ACI TESADÜF(Tesadüf Serisi 1)

15.Bölüm

     Sizi çok bekletmek istemedim ve olaya giriş yaptım bundan sonrası meçhul olacak. İyi okumalar.

                                                          KOL

          Her gün onların evini gözetlemekten sıkılıyorum. Yapmacık yapmacık hareketlerini gözetlerken iğreniyorum. Fakat Klaus’un gözlerinde gördüğüm şey nedense kardeşim mutlu olduğu için beni mutlu ediyor. Caroline’’nın gözüne baktığımda da aynı şeyleri görüyorum. Bebek ondan olmamasına rağmen bebeği sahiplenişi ; beni tuhaf hissetmeme sebep oluyor. Şu an fark ediyorum ki benimki sadece takıntıydı ama onlarınki gerçekten aşk. Bu canımı yaksada itiraf etmesi zor bir şey bir aydır gözlemliyoruz planımız çok açık acı çekmeyecekler. Caroline karnınındakine önem verdiği için kendimden nefret ettim. Çünkü ondan sevdiğini alacağız fakat hiç tahmin etmediği bir şekilde iki sevdiği de elinden aynı anda gidecek. Sabah güneş yeni açmıştı. Klaus’la Caroline’nın odasının perdesi açıktı. Klaus öperek Caroline’ı kaldırınca gülümsedim. Evet gülümsedim. Caroline karnını tutarak kalkınca bebeğin bir aylık olmasına rağmen ne kadar büyük gözüktüğünü yeni fark ediyordum. Minik bir bebeğe zarar verebilecek kadar adi biri miyim ? işte bu sorunun cevabını ben de bilmiyorum.

                                                         CAROLİNE

          Sabah harika öpücüklerle uyandırılmak bana büyük bir keyif verdi. Bebeğimiz ayına rağmen karnımda fazla şişlik oluşturmuştu. Klaus her sabah beni böyle uyandırmıyor tabi Klaus uyandırmıyor sık sık ya Jack’in ağlamasına ya da bebeğimin tekmesine kalkıyorum. Evdeki herkes bu aile tablosunu kabullendi. İşte şimdi mutlu bir aileyiz fakat artık kanla değil normal yemeklerle besleniyorum. İnsan tarfım yani cadı olan kısmım olduğu için rahatlıkla doyuyorum. Biricik ailem de bana ayak uydurmak için bir şeyler yiyorlar; bu da benim gülümsememi suratımdan eksik etmiyor tabi. Klaus beni kucağına aldı ben de ufak çaplı bir çığlık atınca bana gülümseyerek konuştu.

K—Ne oldu yoksa korktun mu? Fakat buna alışman lazım prenses.

C—Klaus benim de ayaklarım var . yürüyemem mi sanıyorsun anlamıyorum. Ama her fırsatında bebek gibi kucağına almandan sıkıldım , haberin olsun.

    Yüzündeki gülümseme sırıtmaya dönünce gözlerimi iyice açarak ona baktım.

K—bebeğimiz için alıştırma yapıyorum aşkım. Sen de denesen iyi olur ama sen artık Jack’i de taşıma o da büyüdü sonuçta değil mi?

    Yüzümü astım bugün biraz fazla ilgi gösteriyordu sanki. Bugün ne var ki. Klaus beni yere bırakınca tabi gardolapın önünde hemen bir hamile elbisesi çıkarıp banyoya gittim, sebebi ise Klaus’un bana bakan sinsi gözleri. Banyoya geçer geçmez hemen üstümdekileri çıkartıp elbiseyi giydim artık karnım baya şiştiği için diğer elbiselerim olmuyordu. Tabi bu da Klaus’un işine geliyor da o ayrı konu. Banyodan çıkınca direk kapıya yönelip odadan da çıktım. Artık vampir güçlerimi de kullanmıyorum. Klaus bebek için endişeleniyor, aslında bu güzel bir şey bebeğe değer verdiğini gösterir. Merdivenlerden tam inecekken birden havalandım tabi ki gene Klaus kucağına aldı. Gözlerimi devirip kollarımı boynuna doladım. Şimdi neden kucağına aldın diye sorsam. ‘’Başın döner , merdivenlerden düşersin.’’ Der . o yüzden susuyorum ama bugün gerçekten başka bir şey var Klaus’ta sanki daha mutlu. Neyse ya ben bunları düşünürsem sıkıntıdan ve meraktan ölürüm. Yemek masasına geldik . Elijah ve Rebekah kahkaha atmamak için kendilerini zor tutuyorlardı bunun farkındayım. Klaus beni indirince hemen oturdum. Yavaş yavaş yemeye başladım onlar da doğrusu herkes bardaklarındaki kandan içti. Yemek bitince Klaus gözlerimi kapatarak bahçeye çıkardı beni. Ama elleri burnumu da kapattığı için nefes alamıyordum.