YAKARSA GÜNEŞ YAKSIN GERISINE LÜZUM YOK !

33 9 6
                                    

Biz bizi bizden fayda var !

Duyup beğendim bir şarkı dilime dolanıp söylediğim korktuğum anlarda sıkça tekrar ettiğim başımdaki uğultu şimdi bu şarkıyı mırlındanma zamanım geldiğinin habercisi

Beklenen gün geldi ameliyat günü hayal günü umud günü

Yakarsa bugün beni güneş yaksın gerisine lüzum yok zaten gerisinede benim faydam yok cahil yaraları olan bir kıza güneş yaraşır

Yakarsa güneş yaksın gerisine lüzum yok !

Aklımdan geçen son kelimeler sonrası karanlığın yanındaki sessizlik bir alana bir bedeva...

Adım olan karanlık geçmişi özledi ve arkasında bıraktığım geçmişe gitmek için yola çıktı...

Ve annesinin kanburu kızın dönüm noktası geldi

Atıf

Ben  gelecek denen sınavın kaybedeni olarak bilinen geçmişin kara çocuğu ,ellerimden alınan umutlar var

Ve sıfırdan bir hayat kirli ellerin değdiği sayfalar noktası virgülüne ben değiştim

Ayşemm  sen gidenin kaleminde kalmış son cümle ve okumaya kıyamadığım bir şiir

Annemin ninisi babamın masalları ve yarım kalan  oyunlarımsın sen

"Sen gittin gideli gece ve gündüzün anlamı kalmadı biliyor musun ? Küçük bedenim sensizliği öğrendi ölmeden ölümü tattık "

Toprağın üstündeki kuru otları kopardım yeni çiçekleri de koyup  son kez baktım kara toprağa

Diğer yarım toprakta başımın tacı hastanede 

Uzak diyarların toz pembe filmi bu pembesi gitmiş tozu kalmış bir hikaye

Saatler ileri doğru giderken ben  olduğum yerde kaldım , bazı  anılar hücum etti aklıma 

Gülüşün , sek sek oynayışın , bebeklerini sevişin sen hep küçük kalpli ikizim

"Hatırlar mısın birgün parkta oyun oynuyorduk biri bez bebeğini çamura atmış ağlaya ağlaya geldin yanıma 'Atıf ' dedin sesin titreye titreye  gözlerine baktım dolu  doluydu  'canım' dedim"

Gözümden akan yaşı sildim avucuma aldığım toprağı sıktım altında sen ve ben var tek gitmedin sen oraya benim ile girdin

"Öyle güzel baktın ki içim titredi  güzelim  'bebeğim' dedin 'attılar onu '  dedin sonra çocuğu  gösterdin bana ilk kavgamı yedi yaşında senin için yaptım minik ellerimden çıkan ilk yumruk  senin içindi "

Büyümüş ellerime baktım keşke yedi yaşındaki ellerim kalsaydı keşke biz büyümeseydik

Neydi bizi büyüten sensizlik mi , hayat mı büyü dedi bize  kalbim sığmaz buralara Ayşem 

Bana büyü dediler annem büyü dediler kardeşim küçük kalırken ben büyüdüm  zamanın bekçileri el koydu çocukluğuma ben büyüyorum anne yardım et !

Ben sevmem bilirsin mezarlığı  ölü hikâyeler dolu  seninki yaşar iken

Geç oldu kalkmak gerek gitmek gerek geride seni bırakmak gerek üzülme kardeşim her ayrılığın vuslat zamanı vardır

ZÜLFÜ SİYAHIM...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin