ACI TESADÜF(Tesadüf Serisi 1)

13.Bölüm

                                             KLAUS

         Ben bunları söyleyince Kol zincirleri iyice çekiştirdi fakat kurtulamayınca bıraktı. Şu an konuşamaz çünkü ağzında az da olsa mine var. Cadılar ben odaya girince durmuşlardı.  Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum. Aslında biliyorum Kol’un bize kaybettirdiği zamanların intikamını ondan almaya çalışıyorum. Ama bu işe yaramayacak , bunu bildiğim halde halâ kardeşime yani bağımız koptuğu için artık eski kardeşime işkence etmeyeceğim. Cadılara dönüp onu çözmeleri için emir verdim. Belki bu bir hataydı fakat o benim kardeşim yapacak hiçbir şeyim yok. Ben Caroline’sız yapamam ama o varken kendimi değiştiriyorum ruhsal olarak yani onsuz kötü davranırken onunla daha iyi biri olmaya çalışıyorum. Caroline beni değiştiren tek kadın. Ama bir kere aşık olunca , kalbimdeki bütün duvarları yıkıp onu içeri alınca, h ayatım değişti. Artık onu çıkaramam .  hem bir bebeğimiz de olacak, minicik bir kız. Bunu cadılar söyledi. Aslında Care gibi güzel mavi gözlü sarı saçlı bir kız, bu eve neşe getirebilir. Ben bunları düşünürken cadılar Kol’u çözmüştü. Duvara yaslanıp konuştum.

K—Özgürsün kardeşim. Artık bu eve yaklaşmazsın. En azından öyle umuyorum eğer yeğenini görmek istersen gelebilirsin. Ne de olsa sen de bu ailenin bir parçasısın.

    Kol üstüme doğru gelirken cadılar onu durdurdu. Ama ben cadıları engellyip onu bırakmalarını istedim aslında emir verdim. Kol üstüme doğru gelirken konuşuyordu.

Kol—Sizin evinize bir daha asla gelmem bu bir hataydı fakat o doğacak bebeği sadece siz istemiyorsunuz bunu bilin .  onu isteyen bir anneannesi de var.  Size bu cehennemde mutluluklar dilerdim ama biliyorsun burada kötü lan sensin her ne kadar kendini iyi göstermeye çalışsan da bu sen değilsin. Bu bağı koyarken kraliçenin aklında tek bir hedef vardı ; o da ölüm. Sana nasip olmayacak maalesef ama bunu Kraliçe bir yolunu bulacak ve bu aşkınızı sonlandıracak. Beni bu sefer yakalamış olabilirsiniz fakat bir dahakine ancak beni kraliçe durdurabilir.

   Sözü bitiğinde aramızda  sadece iki adım vardı. O arayı kapatıp önünde dimdik durdum.

K—Unuttuğun bir şey var sevgili kardeşim. Caroline da bir cadı ama melez olan bir cadı. Bu durumu biraz düşün , çevrene bir bak. Sence iki orjinal melez mi bu savaşı kazanır yoksa bir cadı ile sadece bir köken vampir mi?

   Alaylı bir gülüş yerleştirdi yüzüne , ben gayet ciddiydim. Konuştuğunda bir kahkaha patlattım.

Kol—Çocuklarını saymadın onları savaştan kaçıracak mısın? Yoksa öleceklerini hemen kabullendin mi?

    Boğazına yapıştım ve sıktım.

K—Onlar çocuk asla çocukları savaşa katmam ve haklısın çocukları sayarsak dört melez oluyordu değil mi ?

   Kol’un yüzündeki gülümseme solarken ellerimi boğazından çektim. O da hemen ayrıldı. Kapının çarpma sesi beni neşelendirmişti. Cadılara istediklerini yapabileceklerini söyleyip odamıza çıktım. Odaya çıktığımda karşımda melekler gibi uyuyan aşkım ve bebeğimiz vardı. Ondan olmasa da annesi gibi sarılmıştı bebeğe. Bebeğimiz hala uyumamıştı ama Care öyle güzel uyuyordu ki... yeni aldığımız iki beşiği cam kenarına doğru koydum önlü arkalı ikisi de cama doğru yaslanmıştı ve bebekleri göreceğimiz şekilde koydum. Ardından da Jack ‘i alıp yatağında koydum. Yanımızda yatmaları daha iyi olacak biraz büyüdüklerinde kendi odaları olabilir. Aşkımı kucağıma alıp yastığı düzelttim. Sonra da yatırdım. Üstünü örttüm. Yanına da ben yattttım. Arkadan sarıldım, burnumu saçlarına gömdüm, karnına ellerimi koyup okşadım. ‘’çok şanslısın bebeğim hem de çok. ‘’ diye geçirdim içimden bizim yaramaz gene tekme attı. Ama bu seferki fazla hissedilmiyordu. Sadece karnını okşadım. Halâ soğukluğu  çözemesem de sadece okşadım.