Love is distance

Κεφάλαιο 4

Δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό σε εμένα. Γιατί τώρα γαμωτο. Όλα πήγαιναν τόσο καλά. Είχα την παρέα μου την ζωή μου τον κωστα που με συμπλήρωνε. Και τώρα πρέπει ξαφνικά να πω αντιο. Πως να τα αφήσω όλα πίσω μου; Πώς να ξεχάσω όλες τις στιγμες;
Θα βρω άραγε φίλους εκεί σαν αυτούς. Που θα με αγαπάνε και θα με στηρίζουν η θα μείνω μόνη:(

Δεν θα αντέξω μακριά από την πόλη μου γαμωτο. Πως θα τους αποχαιρετήσω τι θα τους πω. Γιατί έγιναν όλα τόσο ξαφνικά..

-Άννα μου άνοιξε σε παρακαλώ, λέει ο πατέρας μου και εγώ σηκώνομαι μετά από πολύ ώρα από το κρεβάτι μου για να ανοίξω.
-Περνά, του λέω ψυχρά
-Κορίτσι μου σε παρακαλώ κατάλαβε με. Μην κλαις άλλο δεν με βοηθάς, μου λέει και φαίνεται εύκολα ότι κι αυτός δεν είναι καλά. Δεν μου φταίνε σε τίποτα οι γονείς μου για να τους θυμώνω αλλά..
-Δεν ξές πόσο δύσκολο είναι για μένα να τα αφήσω όλα πίσω μου μπαμπά. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τους φίλους μου και χωρίς τον κωστα, του λέω και βουρκωνω
-Σε καταλαβαίνω μικρή μου πίστεψε με . Όμως πρέπει να φύγουμε. Δεν μπορώ να μείνω χωρίς δουλειά αφού ούτε η μαμά δουλεύει. Πως θα ζήσουμε. Σε παρακαλώ προσπάθησε να καταλάβεις και στάσου δυνατή στις καινούργιες μέρες που ερχονται
-Νταξει μπαμπά..καταλαβαίνω. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να συνηθίσω..του λέω προσπαθώντας να του δώσω κι αυτουνού κουράγιο.
-Ποτέ φευγουμε; ρωτάω διστακτικά..
-Σε μια δυο βδομάδες περίπου. Έχεις τον απαιτούμενο χρόνο να το πεις στους φίλους σου δεν σε ζοριζουμε καρδιά μου, μου απαντάει
-Χμ ωραία..υποθέτω τουλάχιστον, λέω με απογοήτευση . Μπορείς να φύγεις τώρα να κάτσω λίγο μονη;
-Εντάξει κοριτσάκι μου. Και μην κλαις άλλο σε παρακαλώ
-Καλά μπαμπά μου..

Έμεινα και πάλι μόνη. Εγώ και οι σκέψεις μου που έχουν γίνει ένα κουβάρι. Ποτέ δεν πίστευα σ αυτό που λένε ότι ο κόσμος σου μπορεί να γκρεμιστεί μέσα σε ένα λεπτό. Εε τώρα το πιστεύω. Γιατί έτσι έγινε και με εμένα. Μέσα σε ένα λεπτό τα έχασα όλα..ή μάλλον πιο σωστά θα τα χάσω όλα. Ότι πιο σημαντικό είχα στην ζωή μου μέσα σε δύο βδομάδες θα έχει γίνει παρελθόν..

Μετά από λίγη ώρα ανοίγω το λαπτοπ και μπαίνω φβ. Βλέπω μήνυμα από τον κωστα..
*Πφφ Περαστικά σου αγάπη μου:( ελπίζω να γίνεις γρήγορα καλά σγπ πολυ<3*
Είμαι έτοιμη να κλάψω πάλι αλλά κρατιέμαι. Πληκτρολογώ κάτι σε την τα γρήγορα για να του απαντήσω για να μην παρεξηγηθεί.
*Σε ευχαριστώ αγάπη μου. Κι εγώ σαγαπω<3* του γράφω και βγαίνω.
Ανοίγω το φάκελο με τα τραγούδια μου να ακούσω κάτι να χαλαρώσω. Βάζω την μουσική να παίζει και ξαπλώνω..μέσα σε λίγα λεπτά με έχει πάρει ήδη ο ύπνος..

Ελπίζω να σας αρεσε😊
Φιλιαα💗