ZÜLFÜ SİYAHIM...

gerçekler acıtır güzelim

Keşke sevdiğim beni sevse demedim kendime gözleri ağma bir kızı kim severki yangınları olan bir kızı kim sever

Öyleydi bu benim için ama  Sudenaz bir kere daha vurdu yüzüme "kızım sen körsün bu neyin kafası "

Doğru körüm ben görme umudumu ateşlere atıp yakan kuzenim bilmesede  siyahtan başka renklere yelken açacak bir kör iki gün önce Aslı ile aşk hakkında konuşurken demişti bana " kızım sen körsün bu neyin kafası" diye doğru hatırlatınız bana bravo size ben ağma bir kızım  sevemem doğru annesinin kamburu bir kızım ben

Iki gündür aklımdan çıkmayan söz kendim ile yüzleşmem bana ağır geldi yatağımın kenarında duran masayı elim ile yokladim elime carpan radyoyu aldım annem nasıl açılacağını öğretmişti bana gerekeni yapıp masaya koydum

Slow şarkı ile kendimi yatağa bıraktım usul usul dökülen yaşlar önce derimi sonra kalbimi yaktı

Ya yalnızlık benim kapımı çalacak ya da ben yanlızlığa veda edeceğim gücüm yeter mi benim buna cesaretim var mı bilmiyorum bildiğim tek şey siyaha karışan ben ve beni yutan siyah

Aklıma takılan  annesinin kanburu olan  bu kız sever mi ?

Geceye hacet yok yalnızlığın fedaileri varken yanımda benim dünyamda sesler sessizliğin notası olur umudu annesinden dayak yemiş kızın yorgunluğu var üstünde öyle kırgın öyle köşeye sıkışmış

Ne gerek var sevmek için görmeye kokusunu sevemez mi insan varlığını hissetse yetmez mi

Göreceğimi öğrendim gün  sildim gökyüzünden siyahı  dipsiz kuyunun çıkışı o gün belirdi

Ve ben annemin duası ile tekrar dogmaya hazırım 

Külleri ile doğan bir anka mahmurlugu var üzerimde

Annem güzelliği mahalleye nam salmış kadın , kızının yükleri ile sırtı eğilmiş  varlığı  doğduğu gün ağırlık yapmış bir evladın kokusu

Geceleri gündüze katıp ağlayan annem özür dilerim

Aklımda hep bir soru ağlayan bir anne daha mı güzel olur?

Atıf 

Annem gidenlerin arkasında ki harabe mutluluğuk  resimlerden çalanlarin gülümseme  babam karısına aşık özlem duyan adam sevdası büyük aşık

Gittikçe elimden kayıp giden annem hasreti öğreten annem 

Bundan sonrası devamı olmayan masaldır hayat beklemeye hazır bir tiyatro sahnesi ve oyun dramanın ağır perdesi

Ellerimde geçmişin yakan anıları kulaklarımda bir sezen aksu şarkısı

Küçüğüm daha cok küçüğüm ...

Büyümeyi öğretmeden giden bir anne masalı yüreği uykuya dayanamayan minik kalp Ayşem
Sigara dumanı yakar adamı ve küçük adımlar ile öğretir ölümü  ne dedemin fıkraları nede ninemin çörekleri yoktu gelecek denen zaman diliminde

Sessiz sedasız bir gecede buruk bir kalp ile kapadım gözlerimi  kulağımda annemin ninisi

"Beybabasi gelir şamdan neni yavrum neni neni "

Yanan umud teknesi kül olmuş sevda hevesi ve bir bekleyen acısı göz kapaklarıma verdi tüm ağırlığı direnmedi gözlerim ...

Kısa yazar alıntısı...

Iki ayrı acının dem bulmuş hali  atfın anne özlemi Iklimin gökyüzü sevdası  geçmişin parmak izleri varken üzerlerinde ne kadar temiz severler birbirlerini ?

Dokunmadan seven Iklim

Sevdayı kimsesizler mezarlığına gömen Atıf

Iki kuşun kanat sesleri  vakti zamanında kırılmış kanat sesleri

Ağlayan anneleriyle geldiler dünden bugüne yarına yolcu ettiler hüznü geçmişin ayak izlerini takip eden gelecek ile gelen aşk

Ve ikisinin bir nakaratı

Sıra senin hadi üz beni
Yaza koyar mı güz beni
Geceleri gündüzleri
Aşk aşk diye çekmedim mi ?

Kısa bir bölüm oldu üzgünüm yakın bir vakitte daha uzun bir bölüm gelecek