνατε να ψηφιζετε
*άλλαξα το εξώφυλλο ελπίζω να σας αρεσε😊γράψτε στα σχόλια Πώς σας φαίνεται η ιστορία με βοηθάει πολυ*Φιλιααα
ESTÁS LEYENDO
Love is distance
Novela JuvenilΗ Άννα είναι 17 χρονών και ζει με τους γονείς της στην Θεσσαλονίκη. Μία αναπάντεχη μετακόμιση θα την κάνει να αφήσει πίσω της τους φίλους της και το αγόρι της τον Κώστα. Η καινούργια της ζωή στην Αθήνα γίνεται όλο και χειρότερη όταν γνωρίζει τον Μάν...