ZÜLFÜ SİYAHIM...

ölümü hissetmek

Ben geldim saç diplerimde dolanan kelimelerimi aldım ve geldim tam böyle ağlama modunda yazicam ınşallah beğenirsiniz

Iyi okumalar ;)

Atıf

Öldüm mü yoksa şu an ölmek üzerinde miyim bilmiyorum ... bitti dediler artık umut olmadığını söylediler

Söz konusu annem olunca birşeyler biter mi yani anneler için hep bir umut olur ya hani şimdi nerde

Sessizliğin ardına mı saklandı babamın kelimeleri mi oldu hiçbir fikrim yok masalımı bitiremezler

"Baba..."

Nerdeydi kelimeler dilimi kesip geri gitmeleri neden ? Bakışlar konuştu bir süre anneme baktım bir melek için hep umut vardır

Bir süre düşündüm sonra dolaba doğru gidip bavulu ve kıyafetleri aldım kıyafetlerini bavula koyarken babam kolumu tuttu

"Oğlum ne yapıyorsun ?"

"Çare bitmiş olamaz ! Annemi başka hastaneye götüreceğim başka tedaviler olur "

"Oğlum bak dinle beni ..."

"Dinleyecek birşey yok ! Meleklerin umudu tükenmez ."

Bavulu önümden çekti geri aldım

"Tamam sen pes et hatta bırakıp git ama ben öyle yapmayacağım anladın mı !"

annemin hafif mırıltıları ile dikkatim dağıldı kafamı çevirip ona baktım uykulu mahmur gözleri içeriyi taradı babamda biraz oylandı sonra tekrar yumdu gözlerini yorgundu hayat onu yormuştu  zamansız gidenler yormuştu  benim annemin kalbi yorgun düştü

Damağımda ki o acı tadı geçirmek için yutkundum sonra babama döndüm 

"Baba masallar kötü  bitmez kral kraliçesi ile mutlu olur , benim masalımın  kraliçesini çalma "

"Oğlum..."

"Sadece dinle baba "

Gözlerimi yumdum sonra kelimeleri tek tek aktardım

"Baba ben annemin eli eksik büyüdüm hep ,yarım kaldım arkadaşlarım dalga geçtiler benimle senin annen hastalıklı diye  ağladım baba ben çok ağladım ..."

Ağlamıştım değil mi hemde çok geceler şahidim ya  erkekler ağlamaz dediler ben ağladım

"...ben hastane koridorlarında büyüdüm  baba  sen yoktun o aralar ben baba dedim ata gitti dediler ben anne dedim o uf oldu dediler..."

Ben ne zaman büyüdüm ne ara ölüm ne demek öğrendim  sevdiklerime bir bir veda etmeyi kaç yaşında öğreti hayat içimde büyümeyen yanım bu kadar ağlamak boğmaz mı seni ?

"Melike bize biraz zaman verebilir misin ?"

Kafa salladı ve kapıya yöneldi yavaş hareketlerle odadan çıktı tekrar babama döndüm

"Oğlum annen o iyi değil ..."

"Bende değilim baba"

"Bak ne olur anla beni , devam edemeyiz "

"Annemi bırakmam sen beni anla "

Sonra dizlerimin bağı çözüldü bir saniye içinde bin kere öldüm işte yaşan ölü  bu demek oluyor nefes alıyorsun aldığın nefes batıyor ciğerine bakmak sadece bir eylem oluyor işte ölüm fermanım