The Murderer Me

7

THIS STORY IS UNEDITED BUT I WILL REVISE THIS SOON!!! WALA AKONG GINALAW NI ISA KAHIT SPELLING!! SO EXPECT WRONG GRAMMARS AND TYPOS!!

Killer's POV:

Gusto kong maglakad lakad ngayon para makahanap na naman ako ng laruan.

At may nakita nga ako. Hmm? Magiging maganda tong laro ko ngayun ah!

"Helo po! Kailangan nyo po ba ng tulong?" Pagmamagandang loob ko sa kanya. Sana pumayag, para lahat happy! Ay ako lang pala haha.

"No thanks, susunduin ako ng anak ko. So please, stay away!"
Sita nya sakin or I should say 'sigaw niya sakin' na para bang nandidiri. Pasalamat nga siya na tutulungan ko pa siya.

"Bahala po kayo. Marami pong magnanakaw ngayon." Pananakot ko sakanya. Bibigay din yan. Pupusta pa ako. Haha.

"Anak naman, pls sumagot ka. Natatakot na ako dito." Sabi niya habang tinatawagan ang anak niya.

Hayy! Aksaya ng oras naman to oh. Kailangan ko na talaga tong pasamahin para marami pa akong mapatay mwahaha.

"Bahala po kayo. Bye. Ingat po baka kayo mamamatay. Oops!"
Sabi ko sabay lakad, pero hinarang niya agad ako.

"Sandali! Oo na sige na. Pls ihatid mo na ako samin babayaran na lang kita. Pls pls" Oh diba? Bumigay rin.

"Madali lang akong kausap." At sabay hampas ng bato sa kanyang ulo.

"Tulog na po kayo. Bloody dreams."

Binuhat ko na siya sa hideout ko. Nang biglang ng ring ang kanyang phone.

Kringgg! Kringg!

Hindi ko sinagot. Hindi naman ako ganun ka bobo.